Geen producten in de winkelwagen.
@Connections, @Centives, Medi@vantage, @once, Net@Work, @Center. Het is maar een greep uit de bv’s die de afgelopen zes jaar zijn opgericht door drs. Gerard van Vliet MBA. Zo op het eerste gezicht een druk baasje met een fascinatie voor het apenstaartje en weinig fantasie. Maar dat laatste kan van meer dotcom-entrepreneurs gezegd worden.
Gerard van Vliet is echter niet zomaar een internetondernemer. Zo heeft hij vijf boeken geschreven, waarmee hij ondernemend Nederland wilde voorhouden hoe je geld moet verdienen met internet. En dan staan er nog wat andere bezigheden op zijn cv: ex-bestuurder bij het CNV, ex-personeelsfunctionaris bij de publieke omroep, ex-lid van de raad van bestuur bij Wegener, ex-softwareconsultant, informal investor, ondernemer in de preventieve gezondheidszorg. Over zijn projecten met kabeltelevisie hebben we het dan nog niet gehad. You name it, Gerard van Vliet heeft het gedaan.
Maar bovenal is hij een man van het woord. Als veelgevraagd spreker over alles wat met de nieuwe economie te maken heeft, weet Van Vliet elke zaal van het begin tot het eind te boeien. Te betoveren zelfs. Zijn vriendin schijnt wel eens over hem gezegd te hebben dat ze hem nauwelijks herkent als hij op het podium staat. Vandaar ook dat hij in artikelen vaak een goeroe is genoemd. Een kwalificatie waar Gerard van Vliet zelf overigens niet zo van gecharmeerd is, maar die hij maar niet van zich weet af te schudden.
Boegbeeld
Een maand geleden heeft deze Gerard van Vliet, initiator, aandrijver, visionair van het Nederlandstalige internet, zijn bedrijven, verzameld onder de naam @Group of Companies, verkocht aan het bedrijf Euro-partners in Den Bosch. @Group was bijna failliet. Euro-Partners heeft de activa van de @Group en de onderdelen Media@Vantage en @Connections overgenomen. Van de schulden heeft Euro-Partners de salarissen over maart overgenomen. Die worden in delen uitbetaald, zegt algemeen directeur van Euro-Partners Etienne Nagtzaam. Hij vermoedt dat Van Vliet de achterblijvende schulden zal voldoen en dat ze niet bankroet gaan.
“Gerard van Vliet wordt ons boegbeeld. Die gaat doen waar hij goed in is, zijn visie verwoorden en concepten ontwikkelen. Hij krijgt geen functie meer in de dagelijkse leiding, die ambieert hij ook niet meer.” Van Vliet is dan nog geen entrepreneur-af, want met High Five Health Promotion heeft hij nog een ijzer in het vuur. Dat bedrijf – gevestigd in Zaltbommel – verzorgt in-company health promotion-programma’s en is met 65 werknemers en klanten als Shell, ING, ABN Amro en de Gasunie behoorlijk succesvol.
Daarnaast gaat hij door met het bedrijf @Centives, dat loyaliteitsprogramma’s ontwikkelt. Van Vliet heeft het personeel voorgesteld om los van de andere bedrijven in de groep met hem door te gaan. Weliswaar voor een lager salaris, maar er lag een geweldig concept waar meer dan een jaar aan was gewerkt en de eerste klanten kwamen binnen. Monique Vonk, directeur bij @Centives: “Sommige mensen zijn daar niet op ingegaan, maar de meesten wel. Er heerst hier een ongelooflijke loyaliteit, daarin gaan we heel ver.” Zover zelfs dat het personeel een keer geld bijeen heeft gelegd om een aantal rekeningen te betalen. “Maar,” wil Vonk benadrukken, “dat is hier totaal geen issue.” Zijn ze blij met de huidige situatie? Vonk: “Ja en nee. We geloven in het concept, maar de condities moeten wel gaan veranderen.” Of dat onder Van Vliet zal gaan gebeuren, daar laat ze zich liever niet over uit.
