Bedrijfseconoom Patrick Jaspers (46) is directeur verkoop van Pensioen Platform, onafhankelijke adviesorganisatie op het gebied van inkomensvoorzieningen voor particulieren en zelfstandigen. Hij bestiert een team van twee salesmanagers en zestig adviseurs. Zijn goeroe is Arie van der Zwan.
Nee, zijn recent verschenen boek ‘Van Drees tot Bos – Zestig jaar succes en mislukking' gaat hij niet kopen. Patrick Jaspers: "Ik ben meer geïnteresseerd in de marktanalyticus Arie van der Zwan dan in de geschiedschrijver van de Partij van de Arbeid." Jaspers leerde zijn voormalige hoogleraar commerciële economie in 1986 kennen. Dat was kort voor zijn afstuderen aan de Erasmus Universiteit. "Een studievriend had mij gevraagd om samen onderzoek te doen ten behoeve van de Nationale Investeringsbank waar Van der Zwan president-directeur was geweest. Het lijkt me niet zo relevant om te vertellen hoe zenuwachtig ik was. Voor mij werd het een ontmoeting met een fenomeen."
Succesvol zakenman, briljante professor, pedante megalomaan, concessieloze alleenheerser, razendsnelle denker, het zijn lukraak wat kwalificaties die de ex-student zijn emeritus-hoogleraar van het gesprek toedicht. "Mij trof vooral de blik in z'n ogen. Die blik vertelde je dat hij onder alle omstandigheden alles onder controle had. Je wilde als broekie door het vuur voor zo'n kerel."
"De NIB heeft onder zijn leiding de ommezwaai gemaakt van overheidsinstelling naar investment bank", vertelt Jaspers. "Op de bank was hij The King. De eerste keer dat we hem tussentijds verslag deden van de voortgang van het onderzoek, gaf hij de hoofdstuk- plus paragraafindeling aan van ons complete eindrapport. We hoefden er alleen nog maar teksten onder te plakken." Deze bijzondere aanpak leverde ten slotte in drukvorm ‘Koplopers en Achterblijvers in de Bedrijvenwereld' op.
"Toen Anton Dreesmann hem als beoogd opvolger van Vendex ooit te lang liet wachten, stapte hij doodbedaard op en liet zich door zijn chauffeur in zijn Citroen CX terug naar moeder de vrouw rijden." Een kleine Scheveningse Machiavelli zonder rijbewijs, wars van materialisme en kouwe drukte. Alleen op zwarte maandag, 16 oktober 1987, hoorde Patrick Jaspers hem even piepen. ‘Ik heb slecht geslapen. Niet vanwege de krach zelf, maar uit ongeduld. Zijn plan de campagne had hij namelijk al klaar. ‘Als je het echt wilt maken, moet je heel hard kunnen lopen, maar nooit zo hard dat de ander niet kan zien welke hoek je bent omgeslagen', verzuchtte hij. Kijk, die man bewonder ik nou!"
Lees het hele verhaal ‘managers & hun goeroes' vanaf aanstaande vrijdag in de nieuwste Management Team.
