Winkelmand

Geen producten in de winkelwagen.

Meer klassieke carriereblunders

Iedereen maakt wel een blunder op weg naar de top. Vaak kunnen we er achteraf kostelijk om lachen. Vandaag deel twee van blunderende managers.

Veel Amerikaanse lezers herkenden zich in de blunders die Steven Tobak beschreef op BNet.com. Ze kwamen vervolgens met hun eigen ‘fouten'. MT selecteerde de meest hilarische reacties voor u. Zoals deze: "Als manager zijnde vertelde ik een collega over een incident dat had plaatsgevonden tijdens een managementmeeting. Ik liet hem zweren dit nooit aan iemand te vertellen. Naderhand heb ik aan mijn baas opgebiecht dat het gerucht dat binnen vijftien minuten over de hele afdeling ging, per ongeluk van mij afkomstig is en niet van de manager die daarvan werd beschuldigd."

Loonsverhoging
"Door het beantwoorden van de vraag ‘hoeveel ik verdien' leerde ik tegelijkertijd met de rest van de afdeling dat ik als nieuwkomer meer verdiende dan mijn collega's." Deze manager blijkt niet de enige te zijn die deze tricky vraag verkeerd beantwoorde: "Iedereen op mijn afdeling was vorig jaar een loonsverhoging beloofd. Ik heb die verhoging ook daadwerkelijk gekregen en wist niet dat dit niet het geval was voor de rest van mijn collega's. Toen een collega mij op een ochtend vroeg hoeveel ik nu verdiende, heb ik dan ook eerlijk geantwoord in de veronderstelling dat we allemaal hetzelfde verdienden. Dat was gênant."

Restaurantgegevens
"In het tijdperk dat computers nog niet hun intrede op de werkvloer hadden gedaan, moest ik voor de ceo enkele bedrijfscijfers verzamelen voor een belangrijke vergadering. Iets te laat en gehaast pakte ik deze gegevens op. Stel je het schaamrood op mijn kaken voor toen ik op de vergadering verscheen en ontdekte dat ik in plaats van de bedrijfsgegevens de gegevens van het bedrijfsrestaurant had meegenomen. Het enige dat ik nog kon doen was de ceo inseinen over dit euvel. De ceo hield heel beheerst zijn perfecte praatje, maar zijn beleefde berisping na de vergadering was genoeg om me de rest van mijn carrière in dat bedrijf eraan te herinneren wat een opmerkelijke man dit is."

Stinkend project
"Ik was net begonnen als middenmanager bij Tyco International. Ik kon direct beginnen aan een technologieproject waar een dozijn managers en zo'n honderd externen bij betrokken waren. Tijdens een vreselijke telefonische meeting die op zijn einde liep vroeg de vice president of iemand nog wat had voor de rondvraag. Ik dacht dat mijn telefoon op mutestand stond en schreeuwde ‘Ja, dit project stinkt'. ‘Wie zegt dat', schreeuwde de vp terug. Niet wetende wat ik moest doen, heb ik opgehangen en ben onder mijn bureau gekropen. Destijds wist ik niet dat iedereen te zien krijgt wie zich voor het gesprek afmeldt. Ik wil niet weten hoe erg ik door het oog van de naald ben gekropen."

Strike one
"Ik had zojuist promotie gekregen als productmanager en zou op de volgende dag tijdens een salesmeeting mijn plan van aanpak presenteren. Die avond ging ik op stap met het salesteam om mijn promotie te vieren. Lang verhaal kort, om kwart voor tien ging de telefoon op mijn hotelkamer: ‘Waar hang je uit?' Dat was mijn niet zo vrolijke baas. Mijn presentatie stond voor tien uur gepland. De deur kraakte enorm toen ik de vergaderzaal binnenliep en alle hoofden kijken mijn kant op. Er kwam een gebroken ‘goedemorgen' uit mijn mond en mijn radeloze, bloeddoorlopen ogen keken glazig naar eenieder die mij dit had aangedaan. Toegegeven, ik heb het mezelf aangedaan. Naar buiten lopend zegt de evp ‘Je weet dat ik van honkbal houd – dit is strike one'."

Goede vrienden
"Ik kon het goed vinden met mijn baas. We spendeerden veel tijd samen buiten het werk om als vrienden. Ik wist in mijn achterhoofd dat mijn kansen voor promotie nihil waren zolang hij zou leven, omdat hij nooit weg zou gaan. Daarom vertelde ik op een avond onder het genot van een biertje dat ik erover nadacht eens rond te gaan kijken. De ceo besloot vervolgens dat het tijd was voor een bezuinigingsronde en gaf mij drie weken de tijd om mijn woorden om te zetten in daden, omdat ik er toch al over nadacht weg te gaan."

Instant message
"Ik werkte als salesmanager bij een bedrijf met een vreselijke directeur. Hij vond het heerlijk om anderen het werk onmogelijk te maken. Toen hij mijn succes voor de zoveelste keer vergalde, stuurde ik via een instant message een tirade naar mijn collega. Dat luchtte enorm op. Ik drukte op verzenden en inderdaad, het bericht ging naar de baas. Hij riep me pas na 24 uur in zijn kantoor en drukte zonder iets te zeggen zijn monitor onder mijn neus. Op dat moment wist ik zeker dat ik ontslagen zou worden. Waarom weet ik niet, maar ik heb me nooit verontschuldigd en heb zijn kantoor verlaten zonder een waarschuwing of erger."

Kleinste kamertje
Het volgende verhaal overkwam een ceo van de manager. "Als gastspreker bij een universiteit droeg mijn ceo een kleine draadloze microfoon. Vlak voordat hij op moest was nog iemand anders aan het woord. Hij besloot even naar het toilet te gaan om daarna helemaal leeg en opgelucht te kunnen presenteren. Helaas stond zijn microfoon al aan. Hij werd bij aankomst onder luid gejoel en applaus ontvangen."

Dagelijks de nieuwsbrief van Management & Leiderschap ontvangen?



Door je in te schrijven ga je akkoord met de algemene en privacyvoorwaarden.

Klik hier om het eerste deel van de blunderende managers te lezen.