Winkelmand

Geen producten in de winkelwagen.

Fílmpje!

Met een minimaal reclamebudget en weinig moeite tóch de consument aanzetten tot actie? Welkom in de wereld van virale marketing, waarbij het de kunst is om via internet heftige filmpjes met verkapte reclameboodschappen als een virus rond te laten zingen. Elf bedrijven over hun schot in de roos.

SP Jan zoekt kiezers

Wie: Barry Smit, mediacoördinator
Wat: interactieve filmpjes met Jan Marijnissen
Doel: een lokkertje voor de website
Resultaat: 3,5 miljoen mensen bereikt

"Normaal gesproken zou een VVD'er onze boodschap direct in de open haard gooien. De kracht van de filmpjes, waarin Jan zich richt tot de kijker als die zijn naam intikt, is dat ze de politieke boodschap ontstijgen, waardoor ook VVD'ers de virals doorsturen. Zo maakt de concurrentie reclame voor ons. Door de humor is het een succes, een hele politieke filosofie kan je niet communiceren in zo'n korte tijd. Mensen moeten zich goed voelen als ze aan de SP denken en dat lukt met deze filmpjes. Ze zijn het misschien niet met ons eens, maar als ze de website bezoeken kunnen we ze toch verleiden op ons te stemmen."

HEMA Webshop stort letterlijk in elkaar

Wie: Barbera Wolfensberger, hoofd corporate identity & communication
Wat: een webshop waarbij een omvallende beker voor een kettingreactie zorgt
Doel: lancering nieuwe website
Resultaat: 3 miljoen hits

"De valkuil is dat een viral leuk is, maar niet relevant voor wat je wilt zeggen. Je moet daarom wel dichtbij je merk blijven. Dus hebben we geen hip filmpje gemaakt, maar een eenvoudige en bijzondere website die letterlijk in elkaar dondert. Of een viral uiteindelijk viraal wordt heb je niet in de hand, het draait om geluk. Wij hebben de viral met opzet niet gepushed, hij is alleen op twee vakgerelateerde websites geplaatst, daarna gingen mensen het aan elkaar doorsturen. Wat mij uiteindelijk vooral opviel is dat mijn kinderen hem ongevraagd vaker wilden bekijken."

Kwik-Fit De ‘dood' van Piet Paulusma

Wie: Arjan van der Meer, marketing manager
Wat: filmpje waarin weerman Piet Paulusma wordt aangereden
Doel: winterbanden onder de aandacht brengen
Resultaat: 500.000 views op weblog GeenStijl

"In het filmpje staat Piet Paulusma in de sneeuw, dus wilden we wachten met rondsturen tot het ging vriezen. Dat gebeurde niet, uiteindelijk is het filmpje via andere kanalen bij GeenStijl terechtgekomen. Zij hebben het einde, als je de weerman weer terug in beeld ziet lopen, uit de film gesneden. Dat was niet de bedoeling, wij hoopten op een discussie over winterbanden, nu ging het over de dood van Piet Paulusma. Maar er werd over gesproken en dat is goed, er ontstond een hype. Mensen schrokken in eerste instantie. De jeugd vond het prachtig, sommige ouderen vonden het minder leuk. Maar als je op deze manier reclame maakt, zijn er altijd mensen die vinden dat het te ver gaat."

Info Support Dienstregeling NS gekraakt

Wie: Pascalle Hijl, adviseur werving & selectie
Wat: filmpjes waarin softwareontwikkelaar van alles ontregelt
Doel: aandacht van IT-studenten
Resultaat: 9 miljoen views

"Half Nederland kent de filmpjes inmiddels, dat hadden we niet verwacht. Er was zelfs ingecalculeerd dat het geen succes zou worden. We hebben vijf filmpjes op YouTube gezet, bijvoorbeeld eentje waarin de dienstregeling van de NS wordt gekraakt. Die werden snel opgepikt. Onze bedrijfsnaam hebben we bewust niet vermeld, we wilden mensen in de waan laten dat de filmpjes echt waren. Nu is hoofdrolspeler Max onder andere geïnterviewd door Jensen en Editie NL. Of Max hier ook echt werkt? Eh, ja. Echt, hij is ontwikkelaar. En ja, hij heeft nog steeds tijd om zijn gewone werk te doen, haha."

