Te veel regels werkt juist averechts. Prominente Nederlanders aan het woord: "Een miljoen ondernemers zegt: laat mij met rust met al je regelingen en subsidies, ik doe het liever zelf."
Verschillende prominente denkers uit de politiek, het bedrijfsleven, de overheid en de wetenschap geven in de Ernst & Young jubileumuitgave ‘Regels voor de Toekomst' hun visie over twee decennia. Het boek verschijnt naar aanleiding van het 125-jarig jubileum van Ernst & Young. Het centrale thema: waar moet Nederland heen op het gebied van wet- en regelgeving om op de lange termijn ondernemend en concurrerend te blijven in een globaliserende wereld?
Topvoetballer
Een typisch voorbeeld van de verkeerde discussie omtrent regelgeving in Nederland is volgens voormalig minister van Financiën, Gerrit Zalm, het beloningsdebat. "Teveel discussie gaat om de specifieke hoogte van het salaris, dat net als voor een topvoetballer heel moeilijk te bepalen is, en te weinig over de koppeling van het salaris aan resultaten op de lange termijn."
Krampachtig
De overheid pakt het debat over dit onderwerp op dit moment verkeerd aan door het salaris van overheidsfunctionarissen onder dat van de premier te willen houden, stelt Zalm. "Voor het salaris van de premier krijg je in het bedrijfsleven een afdelingschef. Pas als je het doet zoals in Singapore, waar de premier jaarlijks een paar miljoen euro krijgt, en ministers ongeveer de helft daarvan, dan gaat het ergens over. Krampachtige pogingen van de overheid om te sturen door een plafond of een quotum werken niet."
Goldplating
Overigens doet Nederland ook goede dingen, vindt Zalm, zoals de initiatieven van Balkenende II op Europees niveau. Dat is belangrijk, want ongeveer de helft van de administratieve lasten in ons land is van Europese herkomst. "Natuurlijk is het als relatief klein land moeilijk het continent duidelijk te maken dat minder regelgeving beter is, maar we kunnen in ieder geval laten zien dat het kan. Om te beginnen door niet alle Europese regels van aanvullende Nederlandse accenten te voorzien, het zogeheten goldplating."
Uitvloeisel
Ook Michel Tilmant, bestuursvoorzitter van ING, pleit in het boek voor minder aanvullende lokale regels op de steeds meer ingevoerde Europese regelgeving. "Naar mijn mening zou nationale wetgeving meer een logisch uitvloeisel moeten zijn van Europese wetgeving, die in de pas zou moeten lopen met regelgeving in andere markten, zodat er sprake blijft van een level playing field. Met andere woorden, aanvullende lokale regelgeving dient vermeden te worden."
Wereldwijd
Nederland is nauw verbonden met de wereldeconomie. Maar deze houding moet nog verder versterkt worden om de concurrentiepositie te kunnen verbeteren, vindt Tilmant. "Er moet meer invloed worden uitgeoefend bij de totstandkoming van die internationale regels die grote gevolgen kunnen hebben voor de Nederlandse economie, zoals de ontwikkeling van wereldwijde grondslagen voor verslaggeving en controle."
Capaciteiten benutten
Terug naar Nederlandse regelgeving. Volgens Loek Hermans, voorzitter van MKB-Nederland, is meer lang niet altijd beter. "Ongelukken voorkom je niet door alsmaar nieuwe regels te introduceren maar door te leren van fouten en elkaar daarin te corrigeren." Mensen worden niet meer geprikkeld hun talenten uit te buiten, stelt hij, doordat we te veel zekerheden hebben gecreëerd. Uit onderzoek dat Hermans aanhaalt, blijkt dat een gemiddelde werknemers slechts veertig procent van zijn capaciteiten benut. "Als we als samenleving nou eens focussen op het verdubbelen van dit percentage in plaats van regels te bedenken hoe we iedereen binnenboord houden."
Met rust laten
Dat die zekerheden van de Nederlandse verzorgingsstaat lang niet voor iedereen gewenst zijn, blijkt ook uit het feit dat er in 2008 al bijna een miljoen Zelfstandigen Zonder Personeel zijn, aldus Hermans verderop in het boek. "Een miljoen ondernemers zegt in feite: laat mij met rust met al je regelingen en subsidies, ik doe het liever zelf. Daarmee bereiken we als samenleving het tegenovergestelde van het sociale doel om iedereen te verzekeren van een sociaal vangnet."
