Winkelmand

Geen producten in de winkelwagen.

Bob ziet een grote verbouwing niet zitten

Bob is divisiedirecteur bij een groot concern. Hij doet zijn best. Deze keer wil Bob op het nippertje een diepte-investering terugdraaien.

 

Hoi Jos,
Ik was net op de vierde en zie dat daar getimmerd wordt en er zelfs een muur wordt afgebroken en die mannen die dat aan het doen waren zeiden dat ze een luxe lounge aan het maken waren en dat ze dit in opdracht van jou deden. Klopt dat Jos?
Bob

 

Hoi Bob,
Niet in opdracht van mij, Bob, in opdracht van óns! Je weet toch nog wel dat we twee maanden geleden in het MT enthousiast besloten hebben om een luxe lounge te creëren in het gebouw? Je was zelf nog het meest enthousiast. Een luxe lounge, om even te ontspannen en vooral om lekker te brainstormen. Nou, dat plan, waar jij ook toen zo enthousiast over was, dat wordt nu ten uitvoer gebracht!
Jos

 

Hoi Jos,
Maar Jos, dat was twee maanden geleden, dat idee. Dat was vóór de kredietcrisis en voordat we wisten dat er een recessie zou aankomen. Ja, dan klinkt zoiets leuk, fantastisch, zeker omdat we toen zelfs boven budget draaiden, mijn god zeg, wat lijkt dat ineens lang geleden allemaal… Ik vrees dat we ineens in andere tijden terecht zijn gekomen, of anders heel binnenkort wel, en dat we toch pro actief dit soort dingen moeten stopzetten. Héél jammer. Maar weet je, Jos, recessies gaan ook weer voorbij, deze alweer over zes jaar, dat las ik tenminste vanochtend in het FD. Dan kunnen we over zes jaar toch alsnog die lounge bouwen?
Bob

 

 

Bob,
Ik vind dit te gek voor woorden. Toen die kredietcrisis uitbrak, deed je eerst alsof het allemaal wel over zou waaien en nou sla je helemaal naar de andere kant door. En afgezien daarvan: er is al een muur weggehaald, het plafond is al verhoogd, de oude vloer is vanochtend gesloopt… Ik vind het bizar om zes jaar de boel zo te laten. Bovendien heb ik al getekend voor die Viantellio Grande VP1200 koffiemachine.
Jos

 

Jos,
Toe maar, ook nog een koffiemachine. En wat kost dat ding wel niet?
Bob

 

Bob,
Ja zeg, nou wordt ie mooi! Tijdens dat MT werd ook geroepen: ‘En er moet heel goede koffie in onze lounge komen!' Dat vond iedereen, jij ook. Nou, de Viantellio Grande VP1200 koffiemachine, die echt gemaakt is voor een luxe lounge, kost € 8.924,-. Oké, niet goedkoop, maar dat is wel wat we wilden.
Jos

 

Jos,
Ja precies: wilden. Het gaat mij om nú. Terwijl daar op de vierde gezellig wordt verbouwd zitten we hier op de zesde diverse scenario's te maken, op bevel van Hoofdkantoor, respectievelijk getiteld ‘Low, slow panic', ‘Fast emerging panic' en ‘Red alert panic'. Die mensen van Hoofdkantoor lopen hier regelmatig rond, dan zien ze die lounge en die koffiemachine, en wat moet ik dan zeggen? Dat we de recessie lekker gezellig brainstormend doorbrengen in onze luxe lounge met heel goede koffie? Het zal best dat dit twee maanden geleden besloten is, maar we moeten dit hoe dan ook terugdraaien. Kunnen we dat apparaat van jou niet op Marktplaats zetten?
Bob

 

Bob,
Sorry hoor, maar gezien de prijs van dat ding zal de animo op Marktplaats niet bepaald groot zijn. En ik blijf het trouwens te gek voor woorden vinden om deze hele operatie halverwege stop te zetten. Ik doe hier gewoon niet aan mee, punt!
Jos