Lotto Miljonairtje spelen

Wie: Pascal Koot, marketing manager De Lotto
Wat: interactieve film van negen minuten, waarin de kijker zelf miljonair is
Doel: werving nieuwe abonnees
Resultaat: 110.000 views, 85.000 nieuwe e-mailadressen

"De doelstelling van het aantal nieuwe abonnees hebben we niet gehaald, de andere twee doelstellingen wel: ons als merk en product onderscheiden en een leerproces op ‘klantencontactstrategie' doormaken. Dit met dank aan regisseur Tim Oliehoek (Vet Hard, Shouf Shouf Habibi, red.) en de buzz die ontstond, bijvoorbeeld op Hyves en weblogs. Of het plan te ambitieus was? De grootsheid heeft juist bijgedragen aan het succes. Het filmpje duurde wel lang, daarom hebben we in een later stadium een spoelknop geïntegreerd. Dat is het voordeel van internet, je kan per dag bijsturen."

FlexFirm De verhuizing van hoofden

Wie: Vincent Mispelblom Beyer, directeur
Wat: politiebericht met filmpje waarin mannen afgehakte hoofden in een auto laden
Doel: de verhuizing communiceren
Resultaat: 25.000 views en nieuwe klanten

"In het politiebericht werd gevraagd wie de gebeurtenissen uit een filmpje op de website van Bureau Amstelland herkende. Gevolg was dat we zowel de politie als de Reclame Code Commissie achter ons aan kregen. De commissie klaagde over het gebruik van het politielogo en vond het filmpje in strijd met de goede smaak. Door de politie werden we al op de tweede dag gebeld, na twee weken ging de site met het filmpje op zwart. Daar hebben we persberichten over uitgestuurd en dat bracht weer veel publiciteit met zich mee. Alles was vooraf ingecalculeerd, alleen niet dat het op deze schaal zou gebeuren."

RAVE-cruitment Headhunter als echte koppensneller

Wie: Rob van Elburg, directeur
Wat: een filmpje waarin het hoofd van een werknemer wordt afgehakt
Doel: een hogere respons
Resultaat: 15.000 views, toename respons

"Wij hebben gevisualiseerd wat iedereen denkt bij de naam headhunter. Het filmpje is, eufemistisch gezegd, vrij goed in beeld gebracht. Sommige mensen zullen er aanstoot aan hebben genomen. Wij hebben door te choqueren, met een beetje bloed en een humoristische ondertoon, onze doelgroep bereikt. Ondanks de shock krijg je er geen slapeloze nachten van. Precies wat filmmaker Quentin Tarantino ook lukt; niet geheel toevallig hebben de makers van ons filmpje een trailercompetitie gewonnen rond één van zijn films. Het volgende filmpje? Dat is een verrassing, maar we gaan dit succes nog overtreffen, hoor."

ReedBusiness Hoe succesvol is uw naam?

Wie: Annemiek Kraaijvanger, manager corporate communicatie
Wat: de Namerator, die de succesfactor van namen berekent
Doel: werven van salestalent
Resultaat: 1000 cv´s, 1,4 miljoen bezoekers

"Vooraf wordt om je naam gevraagd, die vervolgens terugkomt in het filmpje. Dat is, hoe simpel het ook klinkt, het sterke element van de viral. Het gaat over jezelf, dat vinden mensen leuk en interessant. We wilden vanuit de ontvanger denken, niet vanuit het bedrijf. Op het succes heb je weinig invloed, virals moeten zichzelf verspreiden. Op het vervolg heb je wél invloed, je moet goed inspringen op de resultaten. Zo hebben onze recruiters naar aanleiding van de aanmeldingen 300 gesprekken gevoerd. Zij waren misschien minder blij met het succes van de viral, haha. Maar het geeft aan dat het eigenlijk pas begint als de viral zijn werk heeft gedaan."

