Winkelmand

Geen producten in de winkelwagen.

Dominant Microsoft

Deze maand introduceert Microsoft Windows XP. De nieuwe strategie van het software-imperium uit Redmond krijgt daarmee definitief vorm. Talloze nieuwe diensten onder de naam .Net moeten de dominantie van het bedrijf verstevigen. Niet alleen in de software, maar ook ver daarbuiten.

Op een dag wordt Bill Gates een aardige opa. Hij krijgt rimpels in zijn gezicht, neemt zijn kleinkinderen op schoot en vertelt ze grappige verhaaltjes over vroeger, over de hectische dagen in de software-industrie. Het is moeilijk om het je voor te stellen. Maar op een dag wordt zelfs Bill Gates een lieve oude man.
Deze curieuze gedachte kwam naar boven tijdens een presentatie die Gates vorige maand voor een internationale groep journalisten hield. De man die bekend staat om zijn podiumpresentaties (bekend in negatieve zin, met zijn nare hoge stemgeluid en totale gebrek aan humor) stond daar zelfverzekerd en rustig. Niet meer als de jonge, drammerige softwareverkoper, maar als een heer van middelbare leeftijd die boven de materie staat. Niet meer het verwende kind dat per se altijd gelijk wil hebben, maar een volwassene met het geduld van iemand die weet dat hij gelijk hééft. De journalisten, bijeengekomen uit de hele wereld, wisten niet hoe ze het hadden. Is dit wel dezelfde Bill Gates?

Eén keer ging het toch nog mis. De aanleiding van de presentatie was het tienjarig jubileum van Microsoft Research, een afdeling die zich bezighoudt met fundamenteel onderzoek. Om het werk van de afdeling te laten zien, had Gates enkele demo's ingelast. Medewerkers van de afdeling kwamen vol trots hun werk laten zien, maar een van hen stotterde en zijn demonstratie ging de mist in. In een oogwenk was de vriendelijke uitstraling van Gates verdwenen. Daar stond weer de ouderwetse buldog, die zijn personeel opjut tot tachtigurige werkweken en wiens schreeuwpartijen tegen zijn naaste medewerkers legendarisch zijn. De jonge onderzoeker, die nog steeds naast hem stond, stierf duizend doden. Maar de donderwolk dreef over en even later stond daar weer de rustige, zelfverzekerde, splinternieuwe Bill Gates.

Rijk van het Kwaad
Nog maar kort geleden gingen zowel Gates als Microsoft als opgejaagd wild door het leven. Microsoft was het machtige software-instituut dat door heel Silicon Valley als het 'Rijk van het Kwaad' werd beschouwd. Het bedrijf dat pas te elfder ure het belang van internet inzag, en bijna voorbij werd gelopen door een hele troep dotcoms. Microsoft werd bovendien in het defensief gedreven door de juridische aanvallen van de Amerikaanse overheid. Een opsplitsing hing lange tijd in de lucht.
Maar de dagen dat het bedrijf in de verdediging lag, zijn voorbij. De bedreigingen zijn verdwenen of naar de achtergrond gedrongen. In Redmond, het stadje vlakbij Seattle waar het uitgestrekte kantorenpark van Microsoft ligt, is een nieuw optimisme voelbaar. Niet alleen worden hier (net als vroeger) nog steeds onvoorstelbare hoeveelheden geld verdiend. Maar nu wordt daar bovendien een gedurfde strategie aan toegevoegd. Een strategie die de dominante positie van het bedrijf nog aanzienlijk moet versterken. In de woorden van Business Week: 'Microsoft is about to unleash the biggest onslaught of new products in its 25-year history'. Vrij vertaald: een woeste aanval van nieuwe producten. Of in de letterlijke woorden van Bill Gates, tijdens zijn presentatie: “We're just at the beginning of what software can do.” Pas op, wereld, Microsoft is weer in het offensief.

