Bij Citigroup wordt weer goed verdiend. Hoe zit dat met de ING, vraagt MT's nieuwe columnist Jan Maarten Slagter zich af.
Als de wereld vergaat, ga ik naar Nederland, want daar gebeurt alles 50 jaar later. Deze aan Heinrich Heine toegeschreven opmerking mag cynisch zijn, er zit wel iets in. Kijk naar het tempo waarin de kwartaalcijfers hier worden gepubliceerd. De Amerikaanse bank Citigroup kwam op 18 oktober met haar resultaten over het derde kwartaal, 2 weken en 4 dagen na de laatste dag van die verslagperiode. De Nederlandse banken en verzekeraars doen daar ongeveer twee keer zo lang over: SNS Reaal vertelt op 9 november wat er tot eind september is gebeurd, ING op 10 november, Aegon op 11.
Nu waren de Citigroup-cijfers wel uiterst interessant voor iedereen die dit Nederlandse trio volgt, want ook de Amerikaanse bank is de afgelopen jaren met staatssteun in leven gehouden. De geschiedenis van Citigroup is goed vergelijkbaar met die van ING: een bankverzekeraar die, ontstaan uit een fusie, ineens met afstand de grootste financiële instelling van het land was. Net als ING bleek ook Citigroup echter een moeilijk bestuurbare moloch met een te zwakke balans voor een bedrijf van zo’n omvang.
Inmiddels is Citigroup weer gesplitst en staat de verzekeraar (Travelers) weer op eigen benen. De staatssteun van 25 miljard is terugbetaald, wat gepaard is gegaan met een flinke toename van het aantal uitstaande aandelen. Doordat een deel van de staatssteun is omgezet in aandelen kreeg de Amerikaanse overheid een flink belang in Citigroup, maar dat wordt nu in hoog tempo (en met winst) afgebouwd.
En wat blijkt? Het gaat weer prima met Citigroup. De kosten zijn stevig teruggedrongen, de balans is ruimschoots Basel III–proof en er werd in het derde kwartaal ruim 2 miljard dollar verdiend. Oké, die winst volgt voor een belangrijk deel uit meevallers in de kredietportefeuille, maar winst is winst en de staat is er nu bijna volledig uit. Dat gaat bij de Nederlandse evenknie ING toch wat langzamer. En dan moeten we ook nog wachten tot 10 november voor we meer weten over het derde kwartaal. Als de financiële wereld nog een keer vergaat, blijf ik dus in elk geval níet in Nederland. De kredietcrisis gaat hier nog altijd als brede rivieren, traag door oneindig laagland.
'Op de Slagtbank' is de nieuwe column van VEB-directeur Jan Maarten Slagter. De beleggersvoorman schrijft voor MT over de ontwikkelingen van (Nederlandse) bedrijven in hun sector.
