Rugbyploeg All Blacks van Nieuw-Zeeland wint 75% van alle gespeelde wedstrijden. Wat zijn de kenmerken van dit topteam?
Ze winnen 75 procent van alle gespeelde wedstrijden, scoren gemiddeld twee keer zoveel punten als de tegenstander en staan langer nummer 1 op de wereldranglijst dan alle andere landen bij elkaar. En dat voor een land met nog geen 4,5 miljoen inwoners, minder dan veel grote rugbylanden als Engeland of Zuid-Afrika. Dit zijn de lessen die je van de All Blacks, de nationale rugbyploeg van Nieuw-Zeeland, kan leren:
Les 1: Gedrevenheid
‘Een verloren wedstrijd doet ons evenveel pijn als een sterfgeval in de familie.’ Deze uitspraak van een voormalig aanvoerder van het legendarische en gevreesde Nieuw-Zeelandse rugbyteam All Blacks is typerend voor de enorme gedrevenheid en teamgeest van deze sportploeg. Dat schrijven de consultants Xavier Bekaert en Gillis Jonk in het recent verschenen boek Toonaangevend.
Zelfs het beste is niet goed genoeg. Het constante streven naar perfectie en het alsmaar beter willen doen zijn belangrijke kenmerken van topteams als het Concertgebouworkest, een restaurant als eLBulli, maar ook van bedrijven als IKEA of Google, aldus de auteurs. De meeste teams zijn al blij als ze ‘goed genoeg’ werk afleveren, maar ‘good is the enemy of great’, schreef managementgoeroe Jim Collins al.
Les 2: Iconische status
De All Blacks beginnen elke wedstrijd met een haka, de traditionele strijdersdans van de Maori. De iconische status en de traditie zijn belangrijke elementen voor het succes. Voor dit team gevraagd te worden is een hele eer. ‘The legacy is more intimidating than any opposition’, is een beroemde uitspraak van aanvoerder Richie McCaw. Een teamlid zei hierover: ‘Dit was het grootste wat me ooit is overkomen. Ik wilde het team dan ook niet in de steek laten.’
Les 3: Klein ego
Het grote verantwoordelijkheidsgevoel wordt gecombineerd met drive, ambitie en vooral bescheidenheid. De motivatie van leden van een topteam is om dienstbaar te zijn aan het team, niet om individuele roem te behalen. Een plek in de zogeheten achterste rij op de bus kun je bij de All Blacks verdienen op basis van je speelkwaliteit, teambijdrage en leiderschap. Vaak zijn dat ervaren spelers, maar het kunnen net zo goed de jongere spelers zijn. Ergo: er is geen enkele leider met absolute macht, maar een groep mensen onder wie het leiderschap wordt verdeeld zoals de coaches, aanvoerder en de achterste rij in de bus. De leiders ontvangen de positie van het team. Het is dus een meritocratie, oftewel ‘de macht van de verdienste’.
Het Duitse ‘Mitbestimmung’ (meebeslissen) is een belangrijk onderdeel van het behouden van de iconische status, omdat competenties zijn verankerd in de organisatie en niet afhankelijk zijn van een of enkele personen.
Les 4: Niet bezig met de concurrentie
De All Blacks zijn net als andere topteams opmerkelijk genoeg nooit bezig om de concurrentie te verslaan. Ze zijn voortdurend bezig zichzelf te verbeteren en willen dus vooral zichzelf verslaan. Ook het Concertgebouworkest is niet geïnteresseerd in de concurrentie. De spelers hebben de ambitie om telkens weer beter te zijn dan het vorige concert. ‘Wij meten ons altijd aan ons eigen beste kunnen en nooit aan anderen’, zegt basaanvoerder Dominic Seldis. ‘Zo voorkomen we zelfgenoegzaamheid. We blijven bezig om de diamant te polijsten.’
Les 5: Uit de as herrijzen
Een aantal keren slechte resultaten behalen en dan niet meteen opgeven, is ook een belangrijk kenmerk van een topteam. Het maken van fouten is steeds ondergeschikt aan verdere ontwikkeling en innovatie. Nadat in 2007 voor de vijfde keer het wereldkampioenschap werd verloren, klonk een roep om het aftreden van de coach en aanvoerder van de All Blacks. Zij werden echter gesteund door het team en bleven zich verbeteren. In 2011 werden zij weer wereldkampioen.
Deze lessen zijn gebaseerd op het boek ‘Toonaangevend. Wat bedrijven kunnen leren van Het Concertgebouworkest, een toprestaurant en een rugbyploeg.’ Auteurs: Xavier Bekaert, Gillis Pronk, Jan Raes en Phebo Wissens. Uitgever Lannoo Campus.
Beeld via Flickr.