Hoe het ook zij, aan de @Group of Companies komt geruisloos een einde. Hoewel, geruisloos. Wie een kijkje neemt op het online forum van Planet Multimedia ontmoet veel frustratie. Allerlei oud zeer komt boven, veel anonieme roddel in niet altijd even welgekozen bewoordingen. Nagtzaam is bedacht op wellicht vertroebelde verhoudingen: “Logischerwijs is de @Group sterk gedomineerd door Gerard van Vliet. We scheppen helderheid voor de werknemers: iedereen gaat datgene doen waar hij goed in is. We merken dat de mensen die helderheid prettig vinden.”
Jos Bongers, senior concept developer bij websitebouwer Medi@vantage, beticht zijn ex-collega’s van onprofessioneel gedrag. “Ik kan prima met Gerard van Vliet werken. Hij is – net als ik – een conceptueel. Het is gewoon een aantal keren misgegaan bij de realisatie van grote, externe projecten; de praktijk leert namelijk dat dat erg moeilijk is. Maar wat je nu ziet: het bootje zinkt en iedereen is boos. Dan denk ik: doe zelf ook eens wat.”
Beloftes
Terug naar 1995. Gerard van Vliet heeft dan al een hoeveelheid banen achter de rug waar tien normale mensen hun leven mee hadden kunnen vullen en is uit zijn laatste betrekking – directeur nieuwe media in de raad van bestuur van krantenconcern Wegener – ontslagen. Hij verzamelt onder de naam Integration Group bedrijfjes in de preventieve gezondheidszorg, telecommunicatie, (direct) marketing en (nieuwe) media. Daarnaast verhuurt hij zich als spreker, docent en adviseur in nieuwe media en direct marketing.
Hij zag toen al – visie kan hem niet ontzegd worden – de videomogelijkheden van breedband internet, en trok AV-producent JMI van ondernemer John Geuzinge aan. Van Vliet herlanceerde dit in 1996 als YourFavorites, het bedrijf opereerde relatief zelfstandig in standplaats Hoogeveen. Maar met het verstrijken der jaren werd Geuzinge meer en meer geconfronteerd met de gang van zaken bij de bedrijvenverzameling van Van Vliet. “Hij kwam beloftes omtrent commerciële ondersteuning en het lanceren van projecten, waar wij werkzaamheden voor verrichtten, niet na. En vervolgens losten die projecten weer in lucht op. Wij stopten veel tijd en energie, dus geld in die projecten, maar vervolgens was er niets te factureren. Aan het eind werd ik wel steeds verantwoordelijk geacht voor de omzet, die dus buiten mijn schuld beneden peil bleef.”
Geuzinge koos voor de eenvoudigste oplossing. Hij verliet YourFavorites, vrijwel zijn voltallige personeel volgde hem en spoedig was er een andere financier gevonden voor het ‘nieuwe’ bedrijf BPI. Van Vliet, woedend, dreigde nog lang met beschuldigingen en juridische stappen.
De boekhouding van de Integration Group was in handen van een eenmanskantoor bij High Five in Zaltbommel. Het was niet de sterkste kant van het bedrijf, zo wist iedere manager snel genoeg. Daar ging eenieder op zijn eigen manier mee om, Van Vliet miste de controle.
Geld werd slechts verdiend met drie activiteiten: High Five, de sitebouwer Medi@vantage en de boeken en spreekbeurten van Gerard van Vliet zelf.
De andere activiteiten leverden niets of nauwelijks iets op. In plaats van daaraan te werken, denderde het circus-Van Vliet vrolijk verder. Hij grossierde in plannen. Zo zette hij in Gouda in 1997 het Retail Center op, een samenwerking van veertig organisaties, die een soort showcase moest zijn voor retailers om te zien hoe ze in hun bedrijfsvoering gebruik kunnen maken van internet. In theorie een beloftevol concept, “maar door veranderende marktomstandigheden,” aldus Gerard van Vliet, moest het in februari vorig jaar zijn deuren sluiten.
Gebakken lucht
Een gelijk lot trof het @Center in Maastricht, een heuse incubator voor internetbedrijven die in samenwerking met de plaatselijke universiteit in 1999 zou worden opgericht. ‘Klanten, kennis, kunde, kloten en kapitaal’, dat beloofde Gerard van Vliet de zes startups die hij onder zijn hoede nam en hij zou er naar eigen zeggen een miljoen instoppen. Een van de zes was online onderzoeksbureau Flycatcher. Oprichtster Anneke de Jongh was onder de indruk van Van Vliet: “Hij strooide voortdurend met citaten uit zijn boek, met de competenties van zijn bedrijven, zijn netwerken, heel veel geld, en vooral namen van klanten, heel veel Shell, ook Dixons. Dus we dachten in een gespreid bedje te komen. Achteraf gezien ben ik er gewoon ingestonken.”
