‘Ik ben begonnen met IS Interned Services toen ik zestien was, vanuit mijn slaapkamer. Daar stonden mijn computer en telefoon en daar gebeurde het. Oorspronkelijk wilde ik iets doen met betalen op internet, want in 1996 was dat er nog niet. Maar kort daarna maakten een aantal grote partijen bekend dat ze gezamenlijk een betaalstandaard gingen ontwikkelen. Als klein partijtje in Hoorn wilde ik niet concurreren met een wereldwijde standaard, dus ben ik overgegaan op shared hosting. Dat idee is uit nood geboren, want ik had geïnvesteerd in hardware en colocatie, en dat moest terugverdiend worden.
Eigenlijk was ik alleen hobbymatig met techniek en computers bezig; ik experimenteerde graag. Ik dacht soms wel: het zou stoer zijn om twee- of driehonderd klanten te hebben, maar ik had nooit een businessplan. Het was maar net wat er langskwam; dat deed ik.
Veel van de eerste klanten waren techneuten. Daar kon ik goed mee overweg; als je dezelfde taal spreekt is leeftijd geen probleem. Maar in die begintijd zag ik klanten ook wel eens kijken: wat komt daar nou binnen? Ook bij het aannemen van mensen; die kwamen strak in pak aan en dan zat ik daar in mijn spijkerbroek. Daar komt nog bij dat ik mijn lengte niet zo mee heb. Maar mijn leeftijd heeft me nooit belemmerd om dingen te doen. Je moet je meer bewijzen, want je straalt geen senioriteit uit. Ik had verstand van techniek en van wat er gebeurde, dus dat ongemakkelijke was meestal binnen vijf minuten wel weg. Het was ook een andere tijd; e-mail en websites waren nog niet zo belangrijk. Als een website het een keer vijf minuten niet deed, was dat niet erg. Daar kwam ik toen nog mee weg. Nu zijn mensen helemaal afhankelijk geworden van wat wij aanbieden.
Het laatste jaar van de middelbare school was gigantisch druk met IS Interned Serviced erbij. Ik heb mijn school afgerond, maar had geen idee wat ik daarna wilde gaan doen. Ik moest kiezen: voor het bedrijf gaan of iets anders zoeken. Ik had geen idee wat ik anders moest doen, dus verdergaan met IS Interned Services was de weg van de minste weerstand. Mijn ouders hebben me vrijgelaten om te ondernemen vanuit huis, hebben me niet verplicht om door te leren. Of ze meteen hebben doorgehad dat het een serieus bedrijf zou worden, weet ik niet. Ik zag zelf al nauwelijks het potentieel van mijn eigen bedrijf, wilde vooral leuke dingen doen.
Ik heb er nooit mee te koop gelopen dat ik een bedrijf had, mijn klasgenoten wisten er niks vanaf. Vanuit school was er ook niemand die me dingen kon uitleggen. Alles wat ik tegenkwam, moest ik mezelf aanleren. Techniek was geen probleem, dat kon je allemaal op internet vinden, maar organisatorische dingen waren lastiger. Functioneringsgesprekken, mensen aannemen, dat is wennen. Daarom besloot ik coaches te zoeken, ervaren ondernemers met grijze haren die ik kon bellen om te vragen hoe zij iets zouden doen. Dat heeft enorm geholpen. Ik heb alles in de praktijk geleerd en keuzes gemaakt op basis van gevoel. Daardoor heb ik ook weleens grote fouten gemaakt, maar het meeste was goed.
Mijn vader is me ook al vroeg gaan helpen in het bedrijf. Er is geen officieel moment geweest waarop hij erbij kwam; hij was er gewoon toen ik vanuit huis werkte. Het begon met het invullen van belastingformulieren en dat breidde zich steeds verder uit. Op een gegeven moment was het zoveel werk dat het hem niet meer in de avonduren lukte, toen hebben we afgesproken dat hij één dag in de week voor me kwam werken. Nu is hij eindverantwoordelijke voor alles wat we doen, financieel gezien. Voor mij werkt dat goed. Vroeger botste het nog wel eens, omdat hij een sterke eigen mening heeft. Maar ik vertrouw mijn vader onvoorwaardelijk, en dat is zó belangrijk bij je financiën. Hij beperkt zich tot zijn kennisgebied: financiën en boekhouden. Een vaderrol heeft hij nooit aangenomen in het bedrijf. Het enige dat hij weleens doet, is mensen aanraden met wie ik kan praten voor advies.
