Stom geluk bepaalt een resultaat vaak meer dan kwaliteit. Zorg dus dat je niet de meest fortuinlijke aanneemt, maar de beste.
Las je ‘m ook laatst, op nu.nl? ‘Eredivisieclubs hebben er baat bij om een slecht presterende trainer te ontslaan.’ De nieuwssite had uitgevonden – middels eigen ‘onderzoek’ – dat de clubs die hun trainer ontslaan daarna meestal meer punten halen. Dus werd geconcludeerd: het werkt.
Moedeloos
En daar word je als wetenschapper dus wat moedeloos van. Speel komend weekend het volgende spel eens rond de barbecue: zet een dozijn vrienden op een stoel. Laat ze 10 keer een muntje opgooien. Kop is een overwinning; munt is verlies. Sommigen zullen 5 keer winnen en 5 keer verliezen; anderen winnen wat vaker; en een tweetal mensen gooit maar 2 of 3 keer ‘winst’. Ontsla die nietsnutten prompt! Schop ze d’r uit met een ferme vrije trap onder de bilspier! En vervang ze door twee nieuwe trainers.
Lulkoek
Gooi daarna nog allemaal 10 keer kop of munt (oftewel: speel de tweede helft van het seizoen). Grote kans dat de nieuwe stoelzitters nu vaker dan 3 keer winst gooien. En daarmee concludeert nu.nl: ‘De clubs hadden er baat bij om de slecht presterende trainers te ontslaan’, want de nieuwe gasten presteren duidelijk beter dan de voorgaande nietsnutten. ‘Regressie naar het gemiddelde’, noemen we dat in de statistiek. Oftewel: lulkoek.
Verheerlijken en verketteren
Helaas zien we veel lulkoek in management – en niet alleen in de Eredivisie. We verheerlijken en verketteren vele managers en bedrijven om dezelfde (drog)reden. Heb je ooit bij jezelf gedacht: ‘Het lijkt wel of die ondernemers zijn waar Management Team zo lovend over schrijft een paar jaar later allemaal van hun voetstuk donderen.’ Nou, dat heb je goed gezien. Dat is ook zo.
Omlaag tuimelen
Dat is niet doordat MT zoveel (kwalijke) invloed heeft op managend Nederland; dat is omdat de allerbest presterende bedrijven per definitie een stevige dosis geluk hadden. Onderzoek – van onder meer James Wade van Emory University – laat zien dat de winstcijfers van prijswinnende ceo’s doorgaans omlaag tuimelen na de ceremonie. Dat is niet omdat ceo’s zich zo anders gaan gedragen met een veer in hun broeksband, dat is omdat ze voorheen gewoon geluk hadden. En geluk houdt nou eenmaal niet aan.
Beleggingscompetitie
Ik herinner me een beleggingscompetitie van een bank op mijn oude universiteitje in Tilburg. Elke student speelde 3 maanden op de aandelenmarkt met een (fictief) budget van 1 miljoen en diegene met de hoogste winst kreeg een beker en een baan.
Idioot aannemen
Dat is dus de beste manier om een idioot aan te nemen, hè. Want de enige manier om zo’n competitie te winnen is door je totale budget in één keer op de meest riskante belegging te storten die je kunt vinden, en dan stom geluk te hebben. 99 van de 100 keer krijg je dat geluk niet, maar wil je als die ene winnaar uit de bus komen, dan moet het zo wel. Met een uitgebalanceerde en gediversificeerde beleggingsportefeuille verdien je gemiddeld meer – en met veel lager risico. Maar die ene student die bovenaan eindigde was per definitie een fortuinlijke edoch compleet incompetente idioot. (Sorry Hans).
Grote foto: Fritz Korbach, de in 2011 overleden naamgever van het zogeheten 'Korbach-effect'. Het honorarium voor deze column wordt geschonken aan Stichting Speelkr8, stichting voor kinderen met een stoornis binnen het autismespectrum.
Meer van Freek Vermeulen:
-
Begin te snel nieuwe avonturen en je ceo ligt zo in de struiken
-
Managen gaat door de maag, elke hap kan gevolgen hebben
- Alles van Freek Vermeulen