@Center moest een Center of Internet Excellence worden en zou vanuit het grensgebied een internationale uitstraling naar België en Duitsland kunnen krijgen. Dat moesten die overheden met hun subsidiepotten toch begrijpen. “We hebben van ambtenaren de meest fantastische verhalen gehoord,” aldus De Jongh. Ze steekt ook de hand in eigen boezem: “We probeerden deuren voor hem te openen bij partijen die hij wilde koppelen voor een soort Twinning-constructie die hij in gedachten had. Hij wilde samen met overheden investeren in bedrijven en Maurice de Hond en Roel Pieper de loef afsteken.”
De Jongh gelooft niet dat Van Vliet naïef was. Ze kreeg later correspondentie onder ogen waaruit bleek dat hij in de samenwerking met de universiteit niet enkel, zoals veel ondernemingen, de kans zag om goedkoop kennis en talent te werven, maar ook om persoonlijk hogerop te komen. “Van Vliet hoopte bijzonder hoogleraar te worden. Hij dacht dat Limburgers maar domme boertjes waren die nog veel van hem konden leren.”
Irritant vond De Jongh “het gedonder met die bonnetjes. Steeds maar weer dat gezeur dat we al onze bonnen goed moesten bewaren en bij zijn administratiekantoor moesten inleveren. Hij zei: ‘We moeten elkaar vertrouwen, we werken op basis van vertrouwen’. Maar toen we hem keihard nodig hadden, zat hij zes weken met zijn vriendin in Amerika, om inspiratie op te doen.”
Per 1 januari 2000 zou Van Vliet een belang nemen in Flycatcher, zo stond in een intentieverklaring. De Jongh: “Ons businessplan was al vroeg onderhanden genomen. Op alle mogelijke plaatsen werden daar bedrijfsnamen van de groep van Van Vliet ingevuld. Hij heeft ons uiteindelijk zo ver gekregen dat we in november 1999 een intentieverklaring tekenden en toestemden met 30 procent aandelenbezit voor hem en 10 procent opties voor personeel, ofschoon we dat helemaal niet wilden.”
Eind december 1999 werd aangedrongen op ondertekening van de notarisverklaring voor de oprichting van de bv, maar de relatie was toen al verziekt. “We vonden dat hij ons gebakken lucht had verkocht. Hij heeft toen 800.000 gulden geëist voor niet-ontvangen aandelen en 200.000 voor onkosten.” ‘Ik ga tot op het bot’, zei Van Vliet.
Ferdi Bremmer is bij Economische Zaken van de gemeente Maastricht bezig met de afwikkeling van het Limburgse avontuur van Van Vliet, dat de gemeente een leeg pand en een beoogde aanvangsinvestering van minimaal 120.000 gulden kan kosten. “We moeten dit afsluiten, maar de heer Van Vliet is initiatiefnemer en heeft mooie beloften gedaan,” is alles wat Bremmer kan en mag zeggen. Maar hij houdt een bijzondere herinnering aan de samenwerking met Van Vliet.
Kolerezooi
Een oud medewerker, die liever anoniem wil blijven, kwam in februari 2000 in dienst bij @Connections, de online uitgeverij van Van Vliet. Ze was enthousiast geworden door de indrukwekkende klantenlijst en de plannen voor het @House, een nieuw pand in Amersfoort dat zou worden ingericht volgens de laatste mode in dotcomland, compleet met lounge, fitnessclub en kinderopvang. Dat pand is nu in aanbouw, maar de projectontwikkelaar mag op zoek gaan naar een andere huurder. De medewerker zou zich bezighouden met de online communities die @Connections in onderhoud had of aan het ontwikkelen was. Haar indruk luidde al na twee weken: “Een kolerezooi. Iedereen deed maar wat en er kwam eigenlijk niets van de grond.”
