Geen producten in de winkelwagen.
Niet veel bezoekers van de Parade, het spectaculaire theaterfestival dat deze week voor de 18e keer losbrandt, zijn zich bewust van de bijzondere organisatievorm. Door de netwerkstructuur waar alle deelnemers als ondernemer in stappen, houdt het evenement zijn experimentele karakter.
Onverwachte theater- en muziekacts bijwonen, taco's of sushi's eten en met een pilsje luisteren naar de Levende Jukebox. Duizenden mensen komen deze zomer weer samen op het Paradeterrein dat zich achtereenvolgens in Rotterdam, Den Haag, Utrecht en Amsterdam bevindt. Dit met een bij week extra in Utrecht, omdat het daar vaak uitverkocht was. Het is het meest succesvolle zomerfestival van Nederland – met een structuur als een enorme vloot zelfstandige bedrijfjes. De organisatievorm is ontstaan na het faillissement, meer dan twintig jaar geleden, van voorganger Boulevard of Alle artiesten hier zijn eigen ondernemer Broken Dreams. Oprichter Terts Brinkhoff besefte dat hij het festival niet als ‘gewoon' commercieel bedrijf kan runnen. "Niemand kan tweehonderd artiesten onder contract houden en hun salaris garanderen." De risico's zijn aanzienlijk. In de zomers van 2005 en 2006 was er veel regen en bleef het publiek weg, zodat de Parade maar net quitte draaide. Brinkhoff: "Als wij de risico's zelf moeten nemen krijg je hoge entreeprijzen en lage salarissen. Met hoge prijzen komt een elitair publiek en verandert de sfeer."
Eigen risico
In de huidige structuur zijn alle artiesten ondernemers die op eigen risico meedoen. De Parade levert de faciliteiten zoals tenten en lichtinstallaties. Ook de restaurants op het festivalterrein opereren voor eigen rekening. Brinkhoff: "Je moet het festival zien als een markt waar de artiesten hun voorstelling verkopen aan het publiek." Artistiek leider Nicole van Vessum selecteert met programmeur Raymund van Santen de acts die op de Parade mogen staan. De onderlinge saamhorigheid bewaren is de uitdaging. "We willen allemaal dat het goed gaat met de Parade," zegt ze. "Maar er zijn ook tegenstellingen. Een band wil bijvoorbeeld gaan spelen naast een theater waar een voorstelling aan de gang is. We moeten daar samen uitkomen." Doel is om de energie en het speelplezier vrij te maken die het festival zijn unieke sfeer geven. Acteurs die vaak het hele jaar door bij een gezelschap zitten, zetten voor de Parade een experimenteel programma in elkaar. "Maar het moet wel goed zijn", zegt Brinkhoff. "Als er niemand komt, zijn ze vooral zelf de dupe." De structuur stelt de Parade in staat om vrijwel zonder subsidie te werken. Van Vessum: "Het publiek dat de toegangskaartjes koopt, is onze subsidiegever." Brinkhoff: "Als je van subsidies afhankelijk bent, moet je het hele jaar koorddansen om te voldoen aan de rapporten van allerlei kunstraden. Als je iets krijgt, krijg je het op hun voorwaarden. Ik ben blij dat we van die vervelende onzin verlost zijn."
