Winkelmand

Geen producten in de winkelwagen.

‘Belcompany verkiest smartphones boven TomTom’

Telecomretailer BelCompany heeft besloten de verkoop van navigatiekastjes als bijvoorbeeld TomTom te staken. Navigatie heeft zich inmiddels…

Dagelijks de nieuwsbrief van Startups & Scaleups ontvangen?



Door je in te schrijven ga je akkoord met de algemene en privacyvoorwaarden.

Psychologische targeting: zo kan big tech de 35.000 keuzes die je dagelijks maakt sturen

Je houdt je smartphone opgeladen, checkt het weer en zet timers. Door deze simpele gewoontes typeert AI je als 'zorgvuldig persoon' - waardevolle info voor banken die willen weten of je een lening zal terugbetalen. Dit is nog maar het begin van psychologische targeting, schetst een nieuw boek.

mindmasters boek
Foto: Getty Images

Opgroeien in een klein dorp heeft voor- en nadelen: iedereen kent je, maar iedereen weet ook precies welke streken je uithaalt.

Sandra Matz, universitair docent aan Columbia Business School, woont niet langer in haar Duitse dorp, maar in New York. Daar wordt ze 24 per dag, zeven dagen per week gevolgd door digitale versies van nieuwsgierige buren. Die kijken niet even stiekem achter een gordijn, zij verzamelen haar digitale voetstappen – inclusief het restafval – en laten daar kunstmatige intelligentie op los.

Elk uur wordt 6 gigabyte aan data over jou en mij verzameld, schrijft de computerwetenschapper in Mindmasters dat op 7 januari uitkomt. Dat gaat over meer dan je posts op sociale media, of het nieuws dat je aanklikt, of de vragen die je stelt aan Google.

Sensoren? So what

Sensoren in je smartphone weten precies waar je bent en hoe actief je bent. Je aankopen met je creditcard en je playlists worden opgeslagen. Je gezichtsuitdrukkingen worden vastgelegd via honderden bewakingscamera’s. Je leaseauto monitort je rijgedrag en je bestemmingen. Zelfs je robotstofzuiger speelt informatie over je door.

So what, denk je misschien. Al die digitale broodkruimels verzuipen toch in de gigantische bergen met data die wereldwijd opgestapeld worden. Maar Matz is een bekende expert in het digitaal voorspellen en veranderen van gedrag.

Ze heeft onder meer bijgedragen aan de ontmaskering van Cambridge Analytica, het schandaal over het beïnvloeden van de Amerikaanse presidentsverkiezingen in 2016. Ze onderzoekt en test, al dan niet in opdracht van bedrijven, algoritmes voor psychologische targeting.

Lees ook: Durk Kingma is wereldberoemd in de wereld van AI

Privacyregels zijn achterhaald

‘Computers kunnen schijnbaar alledaagse, onschuldige informatie over wat we doen vertalen in zeer intieme inzichten over wie we zijn’, schrijft ze. Hoe? Machine learning, duh. Daarmee kunnen al die losse puzzelstukjes – data points – worden gecombineerd tot een complete puzzel.

Met algoritmes die steeds beter en krachtiger worden, is het niet meer zo moeilijk om jouw digitale activiteiten om te zetten in een persoonlijk profiel dat zeer geschikt is voor psychologische targeting. Privacyregels, zoals toestemming geven om je data te delen, zijn allang achterhaald.

Is de batterij van jouw smartphone bijvoorbeeld altijd opgeladen? Kijk je regelmatig op apps naar het weerbericht en zet je vaak timers? Algoritmes koppelen dat zo aan één van de big five persoonlijkheidskenmerken: zorgvuldigheid. Interessant voor banken bijvoorbeeld, die zo weten dat een lening wel zal worden terugbetaald.

Zorgwekkend plaatje

Ander voorbeeld: de gps-coördinaten die je smartphone verzamelt. Waar woon je, hoe vaak ga je erop uit, waar ga je dan naartoe? Wat zijn de routines in je leven? Zit daar niet zoveel beweging in, dan kan een algoritme concluderen dat je depressief bent. Dat maakt je een interessant profiel voor farmabedrijven.

Matz wil een genuanceerd plaatje schetsen in haar boek, maar het is eerder zorgwekkend. Tien Facebook-likes zijn genoeg voor een algoritme om je persoonlijkheid beter te beoordelen dan je collega’s. Op basis van foto’s van je gezicht kan een algoritme van twee personen redelijk goed vaststellen wie homoseksueel is.

‘Er is niet veel fantasie voor nodig om te begrijpen dat psychologische targeting in de verkeerde handen een krachtig wapen kan zijn’, waarschuwt ze. Dat inzicht in je psychologische behoeften, voorkeuren en motivaties ‘geeft anderen de macht over jou. Macht om je meningen, emoties en uiteindelijk gedrag te beïnvloeden’, aldus Matz.

