Verzuimmanagement: “De put dempen als het kalf is verdronken”

Het SCP stelt in het onderzoek dat de overheid een minimale rol heeft gespeeld in de daling van het ziekteverzuim. “Vanaf begin jaren negentig worden talrijke maatregelen genomen om het beroep op de sociale zekerheid terug te dringen. Daarbij gaat het vooral om nieuwe wet- en regelgeving inzake ziekteverzuim, arbeidsongeschiktheid en reïntegratie. Toch bleef het magische aantal van één miljoen zieke werknemers tot 2005 in zicht”, zo meldt het SCP. Bij Gloerich roept deze uitspraak verwondering op: “Uit tal van andere onderzoeken blijkt juist dat de Wet Verbetering Poortwachter met zijn stevige financiële sancties een groot effect heeft gehad op de daling van het verzuim.”

Volgens Gloerich heeft zich in het bedrijfsleven de afgelopen jaren een cultuur- en mentaliteitsverandering voltrokken. “Het is ‘not done’ voor een werknemer om zonder reden te verzuimen en is het voor de werkgever ‘not done’ om verzuim gemakkelijk te accepteren. Met de privatisering van de ziektewet zijn werkgevers en werknemers samen gaan inzien dat ze dit probleem zelf moeten oplossen. Bedrijven en instellingen kunnen zich bij het oplossen van ziekteverzuim laten adviseren door een arbodienst. Die diensten moeten sinds de invoering van de Arbowet aantonen dat hun adviezen leiden tot minder verzuimkosten, wat heeft geleid tot ‘evidence based’ handelen en tot gerichte interventies op specifieke situaties.”

“In de praktijk van alle dag is er maar één opdracht voor managers: aandacht, aandacht en nog eens aandacht. De leidinggevende die met dagelijkse interesse de gezondheid van zijn medewerkers in de gaten houdt, heeft het laagste verzuim. Er is winst te boeken door preventie en gezondheidsmanagement. Niet door het dempen van de put als het kalf verdronken is, wat in zijn kern ziekteverzuimmanagement is. Elke euro die in preventie wordt gestoken, levert het drievoudige rendement op.Het preventie- en gezondheidsmanagement serieus aanpakken vergt enig lef, omdat het hier om een investering gaat, waartoe, naar de ervaring leert, altijd minder snel wordt besloten dan het oplossen van incidenten.”

 

“Er is nog daling in het ziekteverzuim mogelijk”, denkt Gloerich. “Ten dele kan dit worden bereikt door bestaande reductiemaatregelen beter en intensiever door te voeren. Uiteraard zal de daling wat minder spectaculair zijn dan in de afgelopen jaren. Er kan ondertussen een zekere opwaartse druk ontstaan, omdat de ervaring leert dat in een periode van hoogconjunctuur verzuim licht stijgt.”