In die communities – specifieke doelgroepen, te bedienen via internet – zag Van Vliet de grote vernieuwing en goudmijn. Hij had het concept volledig uitgedacht en in zijn boek Digitale Diarree (1997) uit de doeken gedaan. Het Nieuwe Managementperspectief heette het, en het was met recht een businessmodel voor de nieuwe economie. Zo’n verbluffend simpel plaatje waarin alles klopt. Digitaal ondernemerschap draait om IT, (direct) marketing en (nieuwe) media. Hij rept van de Bermuda-driehoek, om maar aan te geven dat het een moeilijk spelletje is dat de nodige financiële risico’s vergt. Weer een blijk van visie, want ook daar had hij al in 1997, zo is meer dan eens gebleken, volkomen gelijk in.
Ze kwamen er wel, die communities: Mcse.nl voor IT’ers die het Microsoft-certificaat willen halen; Balie Plus voor advocaten, in samenwerking met de Orde van Advocaten; E-legaal, over de juridische en fiscale aspecten van internet; E-xecutive, met ict-beursinformatie voor particuliere investeerders; marketeers, informal investors, ziektekostenverzekeraars: allemaal zouden ze hun digitale honk krijgen. Maar het meest prestigieuze project moest Retailer.nl worden, voor winkeliers in de non-food.
Ideeën genoeg dus en van opstarten kwam het meestal ook nog wel. “Maar,” aldus de oud medewerker, “de uitwerking ontbrak iedere keer.” Van de genoemde gemeenschappen en sites is er waarschijnlijk niet één waar geld aan werd verdiend. De meest succesvolle schijnt mcse.nl te zijn. Van de rest zijn Balie Plus, marketeer.nl en Part Invest nog op internet te bewonderen, de anderen zijn er niet meer of zijn er nooit gekomen.
Voor de site Marketeer.nl, die nu een zieltogend bestaan leidt, had Van Vliet samenwerking gezocht met Bob Stumpel, directeur van reclame- en marketingbedrijf HCM Click. Die vond het een prima concept. “Maar het werd zo slordig hapsnap en met zo weinig geld geoperationaliseerd, dat ik er alweer uitgestapt ben voordat er iets concreet was.” Stumpel wil wel graag enige nuance zien: “Van Vliet is een pionier die zijn kop boven het maaiveld uit heeft gestoken. Ik vind het altijd treurig als dergelijke pioniers in de media worden afgeslacht.” Maar hij wil ook wel kwijt dat hij bij Van Vliet wat megalomane trekjes had bespeurd. “Ik zou het roekeloos ondernemerschap willen noemen.”
Ja-knikkers
De dagelijkse leiding bij @Connections was in handen van Henk Fieggen. Vader van Van Vliets vriendin Camilla en volgens velen een gehaaide verkoper, uitgerust met een grote trukendoos om geld binnen te halen. De oud medewerker: “Continu werden er spelletjes gespeeld met klanten en leveranciers. Daar kon ik heel slecht tegen. Je had vaak mensen aan de telefoon van wie de rekeningen niet waren betaald.” Toen ze te kennen gaf ontslag te willen indienen omdat ze die praktijken en het gebrek aan structuur beu was, greep Van Vliet in. Met alle medewerkers werden gesprekken gevoerd, waarna Fieggen werd afgezet als directeur en naar Retailer.nl gedetacheerd als verkoper. “Gerard zou zo’n twee maanden gaan crisismanagen, maar na die mededeling hebben we hem nauwelijks meer op kantoor gezien,” vertelt de oud medewerker. “En het gekke is: ik had hem bijna weer geloofd. Ondanks alles mocht ik hem toch.” Ze vervolgt: “Het probleem is: hij is iemand met ideeën, maar geen manager. Hij begint iedere keer aan nieuwe plannen en maakt niks af. En hij duldt geen goede managers in zijn nabijheid die dat zouden kunnen ondervangen. Het bedrijf is een club ja-knikkers. Wat Van Vliet wilde, gebeurde.”
Van Vliet zelf houdt er een sobere leefwijze op na. Een mooi huis in Amersfoort is de enige echte luxe die hij zich veroorlooft. De oud medewerker spreekt zelfs van zuinig. “Pennywise, pound foolish. Een mooi contrast. Hij ging altijd zelf bij de Sligro koffie en toiletpapier halen. En dat kwam hij dan brengen. Maar ondertussen vlogen de tonnen de deur uit en kwam er nauwelijks iets terug.”