Lees ook: Is Nederland blind voor de donkere kant van AI?

Natte droom van marketeers

Dit is ook nog maar het begin. Straks heb je misschien slimme lenzen in je ogen, microrobots in je bloedbaan en chips in je hersenen. Techmiljardair Elon Musk kan al niet wachten om zo in je brein rond te wroeten. Zijn bedrijf Neuralink is er rond de klok mee bezig.

‘Daardoor zullen veel van de speculaties en beredeneerde gokjes in onze huidige voorspellingen van je gedachten, gevoelens en gedrag verdampen.’ En kunnen algoritmes je nog beter psychologisch gaan targeten. Je oeroude brein is daar echt niet tegen bestand, weet Matz. De cognitieve vaardigheden van je hersenen zijn nog dezelfde als 2000 jaar geleden.

Nu zijn de meeste overheden en bedrijven echt niet zo geïnteresseerd in jou (sorry hoor). De kennis die ze over jou hebben, zullen ze vooral gebruiken om je te beïnvloeden. Dat manipuleren is van alle tijden natuurlijk. Maar psychologische targeting met behulp van generatieve AI? De natte droom van marketeers én politici.

Schaalgrootte

Daarmee kan echt het verschil worden gemaakt bij Amerikaanse presidentsverkiezingen. Psychologische targeting werkt niet bij diehard Republikeinen of Democraten, maar wel bij mensen die nog twijfelen. En in de VS gaat dat over 10 tot 25 procent van de stemmers.

Politici die aan je deur kloppen of je op de markt een flyertje toestoppen, zijn klein bier. De schaal waarop algoritmes kunnen worden ingezet – of eerder misbruikt – is gigantisch. Daar maakt Matz zich wel zorgen over in haar boek.

Algoritmes kunnen in één klap miljoenen mensen bereiken. Niet openlijk met een algemene actie op radio of tv, maar juist achter de schermen. ‘Het is alsof je in een donker steegje staat met Mark Zuckerberg, die in je oor fluistert wat de hoogste bieder hem vraagt om in je oor te fluisteren. Niet echt een prettige gedachte.’

Kansloos tegen big tech

Psychologische targeting zal zich bovendien snel uitbreiden naar heel wat andere domeinen. Elke week is er wel een startup die aan haar mouw trekt om mee te werken aan een nieuw product. Daar zitten positieve mogelijkheden bij, maar Matz is ook sceptisch.

‘De postbode die je post leest, de therapeut die de transcripties van je sessies verkoopt en de stalker die elke stap van je volgt, gaan allemaal de gevangenis in’, signaleert ze. Met de online equivalenten daarvan gebeurt nog altijd vrijwel niets.

Overheden komen dus al niet ver, maar als individu ben je helemaal kansloos tegen big tech. Je ontkomt bijna niet aan het delen van je persoonlijke data. Anders kun je geen gebruik maken van hun diensten.

Lees ook: Meer dan 200 miljard naar AI maakt investeerders bloednerveus

Hersenloze marionetten

Matz vindt niet dat je een goede deal van die bedrijven krijgt. ‘Je moet niet gedwongen worden om te kiezen tussen gemak en service aan de ene kant en privacy aan de andere kant. Je zou beide moeten eisen en krijgen.’

Alleen leeft dat niet zo, merkt ze ook bij haar studenten. ‘Als ik je zover krijg dat je Crest-tandpasta koopt in plaats van Colgate, wat maakt dat dan uit? Maar wat als ik invloed wil uitoefenen op welke partner je kiest, waarin je je geld investeert of op wie je stemt? Of al het bovenstaande? Op welk punt is je leven niet meer van jou?’

Met de voortschrijdende technologie krijgt het opgeven van je privacy namelijk nog een extra dimensie. ‘Je verliest de vrijheid om je eigen keuzes te maken en je eigen leven te leiden’, voorspelt ze. ‘Psychologische targeting kan worden gebruikt om onze diepste angsten uit te buiten en ons te laten dansen als hersenloze marionetten.’

Ecosysteem op de schop

Wat nu? Het datalandschap is te complex om daar in je eentje door te navigeren. Er zijn te veel krachten aan het werk die niet willen dat je jouw data zorgvuldig beheert. Niemand leest al die voorwaarden en bepalingen voor je digitaal op ja klikt. Hoezo transparantie. Je eigen data managen is een fulltimebaan, merkt de wetenschapper op.

Bedrijven weten wel welke data ze oogsten, wat ze ermee doen en hoeveel ze waard zijn, maar jij niet. Dat principe moet van Matz op de schop. Ze pleit voor een nieuw ecosysteem dat je toestaat om wél mee te profiteren van het afgeven van jouw data.

