In de boekenkast van een van onze redacteuren ligt een boek met de titel Life 3.0. Het was een cadeau bij een abonnement op de Volkskrant. Elon Musk schijnt het een “meeslepende gids” te vinden, zo leest de achterflap, maar voorlopig heeft het werk hier vooral een aantrekkende werking op stoflagen.
Het schijnt over kunstmatige intelligentie te gaan, an sich vrij interessant, maar zeg nu zelf: een boek met zo’n titel nodigt niet bepaald uit tot lezen. Het jeukwoord ‘3.0’ doet iedere potentiële leesbeurt de das om. Het is de overtreffende trap van ‘2.0’, een vrij onsexy begrip dat oorspronkelijk refereert aan Web 2.0, wat staat voor het vrije internet, piraterij en rock-‘n-roll in de jaren ‘90.
Jerrycan 2.0
Echter, het begrip verliest, zoals dat gaat, zijn originele betekenis en wordt anno 2019 gebruikt voor vrijwel alles wat nieuw is. Ook bij Sprout bezondigden wij ons geregeld aan het 2.0-fenomeen, zo blijkt. Wij citeren uit eigen proza: een iLost-2.0, netwerken 2.0, marketing 2.0, klantenbinding 2.0, fairtrade 2.0, trollie 2.0, ideeënbus 2.0, sloep 2.0, Marqt 2.0 en zelfs – jawel – een jerrycan 2.0. Maar zeg nou zelf: wat voor inhoud heeft het begrip ‘2.0’ nog als zelfs een jerrycan het kan zijn?
Het moest dus maar eens afgelopen zijn met dit jeukwoord, vinden wij bij Sprout. 2.0, dat klinkt als Willem Vermeend die over de blockchain begint. Het klinkt als die net niet hippe manager die op zoek stelt te zijn naar ‘young professionals’ met een ‘digital only-mindset’. Het is, zo constateren wij, verworden tot een cliché-aanduiding, gebruikt door mensen met een gebrek aan verbeeldingskracht.
Laten we dus stoppen met het collectieve 2.0-gestrooi, zodat het begrip weer uit de clichésferen gehaald kan worden. Misschien dat we ons dan eens zullen wagen aan Life 3.0.
