1950 – Dyslexie
‘Ik ben woordblind, maar mijn moeder had een professor gevonden die zei dat dyslexie een gave was. Leonardo da Vinci, Mozart, Picasso en Einstein waren het ook. School ging niet, maar ik vond het leven leuk en als ik niet in het meubelvak zou kunnen, kon ik altijd nog waterskileraar of barkeeper worden. Toch meldde mijn ouders mij aan bij de kunstnijverheidschool (later Rietveld Academie) , alhoewel ik helemaal niet de diploma’s had. Voor de presentatie had ik een glazen woonboot gemaakt. Drie dagen heb ik voor de brievenbus gewacht en toen viel eindelijk de envelop op de mat. Aangenomen! Het mooiste moment van mijn leven. Ook nu zijn er talentvolle kinderen die hun school niet kunnen afmaken omdat ze niet goed kunnen lezen. Voor die kinderen is er het Jan des Bouvrie College en de Jan des Bouvrie Academie.’
1960 – Charles Eames
‘Mijn opa zei altijd: ‘zien is kopen’. Na de militaire dienst ging ik in de Goed Wonen winkel van mijn ouders aan de slag. Daar kreeg ik op een dag van de importeur van Charles Eames zes chaises longue die ik in de winkel mocht plaatsen. Ik zette ze mooi neer naast een marmeren tafel met afgeknipte rozen. Mijn vader zette daar een rol linoleum naast met de tekst: twee meter breed 20 gulden. ‘Anders weten mensen niet dat we ook linoleum verkopen’. Vreselijk vond ik dat en onder luid protest haalde ik die rollen weg. Die zaterdag kwam een bankdirecteur in de winkel die die stoelen fantastisch vond. Ik ben ze toen alle zes in mijn Deux Cheveux naar die man gaan brengen. Op zicht. Hij kocht ze allemaal, voor 1600 gulden per stoel. Mijn vader ging door het dak. Hetzelfde doe ik met kunst. Gewoon ophangen bij mensen.’
1975 – Wereldreizigers
Dit artikel komt uit Sprout Magazine. Abonnement?
‘Met mijn beste vriend Gerard Fagel ben ik wel tien keer de wereld rondgereisd. In de mooiste steden van de wereld gingen we eindeloos uit en drie keer per dag eten in de beste restaurants waar we de mooiste vrouwen en gekste mensen ontmoetten. We leerden daar hoe je mensen kunt verwennen. Aan het eind van de reis hadden we vaak geen cent meer over. We noemden American Express, American Depress. Maar daarna verdienden we een veelvoud terug, Gerard met zijn Hoefslag en ik met mijn winkel. Beethoven heeft eens gezegd: de muziek zat in de lucht, ik ben alleen op aarde om de noten op te schrijven. Ik heb dat soms ook als iets teken en denk: waar haal ik dat nou vandaan? Maar het komt vooral van alles wat ik heb mogen zien en meemaken.’
2010 – Gevangenis
‘Ik had net een lintje gekregen toen ik werd aangehouden in verband met een vastgoedfraudezaak. Al wist ik nergens van, ik mocht wel even de gevangenis van binnen zien. Daar zat ik dan met een potloodje en een papiertje, maar zelfs daar probeerde ik positief te blijven en door te gaan. Ik heb in mijn leven drie keer een crisis meegemaakt waarbij ik mij steeds afvroeg: hoe kom ik hier zonder faillissement uit? Achteraf zijn dat de mooiste momenten van mijn carrière geweest. Het woord crisis komt uit het Grieks en betekent scheiden en beslissen. Door de crisis word je alert en het komt altijd weer goed. Misschien zelfs wel veel beter.’