Eigen mening
“Gerard van Vliet is volgens mij in zijn hart geen slechte vent,” zegt Ewald Smits, die als content director aan het project Retailer.nl verbonden was, “maar hij had nooit ondernemer moeten worden.” Retailer moest het vlaggenschip (en waarschijnlijk ook de reddingsboei) worden van Van Vliets online activiteiten. Een community voor retailers (iedereen die verkoopt aan de consument) in de non-food sector die hun bedrijfsvoering moesten verleggen naar internet. De levensvatbaarheid leek groot, door de partner die Van Vliet erbij wist te halen: Euretco in Breda, met drieduizend leden de grootste retailorganisatie van Nederland en de perfecte voedingsbodem.
In de joint venture RetailerSmart nam Euretco een belang van 75 procent, Van Vliets Integration Group, dat in de zomer van 2000 was omgedoopt tot @Group of Companies, kreeg de andere 25. Onder moedermaatschappij RetailerSmart, die de techniek voor zijn rekening zou nemen, kwam Retailer.nl te hangen voor de marketing, vormgeving en uitrol van het concept. Medi@vantage, een van de vele andere dochters van Van Vliet, bemachtigde de bouw van de site voor anderhalf miljoen gulden. Geld dat hij hard nodig had om zijn groep drijvende te houden. Hij had zijn geldnood in de zomer 2000 tijdelijk weten te lenigen door een minderheidsbelang in de @Group te verkopen aan Van Lanschot, voor enkele miljoenen. Maar ja, daar kan een bedrijf met zestig medewerkers dat nauwelijks geld oplevert geen jaar op voort. Retailer moest een succes worden.
Binnen een paar maanden stond het concept op poten en waren enkele partners (Aegon, IBM, Telfort) bereid gevonden om mee te doen. Maar de beoogde startdatum van begin november 2000 werd niet gehaald. Medi@vantage had grote problemen bij het maken van de site en het zag er niet naar uit dat die problemen snel opgelost gingen worden. Het team van Retailer.nl besloot een externe projectmanager binnen te halen: Lionfish, een net gestart bedrijfje uit Amsterdam, dat bij Medi@vantage orde op zaken ging stellen. 65.000 gulden en twee maanden later had Lionfish de klus geklaard. De sfeer tussen de mensen van Retailer.nl en Gerard van Vliet was toen al flink bedorven. Smits: “Het team bij Retailer had een eigen mening en daar was Van Vliet niet van gediend. Je moest precies doen wat hij wilde. Deed je dat niet, dan had je een probleem met hem. Maar deed je dat wel, dan ging het ook mis. Hij was maar een paar weken echt geïnteresseerd en dan verwaterde zijn aandacht weer. Hij kan zijn ideeën niet omzetten in producten.”
Ondertussen begon het in de directie van Euretco te rommelen. De website was nog lang niet klaar en zou nog heel veel geld gaan kosten. Anneke Kaandorp, account director bij Retailer.nl en later verantwoordelijk voor het aansturen van het team dat de site in de lucht moest krijgen: “Van Vliet zei: ‘Laat dat maar aan mij over’, maar de Euretco-top vertrouwde er niet meer in. Hij deed nog een poging om ze te overtuigen, maar dat lukte niet.” Euretco verklaarde het hele project failliet en Van Vliet kon naar zijn anderhalf miljoen fluiten.
Champagnebrunch
Gerard van Vliet had nu een groot probleem: de continuïteit van zijn bedrijvengroep was in acuut gevaar. In een intern memo liet Van Vliet aan zijn eigen medewerkers weten de gang van zaken te betreuren, maar, zo schreef hij: ‘Dit geeft ons de kans om het op onze eigen manier te gaan doen’. De rechten voor soft- en hardware huisden immers nog steeds in RetailerSmart, dus kon er een herstart worden gemaakt. R-etailer luidde de nieuwe naam. En een paar weken later vond er alsnog een launch plaats, onder het genot van een champagnebrunch. Ter ere waarvan is alleen niet duidelijk, want de site is nog altijd uit de lucht.
Lionfish wacht nog steeds op zijn geld en heeft een trits brieven geschreven aan de directie van Euretco. Datzelfde geldt voor het marketingbedrijf RLC in Weesp, dat voor 2,5 ton het schip in is gegaan. Directeur Ruud Lampers: “Euretco was de reden dat ik er ingestapt ben. Zo’n cowboy als Van Vliet, daar weet je van dat je problemen krijgt. Maar dat zo’n grote organisatie, met een paar miljard omzet, haar verantwoordelijkheid niet neemt, vind ik een schande.” Fons Brenninkmeijer, namens Euretco verantwoordelijk voor Retailer, was niet bereikbaar voor dit verhaal. Of de schuldeisers hun geld krijgen, is niet duidelijk. Curator Dijxhoorn uit Arnhem kon daarover nog geen mededelingen doen.