De 'woeste aanval van nieuwe producten' gaat plaatsvinden onder namen als Windows XP, Xbox, Stinger en nog vele andere. Nog nooit heeft het bedrijf zo veel nieuwe producten in zo'n korte tijd aangekondigd. Maar ook al gaat het om producten die uiteenlopen van spelcomputers tot bedrijfssoftware, toch staan de introducties niet los van elkaar. Samen vormen ze een strategie die bij Microsoft de naam .Net (spreek uit dotnet) heeft gekregen. In Redmond heeft iedereen de mond vol van .Net. Het moet de basis worden van een dominantie in de softwarewereld, waarbij de huidige marktpositie nog verbleekt. Bill Gates: “Het aantal uren dat je met je computer doorbrengt en de waarde die dat oplevert, kunnen we allebei gemakkelijk verdubbelen in de komende jaren.”

Het probleem is alleen dat .Net zowel een veelomvattende als een vage strategie is. Technici beschrijven het als het opnemen van XML (een manier om informatie te beschrijven) in alle producten van het bedrijf. Bij de marketingafdeling hebben ze het over 'de situatie waarbij alle computers en consumentenapparaten makkelijk met elkaar kunnen communiceren'. Maar de consequenties daarvan zijn moeilijk te overzien. Als .Net tot het einde wordt doorgevoerd, krijgt Microsoft niet alleen in de softwarebranche maar ook in de media- en de dienstensector de touwtjes in handen. Uitgevers, bankiers, muziekverkopers, zakelijke dienstverleners: berg je, want het spinnenweb dat .Net heet, nadert zijn voltooiing.

Het plan
Strategie is in de IT-sector een relatief begrip. Vooruitgang komt er vaak min of meer toevallig tot stand. Neem bijvoorbeeld Java, de beroemde programmeertaal van Sun Microsystems, die ooit begon als iets heel anders, namelijk een besturingssysteem voor verschillende randapparaten. Ook bij Microsoft wordt de toekomst soms per ongeluk ontdekt. In de jaren negentig werd bijvoorbeeld een serie chatrooms opgezet onder de naam Microsoft Network. Onder de druk van de concurrentie werd dat omgebouwd naar een veelzijdig internetportaal aangevuld met internettoegang, vergelijkbaar met de dienstverlening van America Online. Bijna ongemerkt had Microsoft zich daarmee op het terrein begeven van de mediabedrijven. Vanuit de productie van 'pure' softwareproducten was het bedrijf uitgewaaierd in de dienstverlening. Microsoft Network (MSN) is tegenwoordig een van de meest bezochte websites ter wereld en Microsoft een van de gevaarlijkste concurrenten van AOL Time Warner.

Zo kan het ook gaan met .Net. Ook hierbij gaat het om een combinatie van zowel (software)producten als diensten. Hoe ver Microsoft daarin wil gaan, is tot nu toe geen enkele keer expliciet uitgesproken door Gates of een van de andere topmensen van het bedrijf, misschien omdat de reikwijdte schrik zou aanjagen bij consumentenorganisaties en overheden. Om te zien hoe ver het masterplan van Bill Gates kan gaan, is het echter voldoende om de vele initiatieven van het bedrijf op een rij te zetten. De grote lijnen die zichtbaar worden, kunnen we als volgt omschrijven: 1. besturing, 2. netwerk en 3. diensten.