Opel Een beller is sneller

Wie: Stefaan Claes, internet & crm manager GM Benelux
Wat: een testrit, waarbij de kijker wordt opgebeld door de bestuurder
Doel: aandacht voor een nieuw model
Resultaat: 365.000 mensen gebeld

"Het leuke en vooral ook spannende van een viral is dat je meteen merkt of het werkt. Bij ons kwam al snel rook uit de computer en als het virale effect eenmaal werkt, is het niet te stoppen. Het filmpje werd een succes door de dubbele personalisatie. De kijker moest vooraf naam en telefoonnummer opgeven. Tijdens het filmpje schrik je als toeschouwer, want je ziet opeens je eigen naam en wordt ook nog eens gebeld door de man op je beeldscherm. Technisch gezien is het niet eens een huzarenstukje, maar de combinatie maakt het verrassend. Tegenwoordig ligt de lat hoger. Vroeger werd alles doorgestuurd, nu kan iedereen zich op YouTube uren vermaken. Verrassing creëren is dus lastiger."

De Telefoongids Goed gesprek met de Sint

Wie: Johnas van Lammeren, marketing manager online
Wat: vraag- en antwoordspel met Sinterklaas
Doel: aandacht genereren voor de website
Resultaat: een half miljoen hits, veel e-mailadressen

"In 2006 hadden we een interactief spel op de website, waarbij je grappige reacties kreeg van Sinterklaas als je commando's intypte. Door het fungehalte en de interactiviteit werd het een succes, mensen stuurden het naar elkaar door. Het spel was met opzet niet goed beveiligd, zodat alle commando's die mogelijk waren, gingen rondzingen. De Sint reageerde ook op de commando's Geenstijl, Volkomen Kut en Marketingfacts, waardoor we links kregen vanuit die weblogs en het succes van de viral werd aangejaagd."

Vodafone Flippen door de file

Wie: Joanneke Visser, manager marketing & communicatie
Wat: de website Front Voor Vrije Werktijden, ondersteund door drie filmpjes
Doel: inhaken op mobiel werken
Resultaat: aantal views ‘boven verwachting'

"We hebben een actueel thema gepakt en zijn daar op ingehaakt, waardoor het herkenbaar is voor de consument. Over het fileprobleem lees je elke dag in de krant, wij brengen het ‘tonque in cheek': te zien is hoe werknemers compleet doordraaien door het oponthoud. We laten daarbij in het midden of het echt of fictie is. De uitdaging is om ludiek te zijn en toch te zorgen dat de centrale boodschap overkomt. Een viral heeft als nadeel dat het geen directe link met je merk heeft, maar dat is ook een voordeel: mensen staan meer open voor de boodschap."

Dagelijks de nieuwsbrief van Management & Leiderschap ontvangen?



Door je in te schrijven ga je akkoord met de algemene en privacyvoorwaarden.

Alle virals zien? Kijk dan nu op Mt.nl/virals

Wie werknemers verplicht terug te keren naar kantoor, slaat de plank mis

Eis jij dat je personeel terugkeert naar kantoor? Dan maak je een grote vergissing. Volgens Harvard-prof Prithwiraj Choudhury is de belangrijkste strategie van de 21ste eeuw juist het omgekeerde: bedrijven brengen hun werk naar de mensen, waar ze ook zitten in de wereld. 'Een win-win voor bedrijven, individuen en gemeenschappen.'

remote werken werknemers wereld the world is your office
Foto: Getty Images

Amerikaanse bedrijven, zoals Amazon en Goldman Sachs, eisen inmiddels dat werknemers terug naar kantoor komen. Dat is in Nederland nog niet het geval, maar de spanning tussen werkgevers en werknemers neemt wel toe.

