Hoe bouw je een topteam – Vera Pauw

‘In onze cultuur moeten vrouwen poeslief zijn. Maar als er gepresteerd moet worden, heb je daar weinig aan’

Vera Pauw, coach van het Nederlands vrouwenvoetbalelftal (van 2004 tot en met 2010), dat het tot de halve finales van het EK schopte. De eerste vrouw in Nederland die het hoogste trainersdiploma haalde. Tot de zomer van 2012 was ze eerst coach en later technisch directeur bij de Russische voetbalbond (vrouwen). Keerde na het vertrek van Dick Advocaat ook terug naar Nederland.

“Ik ben een eigenwijze coach, dat hoeft niemand me te vertellen. In 2009 had Nederland zich voor het eerst geplaatst voor het Europees kampioenschap. In de poulefase moesten we op een gegeven moment tegen Finland. En als we met meer dan één doelpunt verschil ­zouden verliezen, lagen we eruit. Dus toen het 1-2 stond, besloot ik aan damage control te doen. Ik koos ervoor niet meer te voetballen, het op 1-2 te houden. De KNVB, die met veel mensen was ingevlogen voor die poule­wedstrijd, vond het een wanvertoning. Mijn kop ging op het hakblok. Maar uiteindelijk haalden we wel de halve finale, en keken ineens 2 miljoen mensen naar vrouwenvoetbal. 

Dagelijks de nieuwsbrief van Management & Leiderschap ontvangen?

E-mail *

Door je in te schrijven ga je akkoord met de algemene en privacyvoorwaarden.

Verstuur

Ik heb overal waar ik heb gewerkt een enorm vertrouwen. Dat komt denk ik ­omdat ik eerlijk ben. Ik speel geen spelletjes. Ik kan direct zijn en ­ongezellig, maar iedereen weet dat ik dat voor de zaak doe, nooit voor mezelf. Het is altijd om het team en de speelsters beter te maken. Van een vrouw is men dat niet gewend. Vrouwen vinden het best verwarrend om van een andere vrouw te horen te krijgen wat ze moeten doen. Terwijl ze niet eens weten waarom dat zo verwarrend is. Ik eis veel van de vrouwen met wie ik werk. Ik wil dat ze assertief zijn, uit hun comfort zone treden en initiatief leren nemen. Dat zit ook niet in onze cultuur. Hier moeten meisjes en vrouwen poeslief en reactief zijn, want dat is leuk. Maar als er gepresteerd moet worden, heb je daar weinig aan. Vrouwen kunnen ook heel passief zijn. Ik heb veel strijd gevoerd om dat te doorbreken. Dan gooi ik de beuk erin en ben ik echt niet leuk. Ik heb een stelling: ‘Niets is onmogelijk, tot het tegendeel is bewezen’. En dat tegendeel is in mijn loopbaan nog maar zelden bewezen.” 

>> Dit artikel komt uit MT Magazine. Abonnement?