Albert Verlinde was spreker bij de Global Entrepreneurship Week (GEW) Maastricht, dat werd georganiseerd door het Maastricht Centre for Entrepreneurship. Hij beschreef er hoe hij met zijn bedrijf V&V – het huidige Albert Verlinde Entertainment – als kleine speler twaalf jaar geleden de musicalmarkt doorbrak. “Joop van den Ende was monopolist, andere partijen konden niet tegen hem opboksen. Ik keek goed naar wat hij deed, en haalde daar uit wat ik anders moest doen om op te vallen”, vertelt Verlinde. “Van den Ende koos steeds voor grote, bekende titels met een onbekende acteur in de hoofdrol. Ik ging daarom kleine shows doen.” De eerste show werd Piaf, een musical over het leven van Edith Piaf met Liesbeth List in de hoofdrol. “Ik werd voor gek uitgemaakt, niemand dacht dat het zou werken en mensen twijfelden eraan of List wel kon acteren. Maar dat had ik goed ingeschat: het werkte en we hebben 150.000 kaarten verkocht.”
Het gaf Verlinde een boost aan zelfvertrouwen, maar daarvoor behoedt hij andere ondernemers. Wees nooit te zeker van jezelf, is zijn advies. De volgende musical die hij produceerde, Little shop of horrors, flopte namelijk, en daar was hij niet op voorbereid. “Ik dacht dat ik alles kon, maar al het geld dat we met Piaf verdiend hadden, verloren we weer. Zorg daarom altijd dat je meerdere ijzers in het vuur hebt, zodat je bedrijf niet instort als één product mislukt.”
Dreamworks
Verlinde ging verder met kleine shows die hij zelf produceerde, todat de theaters aan hem vroegen of hij grotere shows kon doen. Hij ging grote producties oppakken als Annie, Greace en The Sound of Music. Maar de constructie die daarbij komt kijken, stond Verlinde niet aan. “Bij die grote namen moet je veel geld betalen aan de schrijvers – omgerekend 12 tot 15 procent van een kaartje – en moet je als producent alle risico’s nemen. Bovendien moeten die shows overal hetzelfde zijn, je mag er niets aan veranderen.” Verlinde besloot daarom zelf rechten op titels te gaan kopen die vertaald konden worden voor andere landen. “We hebben bijvoorbeeld de rechten op Hairspray gekocht, met de eis dat we er een eigen show van mochten maken. Dat vind ik belangrijk, want ik geloof erin dat Nederlandse bezoekers anders zijn dan die in Amerika of Engeland. Wij zijn een creatief land en werken onderling zonder hierarchie aan zo’n show. Daar kun je zoveel energie uit halen.”
Die onderhandelingen over rechten zijn niet altijd makkelijk. Zijn laatste koop – Shrek de musical – kostte twee jaar onderhandelen met het Amerikaanse Dreamworks. Verlinde: “Op een gegeven moment hadden we alles uitonderhandeld: dat ik de show op mijn manier mocht doen, met mijn mensen en mijn visie, en ook het geld was geregeld. Maar we bleven wachten op het laatste akkoord. Die kwam nadat ik Dreamworks had uitgenodigd bij mijn show Legally Blonde. Na de voorstelling kwam toen iemand van Dreamworks naar me toe, schudde de hand, en zei: dat komt wel goed.” Over twee jaar zal de musical gaan draaien in Nederland.
Niet alleen met theater heeft Verlinde succes; ook met tv. Zijn laatste productie My name is… is inmiddels verkocht in tien landen, en hij praat in Frankrijk over het opzetten van een theatertour naast het tv-programma. “Nu ben ik degene die geld krijgt van andere producers”, lacht hij. Werken bij RTL Boulevard helpt hem om op de hoogte te blijven van wat jonge mensen leuk vinden, door te werken met een jong team dat alle trends afspeurt.
Geen korting
Blijf leren en blijf kijken naar de markt, is Verlindes laatste advies. “De markt is nu zo anders dan twaalf jaar geleden, toen ik startte met V&V. Toen hadden we een goedlopende economie en kregen we nog geld van de overheid om shows te financieren. Nu moeten we zoeken naar nieuwe manieren om geld op te halen”, vertelt hij. “We werken met angels die geld willen steken in de shows, en we zijn bezig met crowdfundingmogelijkheden. Ik geloof dat mensen best geld willen steken in een show die ze graag willen gaan zien.”
Verlinde maakt zich ook zorgen over een probleem in de branche: het aanbieden van kaarten tegen grote kortingen. “Tickets gratis weggeven of met veel korting, moet je niet doen als producent. Mensen raken eraan gewend dat ze weinig hoeven te betalen, daarmee haal je de waarde van je product naar beneden. Je kunt dat beter veranderen in een nieuwe vorm, waarbij je op andere manieren aan je geld komt.”
Foto: Jonne Seijdel
