Geen producten in je winkelwagen.
Wat is een IP-adres? Die vraag werd Ton Elias ooit in het oog van de camera door een journalist van Powned gesteld. Elias had de kennis even niet paraat.
Kan gebeuren zou je zeggen, ware het niet dat hij een onderzoek aan het leiden was onder de klinkende naam ‘Overheid & ICT’. Je wordt dan wel geacht over basale ICT-kennis te beschikken toch?
Staatssecretaris Digitale Zaken
Met de benoeming van een staatssecretaris Digitale Zaken is het wachten op een volgende ‘Eliasje’. Een journalist vraagt: ‘Wat is ook al weer het verschil tussen een modem en een router?’ De staatssecretaris die het antwoord niet paraat heeft is diezelfde minuut al de risee van het internet.
De digitale zaken zijn in de mik geschoven van de staatssecretaris van Koninkrijksrelaties. Zij, Alexandra van Huffelen, mag zich naast wat er zich bovenwinds en onderwinds op onze eilanden afspeelt ook bemoeien met alles dat het etiket digitaal draagt.
Gebrek aan digitale ervaring
Van Huffelen werd bij haar aanstelling in een artikel in IT-platform Computable al geprezen om haar ‘frisse blik’. Dat is een ander woord voor gebrek aan digitale ervaring.
Het artikel kopt ‘Van Huffelen moet digitalisering ‘smoel’ geven’. Daar onder staat haar foto. Ik staar diep in haar ogen en volg de contouren van haar opvallende haarlijn. Ze heeft inderdaad een frisse blik. Binnenkort heeft dit gezicht smoel gegeven aan digitaal Nederland.
De vraag is wat de schutspatroon van digitale zaken nu wel of niet moet weten. Ik hou het op bar weinig
Heeft het zin?
Een digitale zaken secretaris. Heeft het zin, vraag ik me in gemoede af. Ik zie journalisten op het Binnenhof een microfoon onder haar neus houden om een mening te vragen over de digitale actualiteit. Bijvoorbeeld deze:
‘Mevrouw van Huffelen. Een paar dagen geleden is er een decentralised autonomous organisation opgericht met de naam ‘AssangeDAO’. Die DAO heeft inmiddels 45 miljoen dollar in ethereum bij elkaar gesprokkeld om Julian Assage vrij te krijgen. Ze gaan ook bieden op de NFT die kunstenaar Pak in samenwerking met Assange zelf wordt gemaakt. Als de DAO de bieding wint worden de donateurs gezamenlijk eigendom van het kunstwerk.’
Cryptocrash
Vanaf hier kun je alle kanten op met de vragen. Is de staatsecretaris van mening dat Assange vrij moet komen? Is ze voor of tegen cryptomunten? Bang voor een cryptocrash? En heeft ze wat op met digitale kunst? De vraag is wat de schutspatroon van digitale zaken nu wel of niet moet weten. Ik hou het op bar weinig.
Want ik zou een stuk geruster slapen als we het oordeel over crypto aan het ministerie van Financiën overlaten. Laat het ministerie van OC&W iets vinden van NFT’s. Of we, zoals ik eerder heb betoogd, kunst uit het Rijksmuseum moeten verNFT-en, daar hoeft Van Huffelen niets van te vinden.
Loze huls
En zo kunnen we onderwerp voor onderwerp doortikken naar andere ministeries. Digitaal industriebeleid à la ASML of digitale start-up stimulatie? Doe mij maar het ministerie van Economische Zaken.
De jeugd is ongelukkig met hun uiterlijk en gaan en masse aan de plastische chirurgie, ook wel snapchat dysmorfie geheten. Dat is een zaak van het ministerie van Volksgezondheid.
Cybersecurity? Die gaat naar Defensie uiteraard. De macht van Big Tech? Laat Europa dat gevecht aangaan. Gaat u zelf nog maar even door en dan blijft er bar weinig over voor Van Huffelen en dus bar weinig waar ze van af hoeft te weten.
Laat het malle idee dat digitale zaken in iemands portefeuille zou passen alstublieft varen
Toeslagenramp
Van Huffelen heeft in de praktijk overigens geen brede portefeuille en ik kan me daar dus goed in vinden. Natuurlijk, de toeslagenaffaire, das andere koek. Die heeft zij ook op haar bordje liggen. De toeslagenramp legt bloot dat we bitter weinig weten van wat de gevolgen van digitale zaken kunnen zijn.
De functie-omschrijving ‘staatssecretaris van Bureaucratische Zaken’ zou hier meer op zijn plaats zijn. Doorgeslagen bureaucratisering ging als een sloophamer door de samenleving en verminkte talloze gezinnen. Dat mag nooit meer gebeuren.
Moet je hiervoor een modem van een router kunnen onderscheiden, of bitcoin van ethereum? Nee natuurlijk niet. Je moet bestuurskunde hebben gestudeerd en minstens een of twee boeken van Hannah Arendt hebben gelezen. Van Huffelen voldoet prima aan dat profiel.
Te groots, te allesomvattend
Laten we het malle idee dat digitale zaken in iemands portefeuille zou passen alstublieft varen. Digitale zaken zijn te groots, te meeslepend, te allesomvattend. Het is het leven zelf. Dat koninkrijksrelaties en digitale zaken onder een dak zijn gebracht is overigens een uitstekende keuze.
Kevin Kelly, de oprichter van het iconische digitale zakenblad, Wired Magazine, heeft ooit de volgende vergelijking gemaakt: Technologie is een levensvorm dat naast de zes bestaande levensvormen een zevende koninkrijk vormen. Dit zevende koninkrijk heeft een eigen willetje en moet je opvoeden en behandelen als je eigen kinderen.
Als van Huffelen de bureaucratie beter heeft opgevoed na vier jaar heeft ze meer dan voldoende bereikt in haar dossier.
