Tijdens mijn vakantie kreeg ik een mail van Cees. Hij verkoopt een methode waarmee ‘teams gaan denken, en zich gaan gedragen als een ceo’. Het fijne begreep ik er niet van, maar het kwam erop neer dat het in een paar sessies met het voltallig management en binnen een jaar geregeld zou zijn. Natuurlijk volgens ‘de vooraf afgesproken business outcomes’. Of dat wat voor ons zou kunnen zijn.
Uh, nee Cees. Dat is niks voor ons. Bij AFAS zijn we namelijk van het ‘ikke zelluf doen’. Vooral als het gaat over onderwerpen als strategie, managementontwikkeling, coaching, recruitment, softwareontwikkeling en vitaliteit. Het meeste andere ook, trouwens.
High five
De eerste reden is principieel. Als je onderwerpen die bepalend zijn voor het DNA van je organisatie outsourcet, verwatert je cultuur. De ziel gaat eruit. Misschien is dat prima voor aandeelhoudersbedrijven (als het geld op korte termijn maar binnenstroomt en de verkoopwaarde stijgt, is alles prima). Maar wij gaan voor duurzaam succes, en dan kun je niet zonder sterke cultuur.
Bovendien is het ook gewoon ontzettend léúk om dingen zelf uit te vinden en te doen. Als iets lukt, kun je elkaar een high five geven, om je eigen succes te vieren. Dat deden wij bijvoorbeeld toen we ons personeelshandboek de deur uit deden, toen we volop met AI aan de gang gingen, en toen we onze AFAS Foundation introduceerden.
Er ligt dan een superstevige basis. De bestendiging gaat ook veel beter, zullen we maar zeggen. En als iets niet lukt, heb je tóch weer wat geleerd. Veel meer dan wanneer een ander voor jou achter de schermen aan de slag gaat.
Doe niet te moeilijk
Dan kun je denken: ‘Ja, Van der Veldt, maar hóé dan?’
De eerste stap is volgens mij om het simpel te houden. We maken geen ingewikkelde beleidsdocumenten, draaien geen verandertrajecten (sorry Cees) en hebben geen programmamanagement.
Wij zien onze AFAS-cultuur als een soep die bestaat uit allerlei ingrediënten. Onze kernwaarden Familiegevoel, Gek, Doen en Vertrouwen zijn de belangrijkste. Steeds kijken we: wat kan er nog bij om die soep nóg beter te maken?
De vierdaagse werkweek is daar een mooi voorbeeld van. En soms moet je er ook weer iets uitvissen, omdat het de smaak niet ten goede komt. Zo zijn we gestopt met ‘kom maar naar kantoor wanneer je zin hebt’. We zijn er straks gewoon allemaal in ieder geval drie dagen in de week.
Lees ook: Elke vrijdag betaald vrij, dat is vanaf 2025 de standaard bij Afas: ‘Dat geeft echte rust’
Pik van anderen
Verder betekent zelf doen niet dat je het alléén moet doen. Ik lees veel boeken, kijk documentaires en luister podcasts. Als ik daarin een detail zie waarvan ik denk: dát kon nog weleens wat zijn, dan pik ik dat in.
Daarnaast hebben we een klein clubje vertrouwelingen (de AFAS Insiders) met wie we al jaren optrekken. Zij kennen onze organisatie door en door, en kunnen ons tegelijkertijd van een frisse blik voorzien.
Maar de meeste inspiratie komt uit de organisatie zélf. Onze medewerkers hebben zoveel goede ideeën. Profit 1 (de grootste verbetering van onze software in de afgelopen 25 jaar) begon met een productontwikkelaar die er in zijn vrije tijd aan zat te knutselen. Zijn manager en directeur pikten het op, namen het weer mee naar mij, en we zeiden samen: dít gaan we doen.
Durf fouten te maken
Dat laatste is vooral een kwestie van niet te bang zijn als ceo en je verantwoordelijkheid nemen. Richting geven, strategie bepalen en je organisatie verder brengen zijn zo’n beetje je enige echte taken. Als je dat niet zélf kunt, gaat er iets niet goed (ik zou bijna willen zeggen: dan moet je je de ogen uit de kop schamen).
Als je echt wilt dat je organisatie succesvol wordt, moet je niet naar achteren stappen, maar naar vóren. Hiermee bedoel ik niet dat je het in één keer perfect doet. Dat lukt mij niet, tenminste. Ik hou er rekening mee dat er dingen fout zullen gaan, en dat deel ik ook met collega’s. Kwestie van verwachtingen managen.
/Zelluf
Zeg dus nee tegen de Ceesen van deze wereld (zonder hem te kort te willen doen hoor, het is vast een alleraardigste man, die twijfel-ceo’s best goed kan helpen). En vind je het lastig om nee te zeggen? Of zeg je soms ja omdat een nee te veel tijd kost?
Werk dan met standaard antwoorden.
Ik heb daarvoor de Text Blaze-macro /zelluf. Dan denk je één keer goed na over een beleefde inhoudelijke reactie en gaat het daarna zo ongeveer vanzelf. En kun je die tijd weer besteden aan wat voor jou als ceo écht belangrijk is.
Lees ook deze columns van Bas van der Veldt:
- Veel bedrijven maken zich druk over randgevallen, al vóórdat ze een besluit nemen
- ‘Verdikkie, we worden een mammoettanker’ – zo remde Bas van der Veldt de groei van AFAS
- Naam vergeten van een collega? Dit is de beste tactiek
- Waarom tijdsdruk juist zorgt voor kwaliteit – tenminste: als je het slim aanpakt
