Het is paniek in het land van ambassades en diplomaten. Het is paniek in de wereld dus.
WikiLeaks heeft documenten online geplaatst, waarin aantekeningen van Amerikaanse diplomaten staan die beschrijven hoe staatshoofden en ministers zich gedragen, wat hun leuke en vooral ook minder florissante eigenschappen zijn.
Nu weten wij allang dat het Italiaanse staathoofd een geverfde ijdeltuit is met veel te veel aandacht voor 30 jaar jongere vrouwen, maar het wordt kennelijk officieel als een diplomaat dit doorbrieft aan het Witte Huis. Angela Merkel kreeg van de Amerikanen het stempel ‘niet creatief’. Interessant is dat. Zou ze lauw hebben gereageerd bij het voorstel voor een spelletje Pictionary? Of, en dit is waarschijnlijker, hield Angela voet bij stuk toen de diplomaten haar voorstelden om de VS meer invloed te geven op de NAVO? Nein, zei Angela, niks ervan. ‘NAVO is Europees’. Dat vinden Amerikanen dus niet zo creatief van Angela.
Ook de Russen krijgen er in de gelekte diplomatieke dossiers van langs. Wellicht bestempelde de VS de Russische leiders ook 50 jaar geleden als criminelen, maar geheime documenten waren destijds veel moeilijker te onderscheppen dan nu. Als een fysieke, dus papieren, map een paar uur verdwijnt omdat er aantekeningen uit overgeschreven worden, springt dit meer in het oog dan de paar seconden die er nu voor nodig zijn om een digitaal bestand te kopiëren. Was voorheen een minuscuul kleine camera, vermomd als aansteker een onmisbare ‘tool’ voor elke bedrijfsspion, tegenwoordig zijn een USB-stick en een wachtwoord voldoende.
Gelukkig zijn de meeste bedrijven goed voorzien van firewalls en hacker-proof software die ervoor zorgen dat onverlaten buiten de digitale poort blijven. Maar wat te doen met werknemers die vrolijk met wat bedrijfsgegevens door die poort naar buiten wandelen. Nog niet openbaar gemaakte jaarcijfers, het volledige klantenbestand, woonadressen van de directie, er zijn van die gegevens die niet direct het einde van het bedrijf betekenen als deze naar buiten komen, maar die wel voor erg veel ongemak zorgen. De vraag is niet meer: wie heeft vandaag de ‘Top Secret & for Your Eyes Only’ -map, maar wíe geef je toegang tot welke digitale bestanden, en waarom. Deze ‘rol’ gebaseerde toegang wordt Identity Management genoemd. Het zorgt ervoor dat werknemers, op basis van regels die bedrijven zelf kunnen aangeven, geautomatiseerd toegang krijgen tot informatie waar ze mee kunnen werken. En niet tot de informatie waar ze buiten de bedrijfspoorten mee kunnen netwerken. Precies weten wie waar toegang tot heeft, en ervoor zorgen dat ook de data versleuteld is, had de VS veel ellende kunnen besparen.
Hoeveel waarde er internationaal wordt gehecht aan (het binnenkamers houden van) staatsinformatie bewijst het arrestatiebevel dat Interpol heeft uitgeschreven tegen de topman van WikiLeaks, Julian Assange. Er blijkt een ware klopjacht geopend te zijn op alles wat WikiLeaks te maken heeft, of is het een heksenjacht? Verrassend dat ze wel energie steken in het aanpakken van Assange, maar niet van de bevindingen en lekken die hij openbaar maakte. Die worden gewoon, naar ouderwets Koude Oorloggebruik, ontkend en ontkracht. Nadat WikiLeaks deze week werd aangevallen door hackers, werd een deel van de website verplaatst naar Amazon Web Services, om vervolgens terug te keren naar de bunker van de Zweedse hostingprovider. Deze bizarre ontwikkelingen komen zelfs in een roman van Robert Ludlum niet voor! Ik hoop dat Julian Assange zich goed heeft verstopt en zich niet laat pakken. Tenslotte is het niet zijn schuld dat de VS haar Identity Management-regels niet op orde heeft.
Dit Podium-artikel is geschreven door Bram Haasnoot, directeur van Real Open IT.
Ook uw visie geven op ontwikkelingen binnen uw vakgebied? Plaats een artikel op MT Podium. Log in op mt.nl/profiel en voeg onder 'activiteiten' uw artikel toe. Interessante bijdragen worden meegenomen in de nieuwsbrief en op home geplaatst.
