De kredietcrisis gaat onmiskenbaar voor managers gevolgen hebben. Nu al worden zij geconfronteerd met uitgavenbeperkingen en vacaturestops.
Het woord ‘uitzendkracht' komt in hun vocabulaire niet meer voor. En volgend jaar zullen zij lijstjes maken van medewerkers die worden ontslagen. Met een beetje pech lopen zij ook met de gevreesde verhuisdoos met het fotolijstje van hun kinderen en een vergeelde cactus voor de laatste maal het kantoorpand uit. Toch zijn dit niet de grootste veranderingen die op til staan. Dit heet gewoon recessie as usual. De manager die alweer een tijdje meeloopt, kent de klappen van de zweep. Nee, de grootste verandering zit elders en opnieuw is de financiële wereld het voorbeeld voor de overige bedrijfstakken. Je hoeft maar naar de reactie op de crisis te kijken en je weet hoe de toekomst eruitziet.
De internationale samenleving legt financiële instellingen, via internationale organen als het IMF, centrale banken en overheden, meer regels op dan ooit en dwingt een uiterste behoedzaamheid af. Risico's mijden is hot en niet meer ondernemen. Banken krijgen met meer toezichthouders en inspecties te maken. De verantwoordingsplicht neemt exponentieel toe omdat de globale wereld niet nog eens uit de bocht wil vliegen. Dit nieuwe model van risico's mijden en behoedzaamheid wordt dominant voor alle bedrijfstakken. Men weet inmiddels dat in de globalisering alles met alles samenhangt en dat één foute schakel tot een wereldwijde crisis kan leiden. Controle en monitoring zijn de enige methode om dit te voorkomen. Managers zullen een belangrijke rol in deze nieuwe cultuur van voorzichtigheid krijgen. Zij worden de eerstelijns toezichthouders en regelbewakers. Zij worden bureaucraten.
Joep Schrijvers is auteur van ‘Hoe word ik een rat' en andere kritische boeken over management, mens en maatschappij.
