Omdat ik die kleine die dit blad runt toch eens aan zijn taas wil trekken aangaande de vergoeding die ik voor deze rubriek krijg, leek een workshop ‘Moedige gesprekken' me geen overbodige luxe. Op naar conferentieoord Dutch Biz in de bossen bij Amersfoort!
"Moed is een kwaliteit die we allemaal hebben. Alleen: we kunnen er niet allemaal bij." En: "Heb je de moed om de moeite te doen om het moeiteloos te krijgen?" Aldus cursusleider Walter Berghoef. Berghoef is een lange man die een beetje op cabaretier Peter Heerschop lijkt, maar om wie vooralsnog niet echt valt te bulderen. De workshop kabbelt een beetje voort. Berghoef ("Ik hoop dat jullie hier weggaan met een hoop ontrafelingen") tovert wat grafiekjes en diagrammetjes op het vel papier achter hem en schrijft dat vervolgens helemaal vol met kreten. ‘Effectiviteit, efficiency en essentie = hard werken, smart werken en met je hart werken'. Dat werk.
"Ik zoek altijd naar de gemeenschappelijkheid," wil hij ook nog kwijt. "Je bent allemaal mens en deelt dezelfde aardbol. Ik ben een keer op iemand afgestapt die zijn asbak op straat aan het legen was. Daar heb ik toen tegen gezegd: ‘Wil je dat opruimen? Dit is ook míjn planeet!' Ik zocht en vond dus het element dat ons verbond." Tot zover het droge gedeelte. Letterlijk, want in deel twee houdt een enkele cursist het niet droog. Berghoef bundelt de vaardigheden van een psychiater en een kluchtspeler en gooit er een weergaloos stukje rollenspel tegenaan. Cursist G., die zich in het werkelijke leven dood ergert aan zijn lakse zakenpartner, wordt uitgedaagd tot het voeren van een moedig gesprek met deze dwarsligger (meesterlijk neergezet door Berghoef). Er wordt gemompeld en getraineerd en G. komt geen stap verder. Is te empathisch. Berghoef, als zichzelf:
"Laat eens zien hoe onmacht eruit ziet. Is dat onmacht? Ik wil beelden zien, kom op! Laat zien!" G.: "Ik voel remmingen." Berghoef pakt G. vast en gaat bijkans met hem vechten."Uit je lichamelijke sensatie!" G. begint bijna te snikken. Berghoef, provocerend: "Ik zie een glimlach en tranen! Dat zijn de ‘tears of a clown'! Ga nu een rondje lopen en kom terug, dan doen we het nog een keer!" Dan, tegen ons: "De mens is als een pot met snoepjes. Als de spanning in de pot toeneemt, knalt het deksel eraf!" En knallen is wat G. daarop doet. Stemverheffing, woede, handgebaren: het hele scala komt voorbij. Hij bijt zich als een pitbull vast in zijn tegenstander. Empathische G. is emotionele G. geworden en heeft geen enkele moeite meer met het voeren van een moedig gesprek. Workshop geslaagd.