1. Besturing
Het belang van het besturingssysteem hoef je niemand bij Microsoft uit te leggen. Het is het centrale zenuwstelsel van elke computer. In 1980 kreeg Microsoft (toen nog Micro Soft) min of meer toevallig de opdracht om het besturingssysteem te leveren voor de IBM-pc. Dat systeem, MS DOS, is de basis voor het succes geweest. Dankzij DOS en later Windows wist het bedrijf ook door te dringen in aangrenzende sectoren zoals tekstverwerkers (Word) en rekenprogramma's (Excel). Wie het besturingssysteem levert, speelt een bepalende rol bij de technologische ontwikkeling en is steeds één stap voor op de concurrenten.
Vandaar dat de nieuwe aanval met volle kracht wordt ingezet. De overwinning in de pc-markt is al compleet (zo'n 95 procent van de pc-gebruikers is 'bekeerd' tot Windows). Nu zijn de bedrijfscomputers (servers), zaktelefoons en palmcomputers aan de beurt. De bedoeling is dat in elk apparaat een Windows-variant net zo'n monopoliepositie krijgt. En het succes blijft niet uit. Het marktaandeel van de Windows-servers groeit sneller dan van concurrent Unix. Het net geïntroduceerde PocketPC2002 steekt het Palm-systeem naar de kroon. Zelfs in de huiskamers duikt Microsoft op. In de settop-box, de computer die interactieve televisie mogelijk moet maken, is Microsoft een van de belangrijkste softwareleveranciers. Door belangen te nemen in kabelbedrijven (bijvoorbeeld in UPC), heeft het bedrijf zijn positie veiliggesteld. Binnenkort komt er ook nog een met internet verbonden spelcomputer, de Xbox, uit de koker van Microsoft.
Stap 1 is dus: in elk apparaat een variant van Windows. Dat lukt tot nu toe al aardig.

2. Netwerk
De volgende stap ligt voor de hand: al deze apparaten worden met elkaar verbonden. Ze vormen één netwerk. En ze kunnen elkaar makkelijk begrijpen, omdat ze allemaal met Windows-software werken.
Vanaf elk apparaat, zo is de bedoeling, moet je toegang hebben tot je persoonlijke gegevens zoals je agenda of adresboek. In de trein neem je op de zak-pc de stukken voor een vergadering door, die een secretaresse juist heeft rondgestuurd. Vanaf je zaktelefoon stel je de dvd-recorder thuis in, om een bepaald programma op te nemen. Et cetera.
Om dit netwerk mogelijk te maken, is het nodig dat XML wordt verwerkt in de software. XML is een manier om informatie te beschrijven. Computers 'weten' dat het om adresgegevens gaat, of om (beveiligde) documenten, muziek of welke informatiesoort dan ook. In de nieuwste versies van zijn besturingssoftware (onder andere in Windows XP) heeft Microsoft XML verwerkt. Daarmee kan .Net van start gaan. Overigens is XML een openbare standaard, die ook door andere leveranciers kan worden gebruikt. Gezien de ervaringen uit het verleden valt echter te verwachten dat de communicatie tussen twee Windows-apparaten soepeler zal verlopen dan die tussen apparaten met software van verschillende leveranciers.

3. Diensten
De derde stap is nog het meeste in nevelen gehuld. Maar duidelijk is wel dat Microsoft zich steeds meer profileert als bemiddelaar en leverancier van informatiediensten. Voor het zoeken naar encyclopediegegevens: ga naar Microsoft. Voor financieel advies: idem dito. Voor een abonnement op een muzieknetwerk, voor toegang tot zakelijke informatie, voor spelletjes: ga telkens naar Microsoft. Het is duidelijk dat .Net daarbij een steeds belangrijkere rol gaat spelen.
Een voorbeeld. Op reis bent u in een vreemde stad op zoek naar een redelijk geprijsd restaurant. Waar vindt u een restaurantgids? Hoe komt u erachter welk restaurant aan uw voorkeur voldoet? In de toekomst stelt u deze vraag aan uw zaktelefoon. De software in de telefoon (copyright Microsoft) herkent uw woorden en ontleedt de vraag in een duidelijke zoekopdracht (copyright Microsoft). De opdracht wordt uitgevoerd over .Net (copyright Microsoft), waarbij uw persoonlijke voorkeuren (zoals uw budget, wel of niet vegetarisch dieet) worden geraadpleegd in het digitale kluisje met uw persoonlijke instellingen (copyright Microsoft).
De belangrijkste vraag in dit voorbeeld moet dan nog worden gesteld, namelijk: waar haalt de software het antwoord op uw vraag vandaan? Uit een bestaande restaurantgids, bijvoorbeeld van Michelin? Moet Microsoft Michelin betalen voor deze informatie, of moet andersom Michelin betalen voor het recht om deze informatie te mogen leveren? Of gaat Microsoft zelf een restaurantgids opstellen? Zo ja, moeten restaurants betalen om daarin te worden opgenomen?
Het bedrijf dat de 'interface' naar de consumenten beheerst (stap 1), heeft een belangrijke vinger in de pap bij het verstrekken van de informatie (stap 3). Zo werkt .Net.
Nee, helemaal gek zijn ze niet, daar in Redmond.

