Van de digitalisering van het menselijke brein tot een werkweek van drie dagen: futuroloog Wim de Ridder geeft tijdens de Collegereeks Organisatie 3.0 inzichten in nieuwe technologieën en blikt vooruit naar de periode vanaf 2025.
Brein inpluggen
In de toekomst kunnen we het menselijke brein digitaliseren. Kennis dienen we draadloos toe door hersenen in te pluggen in de cloud. Het wordt zelfs mogelijk om een persoonlijke avatar te ontwikkelen, waarin ons brein na de dood wordt geïmplanteerd. Dat klinkt onwerkelijk maar volgens De Ridder is zestig procent van de benodigde technologie al aanwezig, veertig procent zou komende drie decennia worden ontwikkeld. Vijftig jaar Wet van Moore laat namelijk zien dat de exponentiële technologische groei in een rechte lijn omhoog gaat en zich elke twee jaar verdubbeld.
Digitaal darwinisme
De acceleratie in digitale innovatie groeit volgens De Ridder ook door de democratisering van de technologie. De enige manier om nog tot vernieuwende producten te komen is om de Wet van Moore in stand te houden. Geen enkele organisatie ontkomt aan technologische groei. Een kwestie van digitaal darwinisme: aanpassen of uitsterven. Technologie loopt nu eenmaal voorop in de samenleving.
Het Kodakmoment
Nieuwe technologieen nemen we in het beginstadium vaak niet serieus. We denken dat het wel meevalt met de verdergaande digitalisering. Tot de eerste nieuwkomers de markt opschudden. Innovatieve producten en diensten worden vervolgens steeds toegankelijker, handzamer en goedkoper worden. Tot iedereen het gebruikt en we ons niet meer kunnen voorstellen dat het ooit anders was.
De Ridder noemt de enorme prijsdalingen van zonnepanelen als voorbeeld en stelt dat energie in 2025 zelfs gratis zal zijn. Hij wijst op een recente quote uit de Volkskrant, waarin een financieel analist stelt dat de oliesector zijn Kodakmoment nadert. De futuroloog schetst ook de ontwikkeling van zelfrijdende auto’s: volgens De Ridder mogen we na 2025 niet eens meer rijden zónder boordcomputer.
Markt huiverig
Natuurlijk is de markt huiverig voor nog meer digitale versnelling, stelt De Ridder. Er dreigt omzet- en banenverlies voor veel partijen en we vragen ons af hoe het zit met veiligheid. Lobbyisten vertragen de ontwikkelingen, terwijl slimme commerciële spelers intussen koortsachtig zoeken naar nieuwe verdienmodellen. De overheid raakt controle kwijt en we plaatsen kritische kanttekeningen bij nieuwe machthebbers als Google, die steeds meer data in handen krijgen. Want hoe betrouwbaar zijn partijen die voor ons selecteren? Welke belangen hebben ze?
Überhaupt is een belangrijke vraag: wie beheersen de systemen en wie controleert ze? Kortom, als wij ons gezonde verstand blijven gebruiken, kan deze digitale versnelling een revolutie ontketenen.
Werkweek van drie dagen
De kracht en macht van burgers kan dankzij technologische groei verder toenemen, stelt De Ridder. Hij noemt bijvoorbeeld de democratisering van productie (zelf producten printen met 3D, van sieraden en meubels tot auto’s en woningen), de democratisering van kennis en onderwijs (leerstof gratis online aanbieden, docenten in te huren bij complexe materie) en de democratisering van de arbeidsmarkt.
De Ridder verkent actief de mogelijkheden van een digitaal arbeidsmarktplatform. Uiteraard 3.0 georganiseerd, waarbij we niet van bovenaf pushen, maar zelforganisatie stimuleren en samenwerken in homogene groepen. De hoogleraar acht in 2025 een driedaagse werkweek reëel. In de geldeconomie althans; daarnaast participeren we vier dagen per week informeel in de samenleving, waarbij het dienst-voor-een-dienst principe en ruilen weer gemeengoed worden (met bijkomend belastingvoordeel).
Wil je meer weten? Op 8 februari 2018 geeft Wim de Ridder een seminar tijdens de Collegereeks Organisatie 3.0. In dit college verkent de futuroloog baanbrekende technologische ontwikkelingen en hoe je hier als organisatie op kunt inspelen. Dit artikel is gebaseerd op een verslag in Managementpocket Organisatie 3.0.
