Steeds meer wielrenners geven toe valsgespeeld te hebben. Maar wie zegt dat dit alleen in de wielersport gebeurt? Podiumauteur Michiel Maassen raadt hr aan goed op te letten wat er op de werkvloer gebeurt.
Als je van de bovenkant van een deken 30 centimeter afhaalt en die er aan de onderkant weer aanzet, heb je een langere deken. Dit gezegde gebruikten Indianen vaak als ze het over blanken hadden, die ze maar leugenaars vonden. Ik gebruik deze beeldspraak, omdat ik het deze keer eens over eerlijk of oneerlijk presteren wil hebben.
Het was dik hommeles toen uitkwam dat Lance Armstrong de nodige 'arbeidsvitaminen' had genomen om zijn prestaties op de fiets te kunnen realiseren. De hele wereld viel over de man heen. En niet alleen over hem, ook al zijn maten waren het genaaide haasje, net als zijn ploegleider(s) en begeleiders. Allemaal bleken zij van de bovenkant van de deken een stuk afgehaald te hebben en van onderen weer aangezet. Valsspelers, dat zijn het. Maar de grote vraag die blijft is: waren er wellicht omringende factoren in het spel die hen dwongen om vals te spelen?
Levend Stratego op het werk
Een van de spelregels in mijn en uw vakgebied was (en is nog?) dat bij het bereiken van de leeftijd die begint met een vier, de investering in een carrière uitbetaald moet gaan worden. Aan de andere kant staan jongere generaties te springen om onze stoelen aan de tafel in te nemen. Zij bieden immers toekomst en nieuwe kennis aan voor een lagere prijs. De deur naar valsspelen staat wijd open. 'Schone Schijn' en 'Gouden Regel' spelen Stratego met elkaar. En de vraag doet zich voor of wie deze titanenstrijd wint zich inderdaad even 'Dik-voor-Mekaar' mag voelen?
Veel verplichtingen
Kijk om u heen. In winkels zie je jongelui werken van amper 16 jaar. Tot hun 19e zijn ze welkom. Daarna zijn ze te duur. Op zondagen zijn winkels en andere dienstverleners open om consumenten van dienst te zijn. Rustdagen zijn er voor hen die ons bedienen niet of nauwelijks meer bij. Werken zullen ze van de vroege ochtend (08.00 uur) tot de late avond (21.00 uur). Bereikbaarheid die beperkt is tot alleen overdag is er niet meer bij.
Ocharm Dappere Dodo die je bent, overdag moet je werken of nog naar school om (bij) te leren, na het avondwerk moet je op stap tot in de kleine uren en na dat alles moet je weer presteren. Houd je dat wel vol? Hoe lang? Kan dat allemaal wel zonder stimulerende 'arbeidsvitaminen'? Wanneer haal jij een strook van je deken?
Steeds grotere targets
Ik worstel en kom boven. Net als Lance. Bij hem kwam het hoge woord eruit in een te late biecht. Het antwoord dat ik gevonden heb kwam boven na een gesprek dat ik had met een raszuivere sportpromoter. Wij hadden het er met elkaar over dat in al onze organisaties hogere arbeidsproductiviteit wordt gevraagd terwijl de kosten omlaag moeten. Wij nemen nieuwe medewerkers aan en leggen hen direct een target op die behaald moet worden. Er wordt helemaal niet van uitgegaan dat de uitdaging weleens te hoog gegrepen zou kunnen zijn. Of te kostengevoelig is.
Ermee stoppen? Zeker niet. Stimulerende middelen gebruiken dan? Pilletjes tegen de stress? Zet dat maar in de Fabeltjeskrant, zei ik, dat geloof ik niet. Maar toen we verder spraken kon ik ineens zo'n gang van zaken niet meer uitsluiten. Want, zei mijn gesprekspartner, van hoog tot laag wordt een topprestatie gevraagd, er wordt niet gekeken of er een opbouwschema is gemaakt. Dat wil zeggen een trainingsprogramma, met voldoende rust ingebouwd om na te denken en ook verzorging onderweg. Nee, het draait allemaal om het halen van de norm. En als dat niet lukt moet het maar met het bedrog met de deken.
HR moet beter opletten
De hamvraag of wij doemdenkers zijn geworden kwam gelukkig niet op tafel. Wel ontdekten we dat we de realiteit van onze tijd niet uit het oog mogen verliezen. Dat we optimistisch moeten blijven ondanks dat Lance Armstrong ons een deken aanbood die langer leek dan hij was. En dat we in onze organisaties oplettender dan voorheen moeten zijn op meer van zulke dekens. Want dat ze voorkomen is niet meer uit te sluiten, was onze conclusie. Prachtig als we weer nieuwe productiviteitsniveaus halen, maar wat zijn de omringende factoren in het spel? Op welke wijze werd het gespeeld en met welke middelen? Dat wordt een kernvraag in ons vak.
Buiten scheen de zon en hadden we het over Epke en Ranomi en al die andere Nederlanders die schitterden in Londen. Zij leverden een gouden prestatie op een (h)eerlijke manier. Toch? Daarom ontroert hun optreden ons Nederlanders nog steeds. Het kan dus wel. Mits je talent dat er is koestert. Op de enig juiste manier. Die van de waarheid. En niet die van de deken.
Eerdere bijdragen:
- De keerzijden van jobhoppen (voor recruiters)
- Help, mijn collega wordt weggekaapt door concurrent
- Maak eindelijk uw goede voornemen waar
Over de auteur:
Dit artikel is geschreven door Podiumauteur Michiel Maassen, HR-directeur bij Norbert Dentressangle.
Over het Podium:
Ook uw visie geven op ontwikkelingen binnen uw vakgebied? Plaats een artikel op MT Podium. Log in op mt.nl/profiel en voeg onder 'activiteiten' uw artikel toe. Interessante bijdragen worden meegenomen in de nieuwsbrief en op home geplaatst. MT Magazine publiceert bovendien periodiek 'Het beste van MT Podium'.
