De kredietcrisis kent weinig beelden. Welk beeld past nu bij het afboeken van miljarden? Dat beeld werd ons kort geleden gegeven.
Mannen in verzorgde vrijetijdskleding die met een doos uit het kantoor van Lehman Brothers kwamen slenteren, alsof ze hoopten elk moment teruggeroepen te worden. De vrouwelijke medewerkers van de bank, veel netter gekleed, liepen harder. De werkgever had het uitgemaakt en dan voelt de vrouw zich meer afgewezen dan een man. Haar baas heeft het bij haar voor altijd verbruid. Wanneer een werkgever tegen een manager zegt dat hij of zij naar een andere baan moet gaan omkijken, reageren mannen anders dan vrouwen.
Bij mannelijke managers lukt het wel eens het ontslagvoornemen van de werkgever af te wenden als de man dat werkelijk wenst. Bij mannen weegt de noodzaak om geld te verdienen kennelijk zwaarder dan de afwijzing. Daarentegen is het mij nog nooit gelukt een vrouwelijke manager binnen te houden. Niet omdat de zaak ongeschikt was, maar omdat de vrouwelijke werknemer absoluut niet meer terug wil als ze eenmaal is afgewezen. Ze wil een zo hoog mogelijke ontslagvergoeding en excuses!
Krijgen vrouwen nu hogere ontslagvergoedingen dan mannen? Ik meen van niet. En excuses worden nooit gemaakt. De werkgever kan hiertoe ook niet worden gedwongen, want dat zou in strijd zijn met de vrijheid van meningsuiting. Heren, wees verstandig en gebruik dit argument niet als uw vrouw om excuses vraagt!
Marcus Draaisma is advocaat arbeidsrecht en partner Palthe Oberman Advocaten, arbeidsrechtspecialisten
