In de Harvard Business Review beschrijven Darko Lovric en Greig Schneider wat volgens hen de persoonlijkheidskenmerken van verschillende Chief Innovation Officers (CINO) zijn. Als bedrijfsadviseurs en executive recruiters hebben Lovric en Schneider in de afgelopen vijf jaar zo’n tachtig ondernemingen, in de meest uiteenlopende industrieën, geholpen met het vinden van de juiste CINO. Ze hebben zes hoofdcategorieën gedistilleerd met elk hun eigen specialisme en focusgebied.
De researcher
Researchers zijn stille krachten met een indrukwekkende academische achtergrond. In hun zoektocht naar innovatie streven ze ernaar om met ideeën en vernieuwingen te komen die niet eerder zijn bedacht. Ze houden er een wetenschappelijke denkwijze op na en voelen zich het meeste thuis in een omgeving waar het stellen van de juiste vragen net zo belangrijk is als het geven van de bijpassende antwoorden. Researchers nemen graag hun tijd en komen het beste tot hun recht bij bedrijven die niet terugdeinzen om te investeren en niet direct resultaat verlangen.
De ingenieur
In tegenstelling tot de researcher, bouwt de ingenieur iets op dat direct toepasbaar is. Allerlei verschillende technologieën en ideeën worden door elkaar gehusseld om uiteindelijk tot iets te komen dat werkt en een bedrijf verder helpt. Ze zijn altijd op zoek om iets bestaands net wat beter te maken. De ingenieurs houden van het uittesten van hun ideeën. Hun kwaliteiten kunnen ze goed toepassen in sectoren met complexe technologieën, zoals in de auto-industrie of een organisatie waar hardware wordt ontwikkeld.
De investeerder
Alles draait bij de investeerders om groei, in de breedste zin des woords. Ze zoeken naar de meest efficiënte manieren waarop een organisatie de volgende stap kan kan zetten. De investeerders zijn analytisch, op financieel gebied snugger en gefocust op data. Een valkuil is het te veel gericht zijn op de korte termijn-oplossingen, waardoor ze projecten die meer tijd nodig hebben links laten liggen. De investeerders zijn erbij gebaat gekoppeld te worden aan een expert op het gebied van techniek, die ze de haalbaarheid van toekomstplannen kan helpen zien.
De advocaat
In tegenstelling tot andere soorten CINO’s, denken de advocaten vanuit de klant. Ze kennen de klant door en door en zien het als hun missie hen te geven waar ze behoefte aan hebben. Het beste passen ze in organisaties die trends begrijpen en weten wat in is en wat niet. De media-, kleding- en reclamewereld zijn daarvan goede voorbeelden. De advocaten zijn altijd op zoek naar het actueel en zichtbaar houden van het merk en proberen voortdurend een stap vooruit te denken. Ze kunnen snel en effectief leveren, maar in hun constante zoektocht naar iets nieuws, is het een goed idee ze te koppelen aan een strateeg die ze herinnert aan het primaire doel.
De motivator
Waarin de motivators zich onderscheiden, is dat ze anderen binnen een organisatie stimuleren om zelf met ideeën te komen. Op een vriendelijke en toegankelijke manier proberen ze het creatieve brein van werknemers op gang te brengen, door weg te blijven van bureaucratie en ingewikkelde regels, maar de fantasie en visie naar de oppervlakte te laten komen. De motivators komen niet in een specifieke industrie het beste tot hun recht; je komt ze overal tegen. Ze zijn er goed in bedrijven op een positieve manier door elkaar te schudden.
De regelaar
De regelaars denken in processen. Ze geloven er heilig in dat als je dingen op de juiste manier en in de juiste volgorde doet, dat tot resultaat leidt. Het proces dat uiteindelijk voor innovatie moet zorgen, is belangrijker dan de daadwerkelijke vooruitgang. Het beste komen ze tot hun recht in een omgeving waar alle werknemers een actieve rol spelen in het innoveren. De regelaars zijn over het algemeen effectief, maar vergeten nog wel eens waarvoor ze het nu precies doen.