Hefboom
Het nieuwe Windows XP, binnenkort in de winkel, laat zien hoe het werkt. De gebruikers denken misschien dat ze daarmee uitsluitend een besturingssysteem voor hun computer aanschaffen, dat wil zeggen een systeem dat de weg wijst in het oerwoud van de programma's en bestanden op de pc, maar het nieuwe systeem toont opmerkelijk veel eigen initiatief. Ongevraagd probeert het de gebruiker de weg te wijzen naar Microsoft Netwerk (MSN), het internetportaal van het bedrijf. Bovendien word je als gebruiker dringend gevraagd om je persoonlijke gegevens achter te laten bij Passport, een digitale databank van gebruikersgegevens die beheerd wordt door Microsoft. Een ander bijna-automatisme in Windows XP is Messenger, de software voor online gesprekken. Met één muisklik kan de software worden geactiveerd. Daarna kun je chatten.

Het opnemen van toevoegingen zoals Messenger aan het besturingssysteem is omstreden. De discussie lijkt op de strijd rond Explorer, de internetbrowser, die eenmaal als onderdeel van Windows zijn belangrijkste concurrent (Navigator van Netscape) uit de markt drukte. Een juridische strijd rond Messenger en andere toevoegingen hangt opnieuw in de lucht. Mogelijk zou Microsoft zelfs kunnen worden gedwongen om ruimte te creëren voor concurrerende messaging-software zoals ICQ. De grote vraag is echter of dat ook maar enig hout zal snijden. De iconen voor Messenger, Media Player en andere toevoegingen zitten binnenkort als standaardonderdeel op het computerscherm van miljoenen pc-gebruikers, en weinigen zullen de moeite nemen ze te verwijderen en andere software te installeren. Waarom zouden ze? Als je vrienden of collega's Messenger gebruiken, is het alleen maar handig om dat zelf ook te doen. Amerikanen noemen dit 'leverage'; Microsoft gebruikt de bestaande marktpositie van Windows als hefboom om nieuwe software door te drukken.

Ook Password, tot nu toe het meest omstreden onderdeel van Windows XP, moet op dezelfde manier aan de man worden gebracht. De bedoeling is dat de gebruikers éénmaal hun gegevens zoals adres en creditcardnummer opgeven. Bij het browsen en winkelen op internet hoeven ze dat niet meer telkens opnieuw te doen. Critici zijn beducht voor het mogelijke misbruik dat Microsoft van deze enorme databank van persoonlijke gegevens kan maken. Passport bestaat tussen haakjes al geruime tijd: dergelijke gegevens worden namelijk ook al gevraagd bij de registratie voor gratis producten zoals Hotmail en Reader. Om een tegenwicht te bieden tegen Passport heeft Sun Microsystems met een aantal andere partijen een alternatief ontwikkeld: Liberty Alliance Project. Het is eveneens een systeem voor online identiteiten. Maar Microsofts Password heeft een enorme voorsprong met honderden miljoenen gebruikers. Dat is, opnieuw, leverage. Leverage is de kracht waarmee het enorme bouwwerk van .Net moet worden opgebouwd.

In de bol geslagen
Met zijn nog geen vijftigduizend werknemers is Microsoft een relatief klein bedrijf. Is het mogelijk dat zij het voor elkaar krijgen om een ambitieus netwerk als .Net van de grond te krijgen? En daarnaast ook nog een belangrijke rol te spelen in uiteenlopende sectoren zoals telecom, media en financiële dienstverlening? Is het Bill Gates en zijn medewerkers, kortom, niet allemaal een beetje in de bol geslagen?

