Kwast een laag fotolak op een diamantfilm, schiet daar gaten in met elektronenbundels, bombardeer het geheel met stikstofionen en voilà: het hart van een kwantumcomputer.
Stikstofatomen in een diamantrooster staan al langer in de belangstelling als basis voor kwantumcomputers. Deze elementen hebben namelijk een extra elektron om kwantuminformatie op te slaan, zijn lekker geïsoleerd zodat ze die informatie ook nog relatief lang vasthouden en ten slotte ook nog makkelijk te vinden, omdat ze fotonen kunnen uitzenden. Maar het schiet niet op om de vreemde atomen een voor een in het rooster te…