Boy Brantjes was zelf het slachtoffer van leeftijdsdiscriminatie. "Het voelt alsof alle keuzemogelijkheden worden afgekapt."
Als u het verschijnsel leeftijdsdiscriminatie kent of het aan den lijve hebt meegemaakt dan bent u waarschijnlijk boven de 45 jaar. Als u jonger dan 45 jaar bent en stevig aan de slag bent, zal dit onderwerp zich mogelijk buiten uw gezichtsveld bevinden. Zelf behoor ik tot de eerste groep. Sterker nog: mijn bedrijf, Bizzwork.com, is gestart als gevolg van leeftijdsdiscriminatie.
Toen ik zelf met leeftijdsdiscriminatie werd geconfronteerd, was ik in eerste instantie bitter en verongelijkt. Misschien wel tot mijn eigen verbazing bleek ik al snel in staat een stap terug te zetten en objectief te kijken naar wat de hele situatie mij bracht. Allereerst besloot ik om een positieve houding aan te nemen tegenover het onderwerp leeftijdsdiscriminatie. Dat was lastig, maar essentieel om alles in helder perspectief te krijgen. Vervolgens nam ik me voor om absoluut nooit meer iets in mijn leven te doen wat ik eigenlijk niet wilde doen. Ook dat was lastig maar opnieuw essentieel om mijzelf ervan te overtuigen dat ik nog steeds in staat was eigen keuzes te maken.
Als je zelf het lijdend voorwerp van discriminatie bent, voelt het alsof opeens alle keuzemogelijkheden worden afgekapt. Alleen door dit te doorleven, kom je weer in balans en krijg je voldoende zelfvertrouwen om nieuwe initiatieven te ontplooien. Hierna kon ik opnieuw in ‘de ring' springen wat in mijn geval betekende dat ik de mogelijkheden van ieder nieuw pad ging onderzoeken. Ik sloot me onder andere aan bij diverse business- en sociale netwerksites en werkte mee aan nieuw initiatieven zoals de ‘Buddy Burger' waarmee ik niet alleen anderen kon supporten maar ook mijn contacten kon uitbreiden.
Ik ken behoorlijk wat mensen die het slachtoffer van leeftijddiscriminatie zijn en het lastig vinden nieuwe mensen te ontmoeten. Uit eigen ervaring weet ik dat als je jezelf hiertoe niet dwingt het alleen maar moeilijker wordt om je trots en passie voor het leven hoog te houden. Als manager werd ik ‘gecocooned' bij het bedrijf waarvoor ik destijds werkte. Daardoor kon ik me veilig nestelen in de bijbehorende ‘comfortzone'. In de 27 jaar dat ik daar werkte, ben ik één geworden met de cultuur van dat bedrijf. Als ik gesneden zou worden, bloedde ik de corporate kleuren van het bedrijf. Toen ik er vanwege leeftijdsdiscriminatie weg moest, was de schok zo groot dat mijn hele systeem als het ware verlamde. Ik moest mijzelf letterlijk opschudden en weer beschikbaar stellen.
Nu kan ik zien dat mijn strategie goed is geweest.
Sinds ik bij dat bedrijf weg ben, heb ik mijn blik danig verbreed. Mijn businesspartner (ook een slachtoffer van leeftijdsdiscriminatie) en ik houden ons bezig met zakelijk netwerken. We kozen voor dit specifieke gebied omdat we hierin onze jarenlange ervaring op het gebied van internationaal management, marketing, communicatie en PR prima konden inzetten. Een deel van ons bedrijf richt zich met name op de re-integratie van oudere werknemers. Wij geloven er namelijk sterk in dat oudere werknemers die buiten de boot dreigen te vallen de draad weer kunnen oppakken door hun kennis en ervaring met anderen te delen.
Leeftijdsdiscriminatie op het werk is een aanstootgevende ziekte die onze samenleving economisch en sociaal niet kan veroorloven. Met een steeds groter wordende groep 45-plussers kan businessnetwerken speciaal voor deze groep een prachtige basis vormen. Al u slachtoffer bent van leeftijdsdiscriminatie en u wilt anderen ontmoeten klik dan op deze link. Het zou wel eens de eerste stap naar een nieuwe toekomst kunnen zijn.
