“Veel vrouwen voelen zich een melkkoe als ze borstvoeding geven. En als ze op hun werk kolven, worden ze weggestopt in de copy corner of bezemkast. Wij wilden een kolf maken die discreet is, weinig geluid maakt en waarbij je je handen vrij hebt. Het unieke van de schelp is dat hij onder een bh past, zodat je niet met de borsten bloot hoeft te kolven.”
“Iets maken wat er niet is, is heel ingewikkeld. Het was een megaproject. We zijn er vier jaar mee bezig geweest. Twee keer zijn we opnieuw begonnen omdat we onze uitgangspunten technisch gezien niet konden bereiken. De eerste versie, een handkolf, bood onvoldoende zuigkracht. Daarna bleken de motoren te groot. Het was een lange zoektocht om motoren te vinden die klein en sterk genoeg waren en het design niet aantastten.”
“De hele kolf is gepatenteerd, maar de meeste techniek en het meest vernieuwende zit in de zwart-witte dop bovenop de fles. Dat is de ‘splitter’ waar de melk- en luchtslang aan bevestigd zijn. De splitter zorgt ervoor dat er een vacuüm ontstaat en de melk in het flesje terechtkomt.”
“We hebben veel externe deskundigen bij de ontwikkeling betrokken. Zo heeft TNO geluidstesten gedaan en hebben we allerlei lactatiekundigen en pompen- en motorexperts aan tafel gehad. Hygiëne-experts hebben ons geadviseerd over de maximaal haalbare lengte en dikte van de slangen. Moedermelk is vrij vettig, dus de slangen moeten goed schoongemaakt kunnen worden.”
“Ouderwetse kolven zijn lomp. Er zit geen designgedachte achter. Deze is mooi vormgegeven. We wilden wat vernieuwends. Voor inspiratie hebben we gekeken naar eigentijdse keukenapparatuur, mobiele apparaten en telefoonopladers. De meeste kolven zijn lichtgeel en wit. Daar wilden we ver weg van blijven.”