De volgende overwegingen zijn hierbij op zijn plaats. Het bedrijf beschikt over een enorme financiële reserve. Het banktegoed wordt inmiddels rond de 33 miljard dollar geschat. Elke maand komt daar, volgens 'Business Week', nog één miljard bij.
Microsoft is een zeldzaam scherp en agressief bedrijf. Bekend zijn de overladen werkweken en de competitieve sfeer. In het verleden zijn machtige concurrenten zoals Novell, Wordperfect en IBM in bittere gevechten verslagen. Duizenden werknemers bij Microsoft zijn, dankzij hun optiepakket, inmiddels miljonair. Velen hebben de actuele aandelenkoers als standaard onderdeel van hun desktop over hun beeldscherm lopen. Microsoft is lean & mean.
Het gevaar van een juridische splitsing is inmiddels geweken, en heeft plaatsgemaakt voor dat van een 'waakhond' die het bedrijf op de vingers zou moeten gaan kijken. Microsoft blijft nog steeds het middelpunt van controverse. Maar naast tegenstanders zijn er in de VS ook veel voorstanders, mensen die vinden dat de snelle innovatie in de pc-wereld grotendeels aan Microsoft te danken is en die het prachtig vinden dat een Amerikaans bedrijf ook internationaal zo'n machtige positie heeft. De kans dat het bedrijf door een juridische actie gestopt zal worden, is voorlopig niet erg groot.

Bill Gates zei het tijdens zijn presentatie vorige maand al: “Dit is een tijdperk van grote veranderingen in de computerindustrie.” Maar hij voegde er ook aan toe: “Er zijn veel moeilijke vraagstukken mee gemoeid om al die apparaten met elkaar te laten communiceren.” En daar sloeg hij de spijker op zijn kop.
.Net is tot nu toe een plan, nog geen concreet product. In computerlaboratoria wordt al decennialang gesproken over het idee van 'distributed computing' waarbij allerlei apparaten min of meer zelfstandig met elkaar communiceren. Er zitten enorm veel haken en ogen aan, zo is wel gebleken. Hoe haal je de fouten eruit? Hoe kun je voorkomen dat iemand verkeerde of schadelijke informatie verspreidt? Hoe garandeer je dat de gebruikers op de juiste tijd de meest actuele informatie krijgen?

In de vijfentwintig jaar dat Microsoft bestaat, wist het bedrijf vooral uit te blinken in het namaken en aanpassen van bestaande producten. Het creëren van .Net is van een geheel andere orde; het is misschien het duurste r&d-project uit de historie. Microsoft moet zich nu dus van een heel andere kant laten zien. Maar als het tegenzit, kan een jarenlange vertraging het gevolg zijn. De mooie beurskoers van het bedrijf, die twintig jaar lang weinig anders heeft gedaan dan stijgen, zou zomaar eens kunnen instorten.
.Net is zeldzaam ambitieus. Als het mislukt, zal het hoongelach in de computerindustrie niet van de lucht zijn. De allergrootste tegenstander die Microsoft op dit moment nog heeft, de enige die het bedrijf werkelijk pijn zal kunnen doen, is Microsoft zelf.

.Net en wat daarna komt


1. Besturing.
Windows in elk apparaat. Microsoft levert het besturingssysteem voor mobiele telefoons, zak-pc's, settop-boxen en spelcomputers.
2. Netwerk.
De apparaten vormen één netwerk, waarbij elke computer toegang geeft tot de persoonlijke gegevens. Het netwerk heet .Net.
3. Diensten.
Microsoft levert of bemiddelt bij levering van informatiediensten. Doordat de 'interface' in handen van Microsoft is, bepaalt het bedrijf wie de informatie mag leveren.

Geen doorsnee bedrijf


Omzet: 25,3 miljard dollar.
Winst: 7,35 miljard dollar (29% van de omzet).
Aantal werknemers: 48.000.
Winst per werknemer: 153.000 dollar.
Gemiddelde leeftijd werknemers (VS): 34,3 jaar.
Omzetstijging 1991-2001: 33% per jaar.
Winststijging 1991-2001: 37% per jaar.

Waar komen we Microsoft tegen?


Access provider. MSN Internet Access is in omvang de tweede provider in de VS.

