Winkelmand

Geen producten in de winkelwagen.

De 10 bloedigste marketingoorlogen – deel I

T-Mobile voerde recentelijk een frontale aanval uit in de oorlog met Vodafone. 10 marketingoorlogen op een rij. 

=> Lees ook deel II van dit overzicht: oorlog in gaming, zoekmachines, supermarkt, online tv en luchtruim

1. De telecomoorlog

Tussen: Vodafone en T-Mobile

Oorsprong: Hoewel in Nederland geen cultuur heerst waarbij bedrijven elkaar publiekelijk zwart maken om zichzelf in het zonnetje te zetten, worden er zo af en toe wel speldenprikken uitgedeeld. Goed voorbeeld hiervan zijn de inhaakcampagnes van Vodafone en T-Mobile. De catfight tussen de twee telecomgiganten spitst zich toe op de voor- en nadelen van een alles-in-1-abonnement (Vodafone) en een naar eigen smaak in te richten abonnement (T-Mobile).

Wapenfeiten: T-Mobile was de eerste die een telefoonabonnement vergeleek met een pizza. Ali B. belde met de directie van T-Mobile om aan te geven dat hij graag, net zoals bij zijn pizza, de onderdelen van zijn abonnement naar eigen smaak wilde samenstellen. Vodafone reageerde in een radiocommercial dat ze het omslachtig vonden om een bodem en ansjovis apart te laten bestellen, wanneer je een pizza met ansjovis wil. Het is toch makkelijker om alles in één keer te bestellen, zeiden ze, hiermee hun alles-in-1-abonnement promotend. T-Mobile liet dit niet over zijn kant gaan en serveerde de concurrent een 'pizza van eigen deeg' door voor het hoofdkantoor van Vodafone de medewerkers de keuze te bieden tussen een alles-in-1-pizza (dus inclusief ansjovis) en een naar eigen smaak samen te stellen pizza. 

Verliezer: Vooralsnog Vodafone, aangezien op de foto klip-en-klaar wordt dat zelfs de eigen medewerkers liever een pizza zelf samenstellen dan genoegen nemen met een alles-in-1-pizza. Uiteraard is deze foto geënsceneerd, maar de bal ligt overduidelijk bij Vodafone.  

2. De cola-oorlog

Tussen: Coca-Cola en Pepsi

Oorsprong: Doordat Cola-Cola (sinds 1893) net iets eerder hun bruine koolzuurhoudende drankje aan de man bracht, is Pepsi (sinds 1903) vanaf het begin de uitdager geweest van de twee. Met name in de jaren voor de Tweede Wereldoorlog was Coca-Cola dan ook de groter broer van zijn blauwe concurrent. 

Wapenfeiten: Als uitdager was het Pepsi dat in de jaren zeventig met de briljante blindproefreclames op de proppen kwam: de Pepsi-test. Geblinddoekte mensen dronken twee soorten cola en steevast werd Pepsi als lekkerste ervaren. Coca-Cola voerde in het geheim dezelfde test uit om te concluderen dat mensen Pepsi inderdaad lekkerder vonden, voornamelijk omdat het zoeter was. Vandaar dat Coca-Cola in 1985 hun recept en artwork aanpasten (New Coke), een actie die een tegengesteld effect had. Niet alleen gaf Coca-Cola inmpliciet toe dat Pepsi inderdaad lekkerder was, ook werd de nieuwe koers door trouwe Coke-drinkers niet geaccepteerd. Na een paar maanden kwam de 'oude' Coca-Cola weer op de markt onder de naam Coca-Cola Classic.  

Verliezer: Ondanks de miskleun in de jaren tachtig blijft Coca-Cola de grootste colaproducent, maar de felle concurrentiestrijd, die de markt in twee kampen verdeelt, is in wezen goed voor beide merken. Het zijn met name de overige colaproducenten die de dupe zijn van deze titanenstrijd

Bron foto

3. De sneakeroorlog

Tussen: Nike en Adidas

Oosprong: Waar de internationale strijd tussen sportmerken tot de jaren zeventig voornamelijk was beperkt tot die tussen de geesteskindjes van de gebroerders Dassler – Adolf met Adidas en Rudolf met Puma – kwam daar vanaf 1978 het Amerikaanse Nike bij. 'Zoek vijf cool guys en heel de wereld wil je schoenen dragen', was het credo van oprichter Phil Knight en met deze strategie duurde het niet lang voordat Nike, onder de vleugels van Michael Jordan, vanuit de atletiek marktleider werd in het basketbal. Al snel werd Puma overvleugeld door Nike, waardoor de strijd voortaan tussen de 'swoosh' en de 'drie strepen' ging.   

