Het was tijdens het derde sollicitatiegesprek dat het Trix van der Vleuten, sinds een maand CMO bij KFC Northern Europe, duidelijk werd waarom ze bij de fastfoodketen zou willen werken. ‘We hadden in een van de restaurants afgesproken en de General Manager deed een korte rondleiding. We kwamen in de keuken en ik sprak met de mensen die daar werken. Dat was voor mij het moment dat ik besefte dat er zoveel goede verhalen te vertellen zijn over dit bedrijf.’
De eerste acht weken van haar rol, waarbij ze tevens als MT-lid aangesteld wordt, brengt Van der Vleuten in diezelfde restaurants door. ‘Het is beleid dat alle MT-leden eerst in de restaurants opgeleid worden, dus ik sta acht weken frietjes en kip te bakken en leer het product heel goed kennen’, lacht ze. De eerste vier weken zitten erop. ‘Eerder werkte ik met producten die rechtstreeks uit de fabriek kwamen en enkel verkocht hoefde te worden. Hier gaan producten eerst door mensenhanden. Als de mayonaise vergeten wordt of de kipburger niet goed bereid is, dat is echt van die mensen afhankelijk.’
Sabbatical
Eigenlijk wilde Van der Vleuten niet meer in de retail werken. Na functies bij L’Oréal, PepsiCo, Grolsch, FrieslandCampina en Kraft Heinz nam ze drie maanden sabbatical om eens na te denken wat ze dan wel wilde. ‘Die drie maanden waren allereerst voor mijn gezin. Ik wilde gewoon met mijn drie kinderen naar het strand kunnen op een doordeweekse dag.’ Daarnaast onderzocht ze waar ze energie van kreeg en dronk koffie bij verschillende bedrijven binnen haar netwerk. ‘Dat klinkt voor sommige mensen misschien niet echt als een tijdje er tussenuit, maar voor een workaholic als ik is dat al heel wat.’
Aanbiedingen kwamen er genoeg, ze deed twee ad interim opdrachten (‘Niks voor mij, ik wil echt onderdeel zijn van een team’) en uiteindelijk was KFC het bedrijf waar alles samen leek te komen wat ze bedacht had tijdens haar drie maanden vrije tijd: ‘Ik wilde een regionale functie met een digitale component. En toch, na een tijdje nagedacht te hebben, maar weer in de retail. Mijn ouders waren franchisers van een speelgoedwinkel, het zit toch een beetje in m’n bloed.’
Verhaal
Aan Van der Vleuten nu de taak om het merk meer op de kaart te zetten en groei op de lange termijn te realiseren. ‘Al betekent dat niet dat ik vanuit m’n hoge toren ga regeren. Tijdens mijn sollicitatie werd er gevraagd waarvoor ze me niet aan moesten nemen. Mijn antwoord was simpel: als je iemand zoekt die op de winkel past, ben je bij mij aan het verkeerde adres.’
Voor de transformatie van het bedrijf heeft Van der Vleuten verschillende plannen, al is er nog niets concreet. ‘KFC is een bedrijf waar veel verhalen in zitten, als je op een feestje vertelt dat je er werkt, krijg je altijd ervaringen te horen. Toch zie je dat nu te weinig in de marketing terug.’ Ze krijgt veel vrijheid, wat niet vanzelfsprekend is in een globaal bedrijf. ‘Er is een brand book voor een aantal zaken, voor de rest mag ik op dit niveau bepalen wat het lokale gezicht van de keten wordt.’
Ze wil in ieder geval meer inspelen op trends, als een iets gezonder aanbod en vegetarische opties. ‘In Londen en Scandinavië is dat laatste al gaande, dat zijn zaken waar je je assortiment op aan kan passen.’ Het gaat volgens haar om het stellen van de juiste vragen. ‘En goed naar die antwoorden luisteren. Waar heeft je consument behoefte aan en is dat iets wat je kan bieden zonder te ver van je core business af te gaan staan?’
Excelleren
Dat luisterende oor ziet Van der Vleuten ook terug in haar manier van leidinggeven. ‘Ik krijg heel veel energie van de juiste mensen op de juiste plek zetten, waardoor ze gaan excelleren in het team. Daarvoor moet je mensen goed kunnen ondersteunen en luisteren waar ze behoefte aan hebben.’
Zelf groeide Van der Vleuten in haar managementrol bij PepsiCo: een Amerikaanse school waar vooral geleerd werd door het te doen. ‘Een manager is er om je te helpen als je hem nodig hebt, maar voor de rest moet je het zelf doen. Daardoor leer je snel en maak je grote stappen.’ Een van haar voorbeelden is Margreet Rijkaard, met wie ze bij het bedrijf werkte. ‘Wij hadden een totaal tegenovergesteld profiel, maar we hebben samen geleerd om te kijken wat het gemeenschappelijke doel is en daar samen aan te werken. Het leerde me dat je niet op elkaar hoeft te lijken om het grotere plaatje te zien.’
Twee ander leiderschapsvoorbeelden noemt ze Peter Boterman en Geraldine Beker, met wie ze bij Kraft Heinz en FrieslandCampina samenwerkte. ‘Van Peter leerde ik dat je met oprechte interesse mensen in beweging kan krijgen. Geraldine leerde me dan weer dat je met data en veel energie grote veranderingen door kan zetten.’ Die grote veranderingen, die gaan er komen, waarschuwt Van der Vleuten. ‘In die gevallen, met veel snelheid en een grote impact met het juiste team, ben ik als leider op mijn best.’
