Wie is de oprichter?
De horlogeproducent is door de in 1888 in Duitsland geboren Hans Wilsdorf opgericht. Hoewel hij uit een ondernemend nest kwam, werd hij totaal niet met een zilveren lepel opgevoed. Zijn ouders waren hardwerkende middenstanders, die een ijzerwarenzaak hadden in Beieren. Op 12-jarige leeftijd werd Hans weeskind. De erfenis werd in een familiefonds gestopt. Nadat Wilsdorf op jonge leeftijd bij een horloge-importeur in Zwitserland het horlogevak leerde kennen, besloot hij om zijn geluk te zoeken in Londen. Hij begint op 24-jarige leeftijd zijn eigen horlogemerk. Dat had hij met het familiekapitaal willen doen. Maar dat werd hem door een stel dieven ontvreemd. Daarom richtte hij samen met een andere ondernemer/investeerder Rolex op. Zodra hij zijn eerste centen verdiend had, kocht hij zijn zakenpartner uit en ging hij alleen verder.
Hoe veranderde zijn product de markt?
Het succes van Rolex is toe te rekenen aan de oprichter. Hij signaleerde een nieuwe markt voor polshorloges en wist via een serie pr-stunts weerstand tegen zijn product in de markt te overwinnen. Doordat hij de eerste was op veel terreinen en daarin een naam opbouwde, heeft de horlogemaker in de loop van de tijd de status van standaardproduct voor de industrie gekregen. Via zijn importwerk kwam hij er achter dat soldaten tijdens de Boerenoorlog polshorloges droegen als alternatief voor de zakhorloges. Deze laatste waren aan het begin van de twintigste eeuw de horloges waar je als heer gezien mee wilde worden. Wilsdorf koos ervoor om zich te focussen op de nieuwe categorie horloges en die naar de consumentenmarkt te halen.
De ondernemer kreeg te maken met veel weerstand, die hij op slimme manier wist te overwinnen. Polshorloges zouden niet accuraat zijn, niet waterdicht en ook niet automatisch opwindbaar. Hij zorgde ervoor in de productontwikkeling om de duurzaamheid van zijn product te bewijzen. Zo haalde hij in 1910 als eerste maker van polshorloges wereldwijd een certificaat binnen waarbij de accuraatheid van zijn klokken bewezen werd (de zogeheten chronometer). Binnen de wereld van horlogemakers was dat nogal een prestatie. Door steeds van dit soort succesjes te claimen, probeerde hij zijn merk betrouwbaar te maken.
In 1926 zette hij bovendien de toon voor een aantal pr-stunts die het bedrijf ook na zijn dood zou uithalen. Toen hij in de pers vernam van een Londense typiste die als eerste vrouw het kanaal overging zwemmen, kreeg hij haar zo gek zijn zojuist geïntroduceerde waterdichte Oyster model om te doen. In de decennia na de Tweede Wereldoorlog herhaalde Rolex het pr-trucje door een horloge aan een onderzeeër vast te binden en naar de bodem van de oceaan te sturen. Ook deden bergbeklimmers een Rolex om toen ze de Mount Everest bedwongen.
Hoe staat het bedrijf er nu voor?
De kracht van het merk is niet alleen dat het de status van onverwoestbaar heeft weten uit te melken, maar ook doordat het exclusief is geworden. Richtte Rolex zich aanvankelijk nog op een brede markt van consumenten, mede ingegeven door de crisis in de jaren dertig is het zich steeds meer op het hogere segment gaan richten. Daar valt het geld te verdienen, dacht Hans. De prijzen beginnen vanaf zo’n 4000 euro en lopen dan al snel op.
Wat bijdraagt aan de mystiek rondom het merk is de bijzondere ondernemingstructuur. Omdat Wilsdorf geen opvolger vanuit de familie had, regelde hij in 1945 dat er een stichting werd opgericht. Die regelt nog steeds allerlei zaken rondom het bestuur en eigendom van de horlogemaker. Zo mag Rolex nooit naar de beurs worden gebracht en ook niet fuseren met andere horlogemakers. Dit zorgt er voor dat het bedrijf als onafhankelijke speler kan blijven opereren.