Uit een recent onderzoek van LinkedIn blijkt dat 47 procent van de Nederlandse professionals zich onder druk voelt gezet om vaker naar kantoor te komen dan ze zelf willen. 59 procent van de werknemers tussen de 18 en 42 jaar ziet dat terugkeren als problematisch.

Werkgevers die hun mensen terug op kantoor willen zien, slaan de plank behoorlijk mis. Althans volgens Prithwiraj ‘Raj’ Choudhury, hoogleraar aan Harvard Business School en Wharton. Voor deze managementdenker is de toekomst van werk WFA, dat staat voor Work From Anywhere.

Hybride werken is halfzachte oplossing

Dat is niet te vergelijken met een paar dagen per week thuiswerken of remote werken op satellietkantoren. Dat hybride werken van vandaag is maar een halfzachte oplossing. Dit gaat over werknemers die zelf kiezen waar ze wonen en werken. Of dat nu in een loft in Tokio is of in een hutje in de Franse Alpen. De plek waar het kantoor van hun werkgever staat, heeft daar geen invloed op.

Leiders moeten beseffen dat WFA ‘de belangrijkste talentstrategie van de 21ste eeuw’ is, schrijft Choudhury. Daarvoor komt hij in The World Is Your Office, dat op 22 april verschijnt, ook met bewijs.

Dat heeft hij de afgelopen tien jaar verzameld op verschillende continenten, in verschillende sectoren en bij zowel gevestigde bedrijven als startups. Het belangrijkste argument om vanaf nu te gaan investeren in WFA? Het aantrekken en het behouden van divers en productief talent over heel de wereld.

Lees ook: Personeelstekorten los je niet op met pleisters plakken

Beter voor talent

Bedrijven die werknemers nog altijd in de buurt van hun vestigingen willen hebben, beperken zichzelf. Ze vissen in een kleine vijver, waar veel meer bedrijven in vissen. Waarom houden ze in deze digitale tijden nog vast aan geografische grenzen, vraagt de prof zich af.

Het is veel beter om het werk naar de werknemers te brengen, waar ze dan ook zitten. Bedrijven hoeven daarvoor geen nieuwe vestigingen te openen. Er is al evenmin gedoe met visa of emotioneel zware verhuizingen naar vreemde landen.

Onderzoek heeft al aangetoond dat werkgevers met de WFA-strategie beter gekwalificeerd en diverser talent aantrekken, dat de productiviteit verhoogd wordt, dat werknemers langer blijven hangen en dat er belangrijke kostenbesparingen aan vastzitten. Dat is ook de ervaring van bedrijven die deze strategie al toepassen.

GitLab en Zapier

Zo heeft ontwikkelaarsplatform GitLab geen kantoren, maar wel meer dan 2.000 werknemers verspreid over 65 landen. Het bedrijf wordt gewaardeerd op meer dan 8 miljard dollar. Softwarebedrijf Zapier heeft evenmin kantoren, maar wel meer dan 800 werknemers verspreid over 38 landen en een waardering van 5 miljard.

Choudhury heeft achter de schermen gekeken bij die bedrijven, maar ook bij USPTO, het patentbureau van de VS, dat in 2012 een eerste WFA-programma lanceerde. Dat leverde 4,4 procent meer productiviteit op. Na drie jaar noteerde het bedrijf al een besparing van 39 miljoen dollar op kantoorruimtes. GitLab bespaart zo 18.000 dollar per jaar, per werknemer.

Andere voordelen zijn het verminderen van de CO2-uitstoot van het forenzen en het voorkomen van leegloop van dorpen en kleinere stadjes, omdat de lokale talenten niet langer worden gedwongen te verhuizen voor een betere toekomst. ‘WFA is de toekomst, het is een win-win voor bedrijven, individuen en gemeenschappen.’

Kan ook bij fabrieken

Wie denkt dat WFA alleen interessant is voor techbedrijven, startups of de traditionele kantoorbanen in marketing, hr, klantenservice of juridische diensten vergist zich. Deze strategie kan veel breder worden toegepast, geeft Choudhury aan.