Van Vliet kon op zoek naar een koper, en heeft die gevonden. Bij Euro-partners kan hij zich gaan beperken tot het bedenken en lanceren van nieuwe ideeën. Iets – daarover is iedereen het eens – wat hij goed kan. Zijn online entrepreneurschap was geen langer leven beschoren dan de hype geduurd heeft en dus kan hij nu weer rustig fulltime goeroe worden.
Misschien is het wel de beste carrièrestap die Gerard van Vliet ooit heeft gemaakt.
Gerard van Vliet staat perplex. “Blijkbaar ben ik de moeite waard dat er zo’n verhaal aan me gewijd wordt.” Op voorwaarde dat we er echt iets mee doen, wil hij wel op een aantal beschuldigingen ingaan:
“Wat betreft de lagere salarissen bij @Centives: die heb ik niet voorgesteld, daar hebben ze zelf voor gekozen. En dat ze daar rekeningen hebben voorgeschoten, is een verhaal dat ik nog nooit heb gehoord.”
Over John Geuzinge en YourFavorites: “Die kwam naar mij met het verzoek zijn bedrijf over te nemen en niet andersom. In 1999 hebben we in het managementteam van Integration Group besloten om niet meer in zijn bedrijf te investeren wegens tegenvallende resultaten. Wij stelden aan hem voor een andere geldschieter te gaan zoeken, dus heb ik nooit gedreigd met juridische middelen.”
Hetzelfde geldt voor Flycatcher: “Die verzochten mij, niet andersom. @Center was hun idee en ik heb me laten lenen om dat uit te werken. De relatie was al snel vertroebeld en ik wilde het contract ontbinden, niet zij.”
“Bob Stumpel van HCM-Click heb ik ooit eens ontmoet op een congres, maar verder ken ik die man niet eens.”
Over Retailer.nl: “Ik heb me in november 2000 teruggetrokken als directeur van RetailerSmart omdat ik het de verkeerde kant op zag gaan. Ik heb dat gezegd in een vergadering met het projectteam op 22 november en ben in december zes weken naar Maleisië gegaan. Toen ik terugkwam, stond het project er inderdaad beroerd voor. Er was toen een vergadering met Euretco met de vraag: hoe verder? En daar is besloten te stoppen. Overigens is Euretco verantwoordelijk voor de afwikkeling van het faillissement.”
Blijft de vraag staan hoe het zo ver heeft kunnen komen.
Van Vliet: “Mensen verwachten te veel van me. Ik sta aan de bron, bedenk een concept, maar ik heb absoluut geen ambitie om manager te zijn. Ik wil mensen die zich zo’n project helemaal toe-eigenen en tot een goed einde brengen. En daarvoor krijgen ze gigantisch veel ruimte. Het dilemma zit hem in de verwachtingen. De hunne: Van Vliet doet het. En de mijne: Jullie doen het.”
Een internet-imperium met een staartje: 1995 – 2001
1995 – Oprichting Integration Group
- High Five Health Promotion, in-company gezondheidsprogramma’s 1995-heden
- YourFavorites, videotoepassingen voor breedband internet 1996-2000
- Medi@vantage, ontwerp en bouw van websites 1995-heden (in 2001 verkocht aan Euro-partners)
- @Once, hostingbedrijf (vragen)
- Net@Work, bouw van bedrijfsnetwerken, zowel hard- als software 1997-2000
- @Center, incubator, center of excellence in Maastricht voor startups 1999-2000
Zomer 2000 – nieuwe naam: @Group of Companies
- Medi@vantage 1995-?
- @Connections, online communities en sponsored magazines 2000-?
- @Centives, loyalty programma’s 2000-?
- High Five past niet meer in het concept en krijgt een aparte status
Van al deze bedrijven behoren alleen High Five en @Centives aan Gerard van Vliet toe. De rest is failliet gegaan of onder dreigend faillissement van de @Group verkocht aan Euro-partners.