Wapenfeiten: De cool guy bij tennis voor Nike was Andre Agassi, die met zijn rebelachtige look begin jaren negentig de nette en degelijke tenniswereld openbrak. Anno 2013 heeft Nike een jaarlijkse omzet van circa 21 miljard dollar, Adidas doet het met ongeveer 17 miljard net iets minder goed. Inmiddels zijn het met name de mondiale sportevenementen waar de strijd tussen Adidas en Nike hevig en openlijk wordt gevoerd. Adidas, ook niet van gisteren, heeft met langlopende contracten bewerkstelligd dat zij de officiële sponsor zijn van zowel de Olympische Spelen als het WK voetbal.  

Verliezer: Adidas heeft het wat betreft de laatste twee grote toernooien goed gedaan, aangezien de EK-finale werd gespeeld tussen Adidas (Spanje) en Italië (Puma) en Team UK (Adidas) de absolute blikvanger was tijdens de laatste Olympische Spelen. Maar omdat zowel het WK voetbal volgend jaar als de Olympische Spelen van 2016 plaatsvinden in Brazilië –  al jarenlang het paradepaardje van Nike – is het goed mogelijk dat ook op dat gebied Nike aan het langste eind gaat trekken. 

4. De smartphone/tabletoorlog

Tussen: Apple en Samsung

Oorsprong: Van oudsher was er uiteraard de broedertwist tussen Microsoft en Apple, waar vaak ook met scherp werd geschoten, maar sinds een jaar of drie is de strijd van desktops, notebooks en besturingssystemen verplaatst naar smarphones en tablets. En laat Samsung daar nu net zijn oog op hebben laten vallen. Apple zette kwaad bloed door allerhande patentenrechtszaken op te starten tegen het Zuid-Koreaanse Samsung en die vaak met succes af te ronden. Het zorgde ervoor dat Samsung in constante staat van oorlog is met Apple.

Wapenfeiten: Zeer pikant was de lancering van de Samsung Galaxy S4 eerder dit jaar. Waar Samsung tot dan toe nieuwe producten altijd in Zuid-Korea aan pers en publiek toonde, kozen ze ditmaal voor de Radio City Music Hall in New York. Want hoewel Samsung in 2012 meer smartphones verkocht dan Apple wereldwijd (216 miljoen tegenover 136 miljoen), heeft Apple in de VS nog een nipte voorsprong. Door de S4 op een steenworpafstand van de grootste Apple Store ter wereld te lanceren, probeerde Samsung deze voorsprong teniet te doen. Maar ook in reclamefims zoals hierboven schuwt Samsung de frontale aanval niet, en beschimpt het bedrijf maar wat graag het hipsterimago van Apple. 

Verliezer: Puur naar de cijfers kijkend, zou je zeggen Apple, aangezien ze minder smartphones verkopen. Wanneer je naar de schadevergoedingen kijkt die Samsung heeft moeten ophoesten, zou je Apple juist als winnaar uitroepen. Hoe dan ook, het blijft een pyrrusoverwinning, omdat het navelstaren bij de concurrent de technologische ontwikkeling niet ten goede komt.

5. De hamburgeroorlog

Tussen: McDonald's en Burger King

Oorsprong: Nadat McDonald's in 1968 de Big Mac introduceerde als antwoord op de Whopper van Burger King begonnen de zogeheten Burger Wars. Terwijl in essentie de Whopper juist het rijkgevulde en veel grotere (maar ook duurderde) antwoord was op de spotgoedkope burgers van McDonald's. Omdat Burger King inschatte qua prijs niet te kunnen concurreren, legde het bedrijf de focus op groot en 'vers'. Dat sloeg dermate aan dat McDonald's natuurlijk niet kon achterblijven wat betreft grote hamburgers. Omdat McDonald's ook in de jaren zeventig de grootste bleef, haalde Burger King alles uit de kast om hun marktaandeel te vergroten. 

Wapenfeiten: De openlijke oorlogsverklaring kwam in 1982, toen Burger King in een advertentie plompverloren beweerde dat klanten de Whopper prefereerden boven de burgers van McDonald's en ook Wendy's. Langzaam veroverde Burger King steeds meer terrein, zeker aan het begin van deze eeuw, toen klanten de focus legden op vers en de 'prefab' burgers van McDonald's links lieten liggen. Nadat McDonald's zich ook ging toeleggen op verse producten en Burger King door allerhande marketingmiskleunen (het bedrijf werd sexisme, bevooroordeeldheid en zelfs discriminatie ten laste gelegd) trad het verval in sinds 2008.   

Dagelijks de nieuwsbrief van Management & Leiderschap ontvangen?



Door je in te schrijven ga je akkoord met de algemene en privacyvoorwaarden.

Verliezer: Ontegenzeggelijk Burger King, hoewel ze met 11.200 restaurants in 65 landen nog altijd het één na grootste fastfoodconcern ter wereld zijn achter McDonald's (31.000 restaurants in 120 landen). Toch groeit McDonald's exponentieel ten opzichte van Burger King, dat inmiddels de hete adem van Wendy's in de nek voelt. 

Lees ook deel II van dit overzicht

Meer over business en oorlog?