Wat gedaan kan worden op afstand, heeft dankzij de voortschrijdende technologie steeds minder beperkingen. Denk bijvoorbeeld aan digital twins, waarmee processen in fabrieken op afstand gemonitord kunnen worden. Ook ziekenhuizen of magazijnen kunnen volgens hem ‘gecontroleerd worden vanaf een keukentafel’.

BMW bouwt een slimme fabriek in Hongarije, die eind dit jaar open zou moeten gaan. Ingenieurs kunnen daar elk aspect van de productielijnen virtueel controleren. Choudhury was zelf bij de introductie van digital twins en AI-tools in een Braziliaanse fabriek van Unilever die wasmiddelen produceert.

Lees ook: Digital twins zijn het nieuwe businessmodel van HaskoningDHV

Digitale twins

Ook al was het trainen van medewerkers een uitdaging die enkele jaren in beslag nam, de uiteindelijke balans was positief. Optimalere processen, grotere hoeveelheden sneller produceren en minder energieverbruik.

Unilever heeft diverse fabrieken in onder meer Indonesië en Zuid-Afrika inmiddels verregaand gedigitaliseerd. ‘Het bedrijf speelt met het idee om één operationeel centrum te openen om toezicht te houden op de wereldwijde productie.’

Dat gebeurt al bij het digitale twin-model van de Turkse energiemaatschappij Enerjisa Üretim, dat op één centrale locatie alle centrales overziet. ‘Dat stelt de ingenieurs van dit bedrijf in staat om in Istanbul te wonen, in plaats van een afgelegen regio van Turkije.’

Alleen verwarren heel wat leiders nog altijd werk met kantoor, weet de hoogleraar. Ze zien vooral problemen in plaats van kansen. Choudhury brengt ze samen onder drie noemers: communicatie, kennisdelen en isolement. ‘Met de juiste managementpraktijken kan elk obstakel overwonnen worden.’

Obstakel 1: Communicatie

Het communicatieprobleem is echt niet nieuw. Bedrijven zijn al gewend aan werknemers op verschillende plekken en in verschillende tijdzones. De sociale cohesie is een argument dat managers vaak gebruiken om mensen te laten terugkeren naar de werkvloer.

Choudhury zet daar toch wat vraagtekens bij. ‘De Cupertino-campus van Apple omvat 360 hectare. Hoe groot is de kans dat werknemers contact hebben met iemand aan de andere kant van die campus? In een ander gebouw? Op een andere verdieping?’

Onderzoek uit 1977 heeft al aangetoond dat een afstand van 10 meter tussen collega’s de kans op spontane interactie aanzienlijk vermindert. En dat het bij 25 meter al wordt gereduceerd tot nul. ‘Het bijeenbrengen van de juiste mensen en de juiste informatie om effectief samen te werken op een innovatieve manier zal een uitdaging blijven.’

Workflow aanpassen

Technologie biedt ook hier een oplossing, informatie kan hierdoor veel gemakkelijker worden uitgewisseld. Direct via online meetings, of meer asynchroon via e-mail, apps of platforms zoals Slack. Bij GitLab is de workflow al helemaal aangepast op deze asynchrone vorm van communicatie.

Taken worden afgewerkt en op het eigen platform geplaatst, of er wordt om feedback gevraagd voor verbeteringen. ‘Heel wat anders dan het presenteren van een compleet product tijdens een teamvergadering om er dan achter te komen hoeveel het nog verbeterd kan worden.’

Bij appontwikkelaar Doist werken meer dan honderd mensen verspreid over 35 landen. Dit bedrijf werkt met hun eigen oplossing: Twist. Deze app zorgt voor de nodige transparantie, omdat mensen van alles in threads kunnen nazoeken. Kennis, beslissingen, discussies, vragen en dergelijke.

