Worden algen de nieuwe basis voor biobrandstof of voor vegaburgers? Verschillende Nederlandse bedrijven en wetenschappers zetten stevig in op algen, als alternatief voor maïs, plantenresten en vlees.
AlgaeParc gaat de productie van algen bestemd voor biodiesel flink opschalen, maar een concurrent voor Shell is het project van de Universiteit Wageningen nog lang niet. De onderzoekers gaan vier verschillende type kweekreactors testen in de open lucht, met verschillende soorten algen en volgens uiteenlopend processen. Zo wordt bekeken of de kweek in buizen, onder folie of in een open vijver het meest efficiënt is.
Veelbelovend
Goed, het gaat om 25 vierkante meter aan algen, de beste productiemethode van biodiesel wordt door de wetenschappers niet onderzocht. Toch kan het begin zijn van een brandstofrevolutie: Wageningen heeft onlangs becjiferd, dat algen het Europese transport van brandstof zouden kunnen voorzien, mits de kweek op een oppervlakte gelijk aan Portugal zou plaatsvinden. Niet heel praktisch, maar binnen 10 a 15 jaar zouden algen toch een wezenlijke bijdrage aan de brandstofvoorziening kunnen leveren.
Industrie
Algen kunnen – na koolzaad en afval – de derde generatie biobrandtosf leveren, en dat hebben bedrijven in de energiesector goed door. Exxon alleen al trekt 600 miljoen dollar uit voor de ontwikkeling van biobrandstof uit algen. Shell experimenteert er ook mee in HawaÏ, al hangt het geen prijskaartje aan zijn inspanningen. Ook bij het Wageningse project zijn, behalve het ministerie van Landbouw en de provincie Gelderland industriële partijen betrokken. En Algaeparc is niet het enige Nederlandse algenproject.
Wetsus, Algaelink
Bij Wetsus, het insittuut voor watertechnologie, draait een proef voor de productie van biobrandstof uit algen, waarbij partijen als Eneco, Dow Chemical en Unilever betrokken zijn. Bekender is het Brabantse Algaelink, dat al een paar jaar aan de weg timmert met algendiesel. Hier een recente presentatie van ceo Peter van den Dorpel, die al een keer een KLM-vlucht voorzag van algen-kerosine.
Aquaphyto
Er zijn nog meer ondernemers die een voorschot durven nemen op de toekomst: Schiphol wordt binnenkort de grootste algenproducent van Europa, dankzij Aquaphyto. De luchthaven heeft proefgedraaid met een bad van 1250 vierkante meter, maar wil best opschalen naar 50.000 vierkante meter. Goed voor 150 ton algen per jaar, aan algen die kunnen dienen als veevoer, maar ook voor andere doeleinden. De algen helpen Schiphol meteen af van een milieuprobleem: ze verteren het glycol, dat wordt gebruikt voor het ontdooien van vliegtuigen.
Ingrepo
Algen ontpoppen zich als een veelzijdig gewas, dankzij de bruikbare vetten en eiwitten die het bevat. Ingrepo Renewables, een andere grote algenkweker uit Borculo, startte onlangs een project met TNO, om te bekijken welke voedingsmiddelen (vleesvervangers, spijsolie?) uit algen zijn te winnen. Algen lijken groen goud: ze verdubbelen zich in een dag en gedijen op terrein dat te nat of schraal is voor landbouw. Ze kunnen bovendien in zout water worden verbouwd, wat perspectieven biedt voor droge kustgebieden.
Nadelen
Een nadeel van algenteelt is dat het veel energie kost, waardoor de kostprijs voorlopig nog hoger is dan de dieselprijs. Ook boeren moeten niet direct overschakelen, want hun opbrengst per hectare zal niet veel hoger zijn dan wanneer ze tomaten kweken. Maar wetenschappers zoeken naar nieuwe technieken en de beste algensoorten om de productie goedkoper te maken.
