Brits-Nederlandse combinaties zijn vaak succesvol. Niet gek dat ABN Amro in Barclays de ware ziet. Maar het wordt alleen een gelukkig huwelijk met een hoofdkantoor in Amsterdam.
Unilever, Reed-Elsevier en Shell. Alle drie zijn het redelijk succesvolle Brits-Nederlandse multinationals. En ook nog eens bedrijven waar de Nederlandse component niet of nauwelijks onderdoet voor de Britse. “Alle drie hebben een deel van het hele hoofdkantoor in Nederland,” zegt Paul Melessen, docent aan de HES in Amsterdam en bezig met een promotieonderzoek naar cultuurverschillen bij multinationals. Als een nieuwe combinatie het hoofdkantoor in Londen vestigt, is het snel gedaan met de Nederlandse invloed, ziet Melessen. “Goed voorbeeld is Corus nadat het door British Steel was gekocht. De Nederlandse bestuurders verdwenen snel uit de raad van bestuur.”
De cultuur op het hoofdkantoor wordt deels bepaald door het land waar het kantoor zit. In Nederland hebben we een overlegcultuur. De Britten hebben dat minder, maar in Nederland passen ze zich aan. Maar als de Nederlandse bestuurders naar Londen vertrekken, spelen de Britten een thuiswedstrijd en staan de Nederlanders bij voorbaat op achterstand, ziet Melessen.
Gelijkwaardige ‘fusies’ tussen bedrijven bestaan alleen in persberichten. Na een overname is er altijd een partner die de overhand krijgt, ook al werd in eerste instantie gesproken over gelijkwaardigheid zoals bij het samengaan van KLM en Air France. Natuurlijk zal ABN Amro haar Nederlandse gezicht voor een groot deel gaan verliezen. Maar volgens Melessen is een overname door Barclays met een nieuw gezamenlijk hoofdkantoor op de Zuidas beter voor het behoud van de Nederlandse inbreng. “Samengaan met Fortis wordt een zooitje, zeker met een hoofdkantoor in Brussel. Met Britten kunnen Nederlanders sowieso beter samenwerken dan met Belgen of Spanjaarden,” zegt Melessen. Problemen tussen verschillende nationale culturen zijn volgens Melessen overigens alleen maar een issue rond en vlak na een overname of fusie. Na enige tijd spelen nationale verschillen geen rol meer, omdat dan de eigen bedrijfscultuur overheerst.
