Tracy Chou is een van de bekendste voorvechters van diversiteit in Silicon Valley. Van oorsprong is Chou software-ontwikkelaar die onder meer werkte bij Quora, Pinterest, Google en Facebook. In 2013 schreef ze een artikel over het gebrek aan data over vrouwen in software met de titel Where are the numbers?. Nu is ze activist en mede-oprichter van Project Include, een non-profit die zich inzet voor diversiteit in tech.
Chou is een dag later dan gepland op de Me Convention in Stockholm. De Amerikaanse had eigenlijk dinsdag aan moeten komen, maar kwam vast te zitten in het BBC-gebouw vanwege een bommelding. ‘Het was heel cool, ze hadden een robot die naar binnen ging om de bom onschadelijk te maken’. Het bleek vals alarm, maar ze miste wel haar vlucht. Ze is in Stockholm met de boodschap dat hoewel het probleem van het gebrek aan diversiteit bekend is, er nog steeds te weinig gebeurt.
Je schrijft al sinds 2013 over diversiteit in Silicon Valley, lang voordat het een hot topic werd. Hoe kwam bij het onderwerp terecht?
‘Ik werkte al langer in software en hield me met diversiteit bezig omdat ik bij Quora, een vraag-en-antwoordplatform, had gewerkt. In het begin van de site was er veel content nodig, dus we schreven ook als ontwikkelaars een hoop dingen zelf. Omdat ik een van de weinige vrouwelijke ontwikkelaars was, schreef ik over hoe het was om als vrouw in tech te werken, want daar wist ik veel van. Maar ik ging er pas echt over nadenken toen ik tijdens een Grace Hopper conferentie [een belangrijke Amerikaanse conferentie voor vrouwen in tech red.] Sheryl Sandberg hoorde spreken. Ze had het over het geringe aantal vrouwen in tech, maar toen dacht ik, hoeveel zijn het er dan, niemand heeft data. Ik wist dat omdat ik er zelf naar zocht en die data nergens kon vinden.’
Waarom vond je dat die cijfers nodig waren?
‘Ik werkte indertijd bij Pinterest, en ik wilde daar meer vrouwen binnen halen. Ik zocht dus naar maatregelen die het bedrijf kon nemen om dat te doen. Ik was benieuwd wat werkte, want ik had data nodig om het bedrijf te overtuigen. Welke bedrijven hadden maatregelen genomen die iets opleverden? Ik wist bijvoorbeeld dat Facebook een zeer royale zwangerschapsverlofregeling had. Zorgde dat ervoor dat er meer vrouwen werkten, of dat de vrouwen die er werkten ook bleven?’
En die data was er niet?
‘Nee. Dat kwam aan de ene kant omdat bedrijven bang waren voor de gevolgen als ze de data openbaar zouden maken. Bijvoorbeeld als er uit de data zou blijken dat een bepaald bedrijf vrouwen stelselmatig niet zou promoveren, dan zouden er rechtszaken van kunnen komen. Ook was het een manier voor bedrijven om hun kop in het zand te steken. Ze konden zichzelf op de borst kloppen dat ze lekker divers bezig waren, maar wisten dat uit de data zou kunnen blijken dat dat totaal niet het geval was. Ik was dan ook verbaasd dat in reactie op mijn artikel de data binnenstroomde. En toen de data er eenmaal was, werkte het als een sneeuwbal. Bedrijven konden niet langer ontkennen dat er een probleem was, dus toen moest het worden aangepakt.’
Geen data betekent geen probleem?
‘Met juiste data kun je de vinger op de pijnlijke plek leggen. Zo werd er lange tijd gezegd dat de reden is dat er geen vrouwen in tech werken, te wijten is aan de pijplijn, de toestroom van vrouwen. Er zouden simpelweg geen goede vrouwen zijn. Maar als je kijkt naar de data dan kun je duidelijk zien dat dat niet het geval is. Wat dan wel het probleem is, dat is bij ieder bedrijf weer anders. Bij het ene bedrijf ligt het eraan dat ze te weinig vrouwen aannemen, bij het andere bedrijf is het probleem dat vrouwen na een tijdje weggaan. Als je het probleem niet begrijpt, kun je het ook niet oplossen.’
Zijn homogene teams soms niet beter?
‘Het is niet zo zwart-wit. In sommige gevallen werkt het beter om een niet-divers team te werken. Bijvoorbeeld als een team snel moet schakelen dan werkt een homogeen team beter. Dus als het een kwestie is van overleven, dan kiezen startups voor homogeniteit. Maar op een gegeven moment moeten ze dan wel vrouwen aannemen omdat ze anders homogeen blijven. Maar het probleem is dat veel startups hun eerste medewerkers in aandelen uitbetalen, dus als het bedrijf groeit en veel waard wordt, worden die aandelen ook veel meer waard. Die vroege werknemers worden dus rijk en gaan zelf ondernemen of worden investeerders. Als dat altijd mannen zijn, doorbreek je nooit patronen’.
We horen veel over en van vrouwen in tech, maar weinig over bijvoorbeeld vrouwen op Wall Street, hoe komt dat?
‘Dat ligt aan de aard van de producten die er gemaakt worden. Mensen zijn gemiddeld meer betrokken bij de producten van techbedrijven dan die van bijvoorbeeld banken. Er is meer sociale druk omdat het publiek zich persoonlijk bij de sector betrokken voelt.’
Waarom is het van belang dat er meer diversiteit in tech komt?
‘Omdat er een diverser perspectief nodig is bij de producten die ontworpen worden. Mannen ontwerpen onbewust producten voor mannen, de unconscious bias noemen we dat. Vrouwen hebben een ander perspectief. Een van mijn projecten bij Quora was een blokkeerknop. Ik merkte zelf dat ik als vrouw online lastig gevallen werd, dus ik zag het belang ervan in. Een man wordt minder lastig gevallen, dus die zou nooit op het idee gekomen zijn. In de Apple Health app, die werkelijk ALLES bijhoudt op het gebied van gezondheid, zat in de eerste versie geen menstruatrietracker. Terwijl als je als vrouw je met de quantified self bezighoudt en een health tracker gebruikt, dat het eerste is dat je doet.’
