Hij is al in de 60 maar de drive is er absoluut niet minder om. De ondernemer praat honderduit over nieuwe sportscholen, horecaformules en natuurlijk uitbreiding van het aantal skibanen. “Het leuke is dat ons product permanent vernieuwend moet zijn”, zegt Hendriks. “Het plezier dat ik daarmee heb is ongelofelijk. Je moet zorgen dat je in beweging blijft.”
Maar terwijl de skiërs en snowboarders in Zoetermeer en Landgraaf 365 dagen per jaar naar beneden glijden, is beweging voor SnowWorld als (internationale) groeier niet altijd vanzelfsprekend. Bezwaarmakers in Zoetermeer, maar ook in Barcelona en Parijs, houden de bouw van nieuwe banen tegen. Gedwarsboomd worden hoort bij zijn tak van ondernemen, zegt Hendriks. “Dat speelt in bijna elke gemeente. Elk project heeft nu eenmaal veel impact op zijn omgeving.”
In Zoetermeer is Hendriks nu in afwachting van een bodemprocedure. “Dat zie ik met vol vertrouwen tegemoet en ik ben alvast op eigen risico gaan bouwen, dat durf ik wel aan. Als je eenmaal halverwege in de lucht bent dan is het project lastiger te stoppen.”
Zonnepanelen
Het tekent de ondernemer, die constant nieuwe wegen zoekt om zijn onderneming te laten groeien. Zo gaat de horeca, altijd al een belangrijk onderdeel van SnowWorld, op de schop met onder meer biologische ingrediënten – helemaal bij de tijd dus.
Binnenkort wordt het dak van de ruim 500 lange indoor skibaan in Landgraaf voorzien van zonnepanelen. Hendriks heeft daar een tijdje mee gewacht, “maar we durven het nu aan”. Stiekem levert deze ingreep gewoon een prima rendement op, zo blijkt: de panelen zorgen straks voor 75 procent van de benodigde energie van de hal.
Wat daarbij ook meespeelt is dat SnowWorld door sommigen als milieuvervuiler wordt gebrandmerkt. “Dit is een manier om criticasters de wind uit de zeilen te halen, maar het is ook financieel slim. En een goed imago vind ik enorm belangrijk”
Crisis
Over het afgelopen boekjaar incasseerde het sinds twee jaar geleden beursgenoteerde bedrijf een (operationele) winst van 2,3 miljoen euro, op een omzet van 25,4 miljoen euro. “We hebben de crisis achter ons gelaten.”
In een interview met Sprout magazine zei Hendriks vorig jaar: “Ik ga gewoon, ook al weet ik van tevoren niet altijd waar ik precies aan begin.” Is dat nog altijd zijn adagium? “Hoe ouder je wordt hoe genuanceerder je daarmee omgaat. Maar ik ga geen uitdaging uit de weg. Als ik ergens in geloof, dan houdt niemand mij tegen.”
Hendriks beschouwt zijn skihallen als een “belevingswereld”, waarbij hij zelf voor een belangrijk deel verantwoordelijk is voor de sfeer. “Net zoals voor mijn gasten, moet je aan je personeel aandacht schenken. Je bent opgewekt, positief, en eerlijk als het niet goed gaat. Ik heb daarbij een permanente voorbeeldfunctie.”
Kinderen
Hendriks heeft zes kinderen, waarvan er zeker twee in aanmerking komen om de zaak na het terugtreden van Hendriks te runnen. Een daarvan bereidt zich voor met een studie commerciële economie, de tweede loopt momenteel via zijn opleiding aan de hotelschool stage in Engeland. De andere kinderen hebben hun eigen weg al gekozen, zoals zijn oudste zoon, die een kiteschool runt in Réunion en een dochter met een eigen marketingbedrijf.
Maar de opvolging van zijn bedrijf is niet zijn favoriete onderwerp. Hendriks heeft door anderen een opvolgingsplan laten opstellen, maar zelf is hij er nog niet zo mee bezig. “Ik ben in de 60, maar het voelt nog alsof ik net begonnen ben.”
