Geen producten in de winkelwagen.
Wat voorafging: Don Molenaar en compagnons hadden met Triaconta een interessant alternatief voor beleggingen in bitcoins en andere cryptovaluta: met CombiCoin gingen ze de markt op met een mandje van de dertig grootste cryptocurrencies. Geheel in stijl tuigden ze daarvoor een ICO, Initial Coin Offering op – elke CombiCoin is een zogeheten token – waarmee ze in oktober 2,3 miljoen euro ophaalden in binnen- en buitenland.
Een mooie start voor een platform dat beleggers in staat stelt de risico’s van cryptobeleggen te spreiden – zo goed en zo kwaad als dat mogelijk is met de waanzinnige uitslagen van de afgelopen tijd. Maar helaas, de AFM gooide begin januari de deur dicht: “Op acht januari hebben we een gesprek gehad: ze vonden dat we een beleggingsinstelling waren en daarom een vergunning nodig hadden voor onze onderneming. Nee, geen officiële waarschuwing: daartegen hadden we in beroep kunnen gaan.”
Prospectus
Voor een startup als die van Molenaar was het praktisch gezien een enorme klus om zo’n vergunning te regelen. “De vergunningaanvraag zelf kost je zo 20, 30K, bovendien zouden we een prospectus moeten uitgeven voor ons ‘beleggingsproduct’, wat nog eens 80K kost en een hoop tijd. Maar nog een probleem: je kúnt niet eens aan de regels voldoen!. Je bent verplicht de effecten waarin je handelt in bewaring te geven. Nou, er is geen enkele partij te vinden die cryptovaluta in bewaring neemt.”
En dat zijn nog maar de wetten en praktische bezwaren die tussen de droom van een CombiCoin en daad stonden. Er is ook nog zoiets als principes, als je Molenaar hoort. “Wij doen dingen totaal anders dan effectenbedrijven en waren het niet eens met de visie van AFM. De regels zijn gewoon nog niet toegesneden op cryptocurrencies, maar AFM wil je desondanks in een hokje plaatsen.”
De gesprekken waren beschaafd hoor, maar zeer moeizaam
AFM bleek een veel minder flexibele gesprekspartner dan ze zich voor de buitenwereld voordoet. “De gesprekken waren beschaafd hoor, maar zeer moeizaam, ondanks dat ze overal verkondigen dat ze mee willen denken en -werken om crypto startups te helpen, merkten wij hier in de praktijk helemaal niks van.”
Vechten
Als startup is het hoe dan ook slecht vechten tegen een autoriteit met een hoofdletter A, zegt Molenaar, en daarom is Triaconta met zijn juristen aan het sleutelen gegaan. Triaconta verplaatsen naar een locatie waar de AFM geen autoriteit heeft, zoals de afgelopen jaren online casino’s deden, was geen optie. “Dan zit je op de Kaaimaneilanden met een of andere constructie, dat voelt niet comfortabel.”
De oplossing bleek te schuilen in het schuiven met rollen binnen de entiteiten achter de CombiCoin. Voortaan kopen partijen (we zullen ze geen beleggers noemen ;)) hun CombiCoins bij de Stichting CombiCoin. Die stichting stelt de opbrengst ter beschikking aan een Triaconta BV, die er de dan geldende tegenwaarde aan 30 cryptovaluta’s voor inslaat. Een partij die juist van zijn CombiCoins afwil, kan zich melden bij diezelfde BV.
Waziger
Dit alles met de zegen van AFM, die heeft verklaard dat deze manier van handelen niet vergunningplichtig is. “Het is voor ons een stap terug, omdat we zaken nu wat waziger moeten maken dan ons lief is. Maar we zijn ertoe gedwongen omdat de huidige Wet op het financieel toezicht is ingericht op conventionele financiële partijen. Nu kunnen we in elk geval weer klanten bedienen. Je snapt dat de belangstelling de afgelopen maanden enorm is geweest: we hadden 1300 klanten op de wachtlijst staan.”
De site is weer in de lucht, en laat zien dat CombiCoin het de afgelopen maanden beter heeft gedaan dan zowel de markt als bitcoin. Op dit moment is de marktwaarde van CombiCoin een kleine 7,4 miljoen dollar. “Maar dat is op het hoogtepunt 23 miljoen geweest!” zegt Molenaar. “Toch is bij ons maar 6 procent van de klanten uitgestapt. Ons soort klanten ziet de CombiCoin toch vooral als iets voor de wat langere termijn.”
Lees ook: Combicoin, voor beleggers in cryptocurrency met hoogtevrees
