In ‘De vriendelijke beul’ vertelt een interimmanager over zijn werk. Dat hij geen blad voor de mond neemt, maakt het boek extra leuk.
Als de autoriteiten in Elburg in de 17e eeuw een misdadiger wilden straffen, moesten ze even in de schatkist kijken. Iemand latenBOEKRECENSIE
De vriendelijke beul
Luc Timmers
(Iteratio, 206 pagina's)
geselen kostte bijvoorbeeld 3 gulden, moest de snoodaard ook nog worden gebrandmerkt, dan ging dat omhoog naar 6 gulden. Er vallen onalledaagse dingen te leren uit ‘De vriendelijke beul’ van Luc Timmers. Dat zit zo. Timmers is interimmanager. Op een dag noemde een klant hem een ‘vriendelijke beul’. Eerst was Timmers gepikeerd door die benaming, maar op een dag zag hij in een museum de prijslijst van de beul van Elburg uit de 17e eeuw liggen. Hij besefte: beul is niets meer of minder dan het gerespecteerd beroep van iemand die de opdrachten van zijn opdrachtgevers uitvoert, zonder waardeoordeel.
Interimmers doen zonder blad
Het klopt, dacht Timmers. De interimmanagers is een vriendelijke beul. De prijslijst is integraal opgenomen in het boek dat hij schreef over zijn werk. Kenmerkend voor het boek is de eerlijkheid. Timmers beschrijft wat interimmers doen zonder blad voor de mond. Hij legt theorie en praktijk naast elkaar. In theorie ligt aan het werk van de interimmanager bijvoorbeeld een harde afspraak ten grondslag, zodat iedereen weet waar hij aan toe is: afspraak is afspraak. Maar in de praktijk, schrijft Timmers, geldt ‘afspraak is dilemma’. De situatie waar de interimmanagers in terechtkomen is onduidelijk en ze moeten verschillende belangen dienen. Timmers beschrijft hoe managers met hun diverse prioriteiten moeten goochelen.
Politieke spelletjes op de werkvloer
‘De vriendelijke beul’ is geen diepgaande studie. Het is een persoonlijk verslag van een interimmanager die vanuit eigen ervaring schrijft. Met alle tekeningen en illustraties in het boek (met name van terechtstellingen door de eeuwen heen) blijven er nog geen honderd pagina’s tekst over. Er staan bovendien soms wat flauwe grapjes in. Maar het geheel steekt ver uit boven de middelmaat van de vaak al te correcte, en daarmee saaie en nietszeggende managementboeken. De ‘crap’ wordt door Timmers ‘gecut’. Hij vertelt onverbloemd over de politieke spelletjes op de werkvloer, waar ook de interimmanager aan deelneemt. Het maakt het boek soms tot een feest van herkenning. Lees bijvoorbeeld zijn hoofdstuk over de ‘bestuurlijke legacy’ die de interimmanagers aantreffen: talloze overlegvormen en procedures die nergens toe dienen. Ze moeten in hun notitieboekje maar een pagina met ‘Verwonderpunten’ maken, schrijft Timmers, die ze later met collega’s kunnen doornemen.
‘De vriendelijke beul’ is vaak kort door de bocht. Maar dat maakt het juist leuk.
Bestel dit boek online
Lees ook:
- De 5 beste Nederlandse managementboeken van 2010
- De 5 beste internationale managementboeken van 2010
Management Team neemt elke vrijdag een nieuw (management)boek onder de loep: Eerdere recensies