Boekdistributie. Meer dan 100.000 e-books zijn al verhandeld via Microsofts netwerk.

E-mail. Gratis e-mail (Hotmail met meer dan 100 miljoen gebruikers) en instant-berichtenverkeer (Messenger met 30 miljoen gebruikers).

Financieel beheer. Met het personal-financepakket Money, en daarnaast via MSN's Money Central (ruim 5 miljoen bezoekers per maand).

Encyclopedieën. Op het gebied van de elektronische encyclopedieën is Microsoft marktleider, inmiddels is men ook begonnen met 'ouderwetse' papieren versies.

Hardware. Muizen en toetsenborden. Volgend jaar de 'Tablet', een draagbare pc met een beschrijfbaar scherm.

Muziekdistributie. MSN Music is volop in ontwikkeling.

Nieuws. MS-NBC op internet en op televisie.

Software voor pc's. Onder meer Windows (marktaandeel 95%) en de Office-suite (90%).

Software voor servers. Marktaandeel 41% (volgens IDC).

Software voor settop-boxen. Microsoft is een van de drie belangrijkste spelers op deze nieuwe markt.

Software voor zak-pc's. Marktaandeel stijgt dit jaar naar 19%, aldus IDC.

Software voor zaktelefoons. Product genaamd Stinger is in voorbereiding.

Spelletjes. Met populaire titels zoals Flight Simulator, Midtown Madness en Links, binnenkort ook met een eigen game-console (de Xbox).

Stockfotografie. Duizenden gratis afbeeldingen en foto's voor Office-gebruikers (ook geluiden en videoclips).

Telecom. Aanzienlijke belangen in kabelbedrijven in Europa en de VS.

Waarschuwingssystemen. Stuurt berichtjes bij verkeersvertraging of als de aandelen zakken (in Windows XP en via MSN).

Web-portalen. MSN (103 miljoen unieke bezoekers per maand (volgens ACNielsen/eRatings) de op een na drukst bezochte site ter wereld) en Microsoft.com (67 miljoen).

Winkelcentrum. Online via MSN.

Zakelijke diensten. Een pakket ondersteunende diensten (bCentral) waaronder internettoegang, hosting, domeinregistratie, customer relationship management en ondersteuning van e-commerce.

Wie houdt Microsoft tegen?


AOL Time Warner
De mediagigant is in de Verenigde Staten de grootste internetprovider. Met 30 miljoen abonnees heeft het bedrijf zelfs een flinke voorsprong op de nummer 2, Microsoft Network (6,5 miljoen abonnees). De concurrentie tussen de twee is een 'iconenstrijd': welk bedrijf slaagt er in om zijn icoon zo prominent mogelijk geplaatst te krijgen op het scherm van nieuwe pc's? Daarin heeft Microsoft met zijn zeggenschap over Windows een belangrijke troef in handen. Andere gebieden waar de twee kemphanen elkaar tegenkomen, zijn de kabelsystemen in de VS en muziekdistributie. Zowel AOL als Microsoft hebben een online abonneesysteem voor muziek (een soort betaalde Napster) in voorbereiding.

Department of Justice
De rechtszaak van enkele Amerikaanse staten en het Department of Justice die in 1997 begon, kostte het bedrijf bijna de kop. Rechter Penfield Jackson beval een opsplitsing van het bedrijf. Daarna begon een lange serie beroepszaken. Dat Microsoft zich schuldig heeft gemaakt aan misbruik van zijn monopoliepositie, staat eigenlijk nauwelijks nog ter discussie. Maar de aanklagers hebben de eis dat het bedrijf moet worden gesplitst, inmiddels laten vallen. De komst van de regering-Bush, die een losser anti-concurrentiebeleid voorstaat dan zijn voorganger, heeft daar waarschijnlijk mee te maken. Tussen haakjes, zelf komt Bill Gates uit een familie van vooraanstaande Republikeinen. Overigens is het niet zo dat Microsoft van alle juridische problemen verlost is, wél heeft het bedrijf veel tijd gewonnen.