 

Jos,
Even rustig, Jos, dat hebben we nodig in deze tijd. Kijk eens, ik zit hier even te brainstormen met mezelf, gewoon achter m'n bureau met een gewoon kopje koffie, kan best hoor, en nou kwam in me op: waarom maken we van onze luxe lounge in aanbouw geen symbool? Dat we het even zo laten, als een boodschap aan onze mensen: kijk, mensen, dat was toen, toen het allemaal zo fantastisch ging, maar nu gaat het even minder, een jaar of zes volgens het FD, maar dan gaat het weer beter, en dan bouwen we onze luxe lounge af, ja dit is iets om naar uit te kijken, mensen, naar de betere tijden die weer komen gaan, al zullen we die natuurlijk niet allemaal meemaken.

Vind je dit geen goede oplossing?
Bob

Wekelijks de nieuwsbrief van Werk en Leven ontvangen?



Door je in te schrijven ga je akkoord met de algemene en privacyvoorwaarden.

 

Ha die Bob,
Ik kwam net Jos tegen in de lift, op weg naar de vierde, met een heel grote hamer in zijn hand en een heel woedende blik in zijn ogen. Weet jij wat er aan de hand is?
Marcella de Groot
Deputy Finance Director

 

Meer Bob de manager?

Waarom ik DEI niet van onze website haal – en andere ceo’s dat ook niet zouden moeten doen

De snelheid waarmee Amerikaanse bedrijven hun diversiteitsbeleid afbouwen, is ronduit verontrustend, vindt Charlie MacGregor, ceo van hotelketen The Social Hub. Los daarvan is het ook gewoon onverstandig. ‘Al die organisaties wil ik een simpele vraag stellen: hoe denk je klanten aan te trekken als je geen diverse teams hebt?’

charlie macgregor the social hub diversiteit inclusie beleid
Charlie MacGregor, ceo van The Social Hub: 'Ik hoop - en denk - dat veel bedrijven gewoon aan het 'Trump-washen' zijn.'

Terwijl de wereld om ons heen razendsnel verandert, wil ik graag stilstaan bij iets dat ik moeilijk te bevatten vind. De snelheid waarmee grote Amerikaanse bedrijven hun DEI-beleid afbouwen, is ronduit surrealistisch en verontrustend om te zien.

Als oprichter en ceo van The Social Hub vraag ik me af wat dit eigenlijk over ons zegt.

Ik moet er meteen bij zeggen dat ik dit schrijf vanuit een bevoorrechte positie. Ik ben een witte, heteroseksuele en valide man, ik heb een opleiding kunnen genieten en een fijne opvoeding gehad. Mijn hele leven lang heb ik kunnen profiteren van de voordelen die onze samenleving biedt.

‘Anti-waarden’

Laten we eens kort stilstaan bij wat het acroniem DEI eigenlijk betekent: Diversiteit, Gelijkheid en Inclusie. Laat die woorden even op je inwerken. En stel je dan voor wat het betekent als je dit niet steunt, als je juist het tegenovergestelde nastreeft: Uniformiteit, Ongelijkheid en Uitsluiting.

Het is toch ondenkbaar dat je anno 2025 in de westerse wereld een team zou willen leiden op basis van die ‘anti-waarden’ – zeker als je een breed en internationaal publiek probeert aan te spreken.

Lees ook: Diversiteit staat onder druk: nu komt de echte test voor leiders

DEI kreeg momentum als een gezamenlijke reactie op de moord op George Floyd in 2020, door een witte politieagent, midden op de dag en vastgelegd op camera. Het onweerlegbare bewijs vormde de aanleiding voor de Black Lives Matter-protesten die zomer en ontketende een golf van steunbetuigingen voor meer diversiteit, gelijkheid en inclusie.