Privé praten we niet over het werk. Dat hebben we nooit zo afgesproken, maar het gebeurt gewoon niet. Buiten IS Interned Services is hij mijn vader, zoals ieder andere vader. Maar binnen het bedrijf is hij niet mijn vader, dan is hij mijn financieel directeur. Dat zijn twee gescheiden werelden. Helaas is de rol van mijn vader wel eindigend, want hij gaat over een paar jaar met pensioen. Ik ben niet bang dat ik niemand met de juiste kennis kan vinden, maar het vertrouwen heb je niet meteen, dat zal moeten groeien.
Zonder de achtergrond die ik van huis uit heb, was IS Interned Services niet geworden wat het nu is. Ik kom uit een boekhoudersgezin en mijn ouders leerden me dat je geen geld moet uitgeven dat je niet hebt. In de beginjaren was het mode om zoveel mogelijk geld uit te geven. Hoe meer je uitgaf, hoe stoerder je was. Dat matchte niet met wat ik had meegekregen, dus ik deed er niet aan mee. Dat had ik misschien wel gedaan als ik die opvoeding niet had gehad, en ik weet niet of het bedrijf dan wel goed was gegaan. Heel veel partijen van toen zijn er niet meer.
Inmiddels ben ik al lang geen techneut meer. Het onderhouden van ons product heb ik moeten toevertrouwen aan anderen. Het was een grote mijlpijl voor mij dat er een manager techniek kwam. Het eerste wat hij deed, was mij buitensluiten. Want techniek was mijn hobby en ik bemoeide me overal mee. Hij zei: “Vandaag ga je weg. Ik verander alle wachtwoorden en jij krijgt ze niet meer.” Dat was achteraf gezien een goede zet, want het gaf mij de verplichting me te ontwikkelen op andere gebieden en af te stappen van techniek.
Het was best lastig om ineens aan de zijlijn te staan. Toen ik zelf de techniek nog deed, had ik het gevoel dat ik er grip op had, dat ik iets kon doen als er een storing optrad. Alles wat wij doen, moet toch blijven draaien, anders hebben we geen bestaansrecht. Maar inmiddels zitten er zoveel mensen wiens technologische kennis ver boven mijn kennis uitstijgt, dat het vertrouwen er zondermeer is.
Mijn nieuwe rol vind ik ook leuk, anders leuk. Ik doe helemaal niks meer met techniek, neem zelfs mijn computer mee naar kantoor als hij het thuis niet meer doet, ik ben het verleerd. Ik richt me nu meer op strategie. Al blijf ik het heel belangrijk vinden dat het management precies weet wat er gebeurt op de werkvloer. Laatst was er een aantal mensen tegelijk ziek op één afdeling, en toen is de operationeel directeur daar gewoon twee dagen gaan meedraaien. Dat moet kunnen.
Op dit moment zijn we bezig met een kanteling van het bedrijf. Wij hebben altijd gezegd dat we de partij willen zijn die ècht service en kwaliteit levert. Techniek werkt bij ons, maar ook bij een andere partij. Er zijn dus maar een paar dingen waar je je op kunt onderscheiden in ons vakgebied: je prijs, de nieuwste producten of je service. We zijn niet de meest innovatieve partij en ook niet de goedkoopste, maar we vinden wel dat we de voordeligste partij zijn voor de service die we bieden. Dat is verschrikkelijk moeilijk om te vertellen aan klanten, want er is niemand die roept: wij leveren geen service en kwaliteit. Maar de afgelopen jaren is het normaal geworden dat je moet wachten bij een helpdesk of dat je geholpen wordt door een bandje. Bij ons weet je zeker dat er wordt opgenomen door een persoon, en dat die je verder helpt. Het lijkt zo simpel, maar die dingen zijn zó belangrijk. Klanten zijn afhankelijk van wat wij voor ze doen.
We geloven ook dat bij service de meeste groei zit in de markt. Een aantal bedrijven die zijn gaan outsourcen heeft het afgelopen jaar een tik op de neus gekregen. Hun outsourceleverancier bleek vaak niet goed bereikbaar. Wij willen in de beleving van de klant niet overkomen als een extern ingehuurd bedrijf, maar als werknemer die bij hun in dienst is voor de ict. Onze mensen weten precies wat de doelen en visie van klanten zijn, en waarom ze bepaalde service nodig hebben. Daarom houden we bij alle veranderingen in het bedrijf dezelfde mensen aan, die we laten groeien in een nieuwe rol als dat nodig is. Dat gaat niet snel, maar daardoor weten we zeker dat het IS-dna in alle facetten terugkomt.’
Personalia
Wie: Arjan Steevels (30)
Bedrijf: IS Interned Services
Wat: Webhosting, domeinregistratie, dedicated servers, colocatie en internettoegang
Slogan: Proud & clear
Sinds: 1996
Omzet: 12 à 13 miljoen
Werknemers: 80
Tekst: Karin Husslage
