Winkelmand

Geen producten in de winkelwagen.

Twaalf topeconomen

Goed getimed: een boek waarin 12 van de belangrijkste economen aller tijden worden geportretteerd. Iets meer diepgang was fijn geweest.


Het bedrijfsleven kraakt onder wat misschien een dubbele dip wordt. De zwakheden in het beleid van Europese regeringsleidersrsGERECENSEERD:
Twaalf economen die je moet kennen
René Lüchinger (red)
(Business Contact, 188 pagina’s)

worden genadeloos blootgelegd. De economie is niet van de kranten-voorpagina’s weg te slaan. Perfecter getimed kan het boek ‘Twaalf economen die je moet kennen
’ niet zijn. Wie wat meer wil snappen van de economische chaos die zich in en om Europa afspeelt, heeft een ingang.

Zwitser René Lüchinger, die het boek redigeert, laat 12 van de bekenste economen aller tijden voorbij komen. Om te beginnen natuurlijk Adam Smith, vervolgens onder meer Karl Marx en Milton Friedman en tenslotte de ‘andersglobalist’ Joseph Stiglitz. Elke econoom krijgt zo’n 13 pagina’s. Het boek is helder en toegankelijk geschreven; je kunt het in een avond uitlezen, waarna je krant iets beter ten ijs beslagen weer oppakt.Van sommige economen is de wereldfaam al weer een beetje weggezakt, zoals van Léon Walras, die wiskundige kennis op zijn bagagedrager had en daarmee de evenwichtstheorie introduceerde. Leuk om weer eens kennis te maken. Bij sommige economen vraag je jezelf echter af waarom ze in het boekje staan, zoals bij Peter Drucker die weliswaar geweldige managementboeken schreef, maar toch niet direct een grootheid is binnen de economische theorievorming. Bij anderen (Daniel Kahneman, Paul Krugman) vraag je je af waarom ze in het boek ontbreken.

Dagelijks de nieuwsbrief van Management & Leiderschap ontvangen?



Door je in te schrijven ga je akkoord met de algemene en privacyvoorwaarden.

De grootste tegenvaller bij lezing van ‘Twaalf economen die je moet kennen’ is echter dat de nadruk vooral ligt op hun levensbeschrijving. Het is weliswaar interessant te vernemen dat Amartya Sen kampte met privéproblemen zoals ziekte, maar daar hoeven we niet pagina’s lang over te lezen. Uiteindelijk wordt zijn bijdrage aan de economie, de welvaartstheorie, in een paar alinea’s behandeld. Eigenlijk weten we dan nog niks. Zo gaat het ook bij de 11 andere toppers.
Misschien is het dan tóch beter om, in plaats van het boek te lezen, de 12 topeconomen op te zoeken op (de Engelse) Wikipedia. En dán pas de krant weer op te pakken.

Lees ook:

Management Team neemt elke vrijdag een nieuw (management)boek onder de loep. Eerdere recensies