DCF wordt gebruikt voor budgettering- of investeringsbeslissingen: om te bepalen welke investeringsprojecten een onderneming moet accepteren; om het totale bedrag van kapitaalsuitgaven te bepalen; om te beslissen hoe een projectenportfolio moet worden gefinancierd. Relevante kosten zijn verwachte toekomstige kosten die zullen afwijken van alternatieven.
De DCF-methode is een waarderingsbenadering, waarbij geprojecteerde toekomstige cashflows worden verdisconteerd tegen een rentevoet die het waargenomen risico van de cashflows weerspiegelt. De rentevoet geeft de tijdwaarde van geld (investeerders hadden in andere mogelijkheden kunnen investeren) en een risicopremie weer.