Grenzen stellen

Van niemand wordt een direct antwoord verwacht. Teamleden worden juist aangespoord om eerst na te denken voor ze hun ideeën opschrijven of feedback geven. Dat levert kwalitatief betere resultaten op dan ‘wat tijdens fysieke vergaderingen wordt geroepen’, vertelt een manager van het bedrijf in het boek.

Bovendien komen de winnende voorstellen minder vaak van ‘de mensen met hoge posities of de luidste stemmen’. Zo worden dus ook meer diversiteit, creativiteit en innovatie aangemoedigd. Tegelijkertijd moeten leiders wel grenzen stellen, zoals ‘ping-vrije uren’, om te voorkomen dat mensen te veel worden afgeleid.

Lees ook: Diversiteitsquota zijn als pijnstillers, ze lossen het echte probleem niet op

Obstakel 2: Kennis delen

Een andere veelgehoorde kritiek in managementkringen is dat het voor mensen die remote werken moeilijk is om bij te blijven, om te leren van elkaar of blunders te voorkomen dankzij meer ervaren collega’s. Hoe krijgen ze op afstand de relevante en actuele informatie die ze nodig hebben om hun werk te doen?

Choudhury erkent dat dit wel een uitdaging is, maar wijst erop dat allereerst alle informatie van de organisatie beschikbaar moet zijn. Van het aanvragen van budgetten, het schema voor een productlancering, tot sollicitatieprocedures. Zelfs ‘stilzwijgende informatie’ moet worden uitgeschreven en zo worden opgeslagen dat het te vinden is.

De praktijk bij bedrijven is dat dit soort informatie tot nu toe als tweederangs wordt beschouwd. De kwaliteit ervan is armoedig, de informatie is incompleet, verouderd, niet relevant, of bevat alleen feiten en cijfers in plaats van nuttige inzichten.

Tik-op-de-schouder-aanpak

‘Veel bedrijven hebben dat opgelost met een tik op de schouder aanpak’, schrijft hij. De informatie zelf is niet beschikbaar, dus wordt het alles aan de collega’s of de manager gevraagd. Die zijn of haar aanpak graag zal delen, al kan het bij een andere collega zo weer op een andere manier worden aangepakt.

Wat WFA doet, is dit gebrek aan nuttige informatie en praktijkkennis voor het voetlicht brengen. Het is een enorme investering, beseft Choudhury, maar voor een WFA-bedrijf is het essentieel om deze kennis tot in de details op te schrijven en toegankelijk te maken.

Bij GitLab hebben ze bijvoorbeeld een handboek gemaakt dat antwoord geeft op elke vraag die met hoe begint. Iedereen werkt er ook aan mee, het opschrijven waar ze aan gewerkt hebben en wat ze geleerd hebben is gewoon onderdeel van de dagelijkse job. Het is de prijs die ze betalen voor WFA.

Zelfs GitLab-founder en voormalig ceo Sid Sijbrandij besteedt een uur per dag aan het ‘codificeren’ van de opgedane kennis. Dit handboek is ook de eerste bron voor iedereen, dit is de Wikipedia van het bedrijf, en dus niet de senior collega of de manager. Als dit handboek geprint zou moeten worden, dan rollen er zo 2.000 pagina’s tekst uit de printer.

Lees ook: Drie grote uitdagingen voor hr en recruitment tot 2030

Obstakel 3: Isolement

Een andere drempel zijn de zorgen over het isolement waar werknemers op afstand in terecht zouden komen, zowel professioneel als sociaal. Daardoor denken managers dat ze veel meer zullen worstelen met het ondersteunen van hun mensen en dat ze signalen over burn-out bijvoorbeeld zullen missen.

WFA leidt vaker tot extreme betrokkenheid en het nodige overwerk, weet Choudhury. Hij raadt die managers aan om productiviteit te beoordelen op de kwaliteit van het werk en niet op het aantal uren dat erin is gestoken. Ook moet het bedrijf serieus investeren in welzijn. Werknemers op afstand die risico lopen, moeten worden begeleid.