Samen met de bredere bewustwording die de MeToo-beweging had gebracht, kwam een pijnlijke waarheid naar boven. Een waarheid zo oud als de mensheid zelf: onze samenlevingen en economieën zijn geen gelijk speelveld. Ze bevoordelen structureel een bepaald type mens: de witte, heteroseksuele man. Mensen zoals ik, dus.

Succesvoller en winstgevender

Het was een kantelpunt dat de Amerikaanse mythe – hard werken is de weg naar succes – ontkrachtte. In plaats daarvan werd pijnlijk duidelijk hoe diepgeworteld de systematische ongelijkheid is. Het bood de wereld een uniek moment van zelfreflectie.

Al in juni 2020 publiceerde het World Economic Forum een DEI-toolkit voor bedrijven. Wat me vooral opviel, was dat daarin niet alleen het morele belang werd benoemd, maar ook het zakelijke. Dat is geen hogere wiskunde. De wereld ís divers.

Bedrijven die een inclusieve werkcultuur creëren en het volledige potentieel van menselijke diversiteit benutten, zijn succesvoller. Dat blijkt ook uit de cijfers: uit een onderzoek van McKinsey blijkt dat bedrijven met een divers managementteam tot 39 procent winstgevender zijn dan organisaties zonder.

Lees ook: ‘Trumps oorlog tegen ‘woke’ is precies wat diversiteit nodig heeft

Bij The Social Hub bedienen we een wereldwijd klantenbestand. Net als de vele S&P 500-bedrijven die hun DEI-beleid inmiddels aan het terugdraaien zijn. Aan die organisaties wil ik een simpele vraag stellen: hoe denk je die klanten aan te trekken als je geen diverse teams hebt? Teams die de mensen aan de top kunnen helpen om de wensen, behoeften en uitdagingen van groepen met een andere achtergrond dan zijzelf te begrijpen? Groepen die, als je ze optelt, de meerderheid vormen?

Balans vinden die werkt

Een veelgehoord argument is dat DEI ‘te ver is doorgeschoten’. En ja, er zijn extremen aan de linkerkant die intimiderend kunnen zijn. Maar het is aan ons – mijn collega-ceo’s – om hierin een balans te vinden die werkt voor zowel onze mensen als onze bedrijven.

Want voor mij zijn een divers personeelsbestand en een eerlijk en inclusief personeelsbeleid vanzelfsprekend. Wij willen en hebben een divers team; we geven iedereen gelijke kansen en doen ons best om alle medewerkers zich welkom en gezien te laten voelen. Dat is tenslotte precies wat we ook elke dag doen voor onze gasten.

Lees ook: Nederlandse bedrijven gaan niet mee in Trumps oorlog tegen DEI

Onze hubs zijn veilige, gastvrije plekken voor iedereen. Ons hotel in het centrum van Amsterdam was tijdens Pride bijvoorbeeld de officiële Pride Hub, al onze locaties hebben genderneutrale toiletten en ons netwerk van ambassadeurs bestaat uit mensen met diverse achtergronden, waarvan velen tot LGBTQIA+-gemeenschap behoren.

Daarnaast ben ik bijzonder trots op onze TSH Talent Foundation, waarmee we ‘changemakers scholarships’ aanbieden: huisvesting en ontwikkelingskansen voor briljante maar kansarme studenten, die we willen helpen hun potentieel te benutten. Afgelopen herfst werd onze inzet beloond toen we een B Corp werden, een enorme mijlpaal voor ons.

‘Trump-washen’

Ik ben van nature een superoptimistisch persoon, dus een groot deel van mij hoopt – en denkt – dat de grote internationale bedrijven die het mes in hun diversiteitsbeleid zetten gewoon aan het ‘Trump-washen’ zijn: een oude, witte, mannelijke bullebak tevreden houden door die drie letters van hun websites te halen, maar ondertussen geen echte anti-DEI-acties ondernemen.

Maar ik kies ervoor het anders te doen. Ik sta er trots voor: wij steunen DEI. Als je het mij vraagt, is dit de enige weg.