Europese Unie
De verschillende onderzoeken die de Europese 'trustbusters' tegen Microsoft hebben gestart, zijn misschien gevaarlijker dan die in de VS. Al is het maar omdat Mario Monti, de Europese concurrentie-commissaris, niet tot de Republikeinse partij behoort. Eerder wist hij al een fusie van General Electric en Honeywell te torpederen. De EU beschuldigen Microsoft van 'illegale methodes om de markt te domineren'. Overigens kan Europa, als Microsoft schuldig wordt bevonden, geen splitsing van het bedrijf afdwingen. De sanctie blijft beperkt tot een maximale boete van 10 procent van de jaaromzet.

Sun/Java
Van alle tegenstanders die Microsoft in Silicon Valley heeft, en dat zijn er talloze, is Scott McNealy (de topman van Sun Microsystems) de allergrootste. Jaar na jaar verliest hij geleidelijk marktaandeel met zijn Unix-servers aan het Windows NT-platform van Microsoft. Toch had McNealy één overwinning: Suns computertaal Java groeide uit tot de belangrijkste programmeertaal. De bedoeling ervan is, dat programma's met behulp van de taal op elke computer kunnen 'draaien', onafhankelijk van het besturingssysteem (Windows of geen Windows). Microsoft heeft er nu iets tegenover gesteld: C# (spreek uit c-sharp). Onder softwareschrijvers is er nu een verhitte confrontatie uitgebroken. Sun gooit de bijna voltallige programmeursgemeenschap in Silicon Valley in de strijd. Microsoft gooit leverage in de strijd.

IBM/Linux
Naar veelzijdigheid is IBM het enige IT-bedrijf dat zich nog met Microsoft kan meten. Het concern is sterk in pc's, laptops, diensten, zelfs in software. Maar vooral: in het leveren en installeren van computersystemen in grote bedrijven en instellingen. IBM is nu bezig met een plan dat lijkt op een .Net voor bedrijven. Grote klanten moeten computerkracht kunnen inhuren via internet, in plaats van zelf systemen aan te schaffen. Opvallend is daarbij ook de steeds grotere rol die IBM geeft aan Linux, de (gratis) concurrent van Windows. Er zijn weinig markten waar IBM en Microsoft elkaar op dit moment rechtstreeks tegenkomen, wat waarschijnlijk goed is voor IBM's kansen.

Dagelijks de nieuwsbrief van Management & Leiderschap ontvangen?



Door je in te schrijven ga je akkoord met de algemene en privacyvoorwaarden.

Is Microsoft nog te stoppen?



Ron Onrust, bestuurslid Netwerk Gebruikersgroep Nederland (NGN): “Nee. Dankzij het monopolie op het desktop-besturingssysteem (Windows) en op de software voor het kantoor (MS Office), en het feit dat deze monopolies worden gebruikt om andere markten te veroveren, is Microsoft door 'normale marktwerking' niet meer te stoppen. De enige manier om Microsoft nog te stoppen, is als je als gemeenschap tot de conclusie komt dat de technische standaard voor de desktop (Windows) voor ons én voor de economie dermate belangrijk is geworden, dat we niet willen dat één bedrijf daarover regeert op de manier waarop Microsoft dat doet. Kortom, alleen juridisch is Microsoft te stoppen. Met antitrust-maatregelen kan het bedrijf worden gedwongen om andere bedrijven ook toegang te geven tot Windows.”


Hans Appel, senior technology officer Sun Microsystems Nederland: “Ik vind dat een filosofische vraag. De producten van .Net zijn er immers nog niet. Waar we ons bij Sun echter tegen verzetten, is dat één bedrijf de persoonlijke gegevens van talloze gebruikers in handen krijgt. Het maakt niet uit of dat Microsoft of een ander bedrijf is, maar wat we nu met 'Password' over ons heen krijgen, zint ons niet. Vandaar het initiatief van de Liberty Alliance, waarbij we met andere grote marktpartijen een alternatief bieden. We vinden dat de klanten zelf moeten kunnen bepalen wat er met hun persoonlijke gegevens gebeurt. Anders krijg je een soort Big Brother.”