Een andere uitdaging is het op afstand opbouwen van een professioneel netwerk. Dat is de sleutel voor continue groei en vooruitgang in de carrière, is de heersende gedachte. Voor Choudhury is die redenering wat te simpel.

Vooroordelen sijpelen digitaal door

WFA kan een risico zijn voor de carrière, maar hij wijst op andere, veel subjectievere factoren die een rol spelen. Vooral de (onbewuste) vooroordelen van managers bij het beoordelen van mensen voor promotie. Uit onderzoek van de auteur blijkt dat die biases ook doorsijpelen naar de digitale werkvloer.

Werknemers op afstand dragen in brede zin minder bij aan de organisatie, omdat ze niet deelnemen aan allerlei activiteiten. Ze zijn minder gehecht aan hun collega’s en ze zijn minder toegewijd aan de waarden en de missie. Het zijn zorgen die Choudhury erkent, maar daar zijn wel degelijk oplossingen voor.

Hij geeft er twee in zijn boek: virtuele waterkoelers en bedrijfsuitjes. De virtuele waterkoeler, bij ons beter bekend als de koffieautomaat, is een soort vaste en verplichte online afspraak waar deelnemers niet over het werk praten, maar over tuinieren, huisdieren of sporten.

Virtuele koffieautomaat

Het kunnen ook mentor- of vraag-en-antwoordsessies zijn met nieuwe medewerkers en managers. Of de ceo kan opeens opduiken en uitleg geven over de strategie. Wat deze virtuele events interessant maakt, is dat de deelnemers vooraf niet weten wie er aanwezig zal zijn.

Uit zijn eigen experiment bij een grote investeringsbank met stagiaires en managers bleek dat de virtuele waterkoelersessies een positief effect hadden op hun tevredenheid en productiviteit. Ook bleken de deelnemers na afloop van hun stage vaker een aanbod voor een baan te krijgen.

Eén deelnemer verwoordde het zo: ‘Op kantoor zaten de senior managers op een andere verdieping. Niemand van de stagiaires stapte de lift in naar deze cxo-etage voor een toevallig gesprekje. De virtuele waterkoelers waren een gamechanger.’

Dagelijks de nieuwsbrief van Management & Leiderschap ontvangen?



Door je in te schrijven ga je akkoord met de algemene en privacyvoorwaarden.

Dagelijks de nieuwsbrief van Management & Leiderschap ontvangen?



Door je in te schrijven ga je akkoord met de algemene en privacyvoorwaarden.

Bedrijfsuitstapjes

Bedrijfsuitstapjes op een aantrekkelijke locatie, waarbij het bedrijf de kosten op zich neemt, zijn ook een goede manier om te netwerken. Daaraan kunnen ook allerlei presentaties worden gekoppeld, over de strategie of nieuwe producten.

Zapier doet dat bijvoorbeeld twee keer per jaar en dan vijf dagen lang. De ene helft van de dag wordt ingevuld met activiteiten die focussen op het bedrijf, de andere helft met wandelingen, boottochten, bezoeken aan filmsets en dergelijke. Maar er is ook voldoende vrije tijd voorzien.

Het is niet de bedoeling dat dit een workation wordt, waarbij iedereen individueel aan het werk gaat, geeft Choudhury nog mee. Het doel is elkaar leren kennen, bouwen aan relaties en het bedrijf leren kennen. Denk ook aan het ontwikkelen van een set van rituelen die kunnen helpen bij het onderdompelen in de cultuur van het bedrijf.

Daarmee kunnen medewerkers op afstand een hele tijd vooruit, bevestigt zijn eigen onderzoek bij Zapier. Goedkopere opties zijn er ook. Zelfs korte gezamenlijke uitstapjes, zoals het volgen van een conferentie of een debatsessie, leiden al tot een betere connectie en samenwerking die lang aanhoudt.

Lees ook: Dit is wat werknemers echt belangrijk vinden in een baan