Het uitdagen van de status quo en vechten tegen vooroordelen die deze status quo in stand houden. Dat is waar Farshida Zafar (1978) zich voor inzet. ‘Ik fungeer als stem voor mensen die hun stem nog moeten vinden en coach talent, ongeacht gender, socio-economische achtergrond, leeftijd en huidskleur.’
Zafar is directeur van het Erasmus Centre for Entrepreneurship en zit in de (strategische) adviesraad van FemStart en ErasmusX. Daarnaast is ze adviseur bij Oefenen.nl. Samen met haar team bij het Erasmus Centre for Entrepreneurship stimuleert zij de ontwikkeling van ondernemende vaardigheden en mindset door middel van kwalitatief hoogwaardig onderzoek en onderwijs. Dit doen zij zowel nationaal als internationaal.
Het Erasmus Centre for Entrepreneurship staat voor gelijke kansen voor iedereen. ‘Wij werven op competenties die nodig zijn in het team, niet op nationaliteit, geslacht, opleidingsniveau of ervaring’, vertelt Zafar.
‘Tuurlijk wil je the best person for the job. Maar als er al iemand is die bewijst dat je van een dubbeltje een rijksdaalder of euro kan maken, dan ben ik dat zelf. Het is niet makkelijk voor een vluchteling en vrouw om te zijn waar ik nu ben. Maar als ik het kan, dan kan iedereen het.’
Het kernteam bestaat uit dertien vrouwen en negen mannen. Daarnaast werken er mensen met verschillende nationaliteiten en opleidingsniveaus.
Om een inclusief en divers bedrijfsleven te krijgen zijn er volgens Zafar zowel vanuit de overheid, het bedrijfsleven en individuen acties nodig. Ze is er wel een beetje klaar mee: bedrijven die alleen voor ‘de bühne iets leuk doen met D&I.’ Een inclusieve en diverse organisatie bereik je volgens Zafar alleen door daadwerkelijk te doen wat je zegt. ‘En dat in alle lagen van de bedrijfsvoering en activiteiten meenemen. Ik ben een beetje klaar met diversity washing.’
Een keurmerk zou volgens Zafar uitkomst kunnen bieden. ‘Dat keurmerk is voor bedrijven die D&I in álle processen hebben doorgevoerd en is een tool waarmee je kan toetsen of een bedrijf wel echt zo divers en inclusief is als het beweert.’
Sancties kunnen ook helpen. ‘Stop met die achterlijke gesprekken over een vrouwenquotum, maar bedenk een sanctie voor bedrijven die ja zeggen en nee doen. Overigens is quotum van 33 procent vrouwelijke commissarissen natuurlijk onzin. De ambitie moet minstens 50 procent zijn, anders is het geen ambitie.’
Ook het bedrijfsleven moet aan de slag. Zafar ziet daarbij een rol voor directeuren en managers. ‘Zij moeten het voortouw nemen en zichzelf regelmatig in de spiegel aankijken met de vraag of zij naleven wat zij beloven te doen.’
Daarnaast is het belangrijk om divers talent te werven en te behouden. Sollicitatieprocedures zullen op de schop moeten om dat te bereiken. Dat geldt ook voor bedrijfsvoering en governance-processen. Richtlijnen moeten objectief en transparant zijn en gekoppeld worden aan key value indicators. ‘En er moet zerotolerantie zijn wat betreft discriminatie, seksueel overschrijdend gedrag en micro-agressies.’
‘Wees een champion voor anderen die ook staan voor D&I, zelfs als het je directe concurrenten zijn’, wil ze iedereen meegeven. ‘En spreek mensen aan op gedrag, ook als het je manager is. Het is belangrijk om voor je principes te staan, ongeacht de consequenties. Geef daarbij eerlijk en open feedback.’
Farshida Zafar heeft meerdere voorbeelden, waaronder haar ouders. ‘Met gevaar voor eigen leven kwamen zij in de jaren zeventig op voor rechten van minderheden, met name vrouwen.’
Ook de Afghan Girls Robotics Team, Kimberley Bryant en Ruth Bader Ginsburg zijn inspiratiebronnen. ‘Kimberley Bryant heeft als gekleurde vrouw in de techindustrie baanbrekend werk gedaan. Ruth Bader Ginsburg is een voorbeeld, omdat ze het als joodse vrouw heeft geschopt tot het Amerikaanse Supreme Court.’