Ben ik echt een botte boer?
De definitie van bot is ‘op een onbeleefde manier kortaf’. Ik heb dat maar even opgezocht, omdat verslaggever Karin Willems voor dit nummer van Management Team een verhaal produceerde over ‘de botte baas’.
Ik heb wel wat met bot. Mensen die met mij gewerkt hebben noemen mij wel eens ‘een botte boer’. Toen ik vroeger nog op zee viste, ving ik regelmatig een bot. En toen een hoofdredacteur van Panorama besloot een misdadiger als columnist aan te stellen, nam ik voor de tien weken dat die ellende duurde het pseudoniem Bram B. Bot aan.
Botte bazen, ik heb er eerlijk gezegd maar één gehad. Die antwoordde op serieuze, goed doordachte en onderzochte voorstellen met zinnen als ‘Heb ik geen zin in’, ‘Is slecht voor mijn EBIT’, ‘Daar betaal ik niet voor’ en meer van die onbeleefde kortafheden.
Zelf geloof ik niet dat ik wel eens onbeleefd kortaf ben tegen mijn eigen collega’s. Slecht voorbeeld doet namelijk niet volgen, da’s de wet van de evolutie. Als iemand mij met onzin confronteert, reageer ik meestal met een zinnetje als ‘Het kan interessant zijn, maar ik heb er geen goed gevoel over’ of ‘Mooi voorstel, dat moeten we zeker overwegen als we de planning voor eind 2007 gaan maken, want tot die tijd zitten we helaas vol’ en ‘Ik vind het een prachtig verhaal, weet je zeker dat wij het mogen publiceren?’. Eh…
U merkt het al, ik kom hier niet lekker mee weg. In mijn streven om altijd extreem duidelijk te zijn, kan ik namelijk best bot overkomen. Een leermomentje. Al blijf ik van mening dat botte boeren nettere wonden maken dan zachte heelmeesters.
Naar het weblog
