Manager, geef je leven eens wat meer betekenis

De gebeurtenissen in Parijs schokken nog na. Deze vijf aspecten maken ons  leven betekenisvol, aldus Cees Schenk.

'Met ons niks aan het handje hoor in Parijs', was het Whatsapp-bericht van onze oudste dochter ons vrijdagavond zond. Zij was met haar zusje en een aantal vriendinnen vrijdagavond in de Parijse Marais. Wat zeker tot doel had ons gerust te stellen, wakkerde juist onze onrust aan. Niks aan de hand? Wij aten met een vriendin en waren geheel onwetend van de gebeurtenissen. Telefoons werden geactiveerd en snel het laatste nieuws bekeken. Afschuw, angst, boosheid, onmacht, een breed arsenaal aan emoties en irrationele gedachtes, zoals ‘ik ga ze nu ophalen’, passeerden de revue.

Negeren = overleven

Het zit nog steeds in me. Altijd als dit soort gebeurtenissen zich voordoen, raakt het mij bovengemiddeld. Toegegeven, als er bij een terroristische aanval op een hotel in Mogadishu tien doden vallen, kan ik het makkelijker van mij af zetten. Negeren is tenslotte een nuttige overlevingskwaliteit. Als ik alle ellende van de hele wereld ongepolijst binnen zou laten komen, dan zou ik dat niet kunnen verwerken. Ik zou onder de druk bezwijken. Maar toch, met het ouder worden blijkt ellende moeilijker buiten de deur te houden te zijn.

Woede in tranen

Los van de sentimentaliteit van de ouderdom kwamen de verschrikkingen nu wel heel erg dichtbij. Onze kinderen hadden vanuit de taxi wel mensen op straat zien liggen, maar ook de taxichauffeur wist niet wat er aan de hand was. Wij, vijfhonderd kilometer verderop, wisten het inmiddels dondersgoed. Het etentje werd snel beëindigd. In de auto luisterden we direct naar de radio en thuisgekomen ging de televisie aan. Tranen welden in mijn ogen? Angst, verdriet, woede? Allemaal denk ik.

Bovenkamer

En dan nu een column schrijven over zoiets banaals als de psychologie en bedrijvigheid, of leidinggeven en management. De woorden associëren met geen enkel onderwerp van enig belang. De schaduw van dat wat in Parijs gebeurde is voor mij te ingrijpend. In de bovenkamer lijkt het een beetje stil te staan. Is er dan niets nuttigs te halen uit de dramatische gebeurtenissen? Kunnen al die jong beëindigde levens niet iets goeds achterlaten, waar wij allemaal ons voordeel mee kunnen doen?

Ellende

Het koste mij moeite, maar plotseling zág ik het. Het is de vraag die eigenlijk elke dag even onderzocht zou moeten worden. Maar meestal schiet het er bij in. Even een pas op de plaats, stilstaan en dan jezelf confronteren met de vraag: 'Is het leven zoals ik het leef, inclusief het werk dat ik doe, voor mij van voldoende waarde?' Voor deze vraag even de tijd nemen is de luxe die wij tegenwoordig hebben. Wij hoeven niet elke dag het land te bewerken, kunnen onszelf zo’n vraag stellen en proberen de koers te verleggen als de vraag onvoldoende positieve antwoorden levert.

Meer betekenis geven

Als het antwoord onbevredigend is, dan doemt misschien nog wel een groter vraagstuk op. Niet goed genoeg? Wat dan en hoe verder? Diverse wetenschappers hebben gepubliceerd over de essentiële aspecten die maken dat wij ons leven van betekenis genoeg ervaren. Wie de beste elementen voor het betekenisvol leven heeft weten te benoemen vraagt een gedegen afweging. Mij spreken de vijf dimensies van Krznaric erg aan. Ze zijn overzichtelijk en fundamenteel.

1. Voldoende inkomsten
   Weet je voldoende financiën te verwerven om een comfortabel leven te kunnen lijden? Als geld een immer onbevredigd doel vormt, is het goed je af te vragen welke andere van de vijf levensdimensies daarmee ingelost zou moeten worden. En of geld daartoe wel een realistische weg is.
    
2. Verwerven van status
   Status herbergt net zo’n risico als eindeloos geld willen vergaren. Status om de status zal een eindeloze weg blijken die nooit tot bevrediging leidt. Status in de vorm van ‘van betekenis kunnen zijn’, is in die zin veel concreter en levert bijgevolg sneller tot positieve resultaten.
    
3. Het verschil weten te maken
   Van belang zijn voor anderen blijkt uit onderzoek een van de meest krachtige pilaren onder een als waardevol ervaren leven.
    
4. Interesse (van mijn part passie) kunnen volgen
   Over het woord passie heb ik mij wel eens wat minder positief uitgelaten, maar als je buiten proportionele interesses passie wilt noemen, prima. Dat elke interesse de grootsheid van passie moet hebben, blijft wat mij betreft te groots en het risico van de teleurstelling in zich hebben.
    
5. Benutten van aanwezige kwaliteiten (talenten)
   Zowel interesses als kwaliteiten benutten is iets dat van nature zal maken dat je makkelijker in de FLOW terecht zal komen en het leven meer bevrediging zal leveren.

Voluit leven

Voluit leven vraagt zo nu en dan een stap op de plaats te maken en dan de koers bij te stellen, als op de vijf dimensies van Krznaric onvoldoende waarde ontstaat. Het leven is kort, maar kan door allerlei soorten van ellende nog korter zijn. Zonder de intentie om het nu op het laatst er nog met de haren bij te slepen, maar het zou waardevol zijn als leidinggevenden zichzelf zo nu en dan op de meetlat van de vijf dimensies leggen. Ook medewerkers helpen de meetlat te hanteren en eerlijk durven te zijn en daaraan consequenties te verbinden, kan de kwaliteit van leven drastisch verhogen.

Meer brein in bedrijf?

• Succesvol veranderen is méér dan alleen ratio: op deze 4 punten moet je letten
• Gelukkige medewerkers? Streef dan níet naar tevredenheid
  
• Waarom de kip-zonder-kop zo gevaarlijk is
  
• Mensen beter laten presteren? Spreek ze aan op hun kwaliteiten
• Alle columns van Cees Schenk