Ze stelt enkele oplossingen voor die ze uitwerkt in haar boek. Het uitgangspunt daarbij is vrij eenvoudig: maak het voor mensen gemakkelijk om hun data te beschermen en voor bedrijven moeilijk data te misbruiken om te manipuleren.

Data beter beschermen

In een ideale wereld zou je helemaal niets hoeven te doen om je data te beschermen, vervolgt ze. Dat kan door privacy by design. Hetzelfde principe als bij orgaandonatie. Iedereen is donor, tenzij je aangeeft dat je dit niet wil. Techbedrijven mogen geen data verzamelen, tenzij je aangeeft dat je dit wél wil.

Je hoeft je data ook niet af te staan om gebruik te mogen maken van de diensten van een Google Maps. Matz wijst daarvoor op de toepassing federated learning. Geen centrale databases meer, maar alleen heel lokale toepassingen van algoritmes.

Netflix zet dan bijvoorbeeld hun algoritme voor aanbevelingen van films of series op je iPad. Op basis van je kijkgedrag leert dat welke aanbevelingen het kan doen. Netflix krijgt van jouw apparaat alleen een versleutelde versie terug.

Lees ook: Hoe first buddy Elon Musk het centrum van de macht bereikte

Big tech opbreken

Matz gaat nog een stap verder: ze vergelijkt het verzamelen van data met het verzamelen van nucleair afval. Wie er genoeg van heeft, kan een bom maken. Daarom zijn er universeel strikte regels opgesteld om dat te voorkomen.

Dat soort vangrails zijn ook nodig voor psychologische targeting op basis van je data. Wie genoeg over jou of je familie heeft verzameld, kan ook keihard toeslaan. Of dat nu een crimineel is die een advocaat te grazen wil nemen, of een regering die een minderheid wil onderdrukken (of erger).

Om te voorkomen dat partijen te veel data verzamelen, vindt Matz dat grote techbedrijven opgesplitst moeten worden. Die aparte bedrijven mogen onderling geen data uitwisselen. De machtspositie die Facebook, Alphabet, Amazon, Apple en Microsoft inmiddels hebben veroverd, maakt ze alvast prima kandidaten hiervoor.

Terug naar het dorp

Tot slot keert Matz terug naar haar dorp, naar de coöperatie die de druiven verzamelt en daar wijn van maakt of ze doorverkoopt aan wijnhuizen. Dat kan natuurlijk ook met data. Coöperaties waarin mensen hun data delen en daarvan ook de voordelen krijgen.

‘Zulke data-coöperaties zetten het bestaande datamodel op zijn kop. In plaats van dat een paar bedrijven de controle hebben en profiteren van je data, beslis je zelf met wie je je gegevens deelt én profiteer je daar zelf van.’

Zo is de Driver’s Seat Cooperative een app voor chauffeurs waarin ze hun routegegevens met elkaar delen. Zo weten ze wat de snelste route is voor een bezorging of een veilige plek om ‘s nachts te wachten op klanten.

Bij de Zwitserse coöperatie MiData, opgericht door wetenschappers, kan iedereen met zijn of haar persoonlijke data bijdragen aan medisch onderzoek en klinische studies.

Controle terugpakken

Je maakt ongeveer 35.000 beslissingen per dag. Over welke kleur sokken je aantrekt, maar ook over het wel of niet aanvaarden van een andere baan. Laat je die straks door algoritmes nemen, of wil je zelf de regie over je leven behouden?

Met alle technologie die op ons afdendert, is het de hoogste tijd om de controle terug te pakken over je data. Dat zal niet eenvoudig zijn, weet Matz. Maar ze vertrouwt erop dat het lukt, omdat ‘we al eerder zulke stunts hebben uitgehaald’.

Lees ook: Hoe AI nu al schade aanricht volgens techfilosoof

Google claimt doorbraak met quantumchip Willow: ‘Dit is de talk of the town in onze wereld’

Google presenteerde maandag de Willow, een nieuwe quantumchip die volgens de maker 'een nieuw tijdperk' inluidt. Wat maakt de Willow zo krachtig? En: moeten we ons al zorgen maken om zijn brute rekenkracht die al je wachtwoorden verpulvert?

google quantumcomputer willow
Foto: Google

Het is een megagrote stap naar de gedroomde snelle quantumcomputer die foutloos werkt. Geef Willow een rekenkundige taak en de chip lost in vijf minuten op waar de op één na snelste ‘normale’ supercomputer vele miljarden jaren (10 septiljoen jaar om precies te zijn) over doet. Claimt Google tenminste.

Wat is de Willow?

Een quantumcomputer werkt totaal anders dan de chips die vandaag in gebruik zijn en kan bepaalde taken veel sneller verrichten. Google heeft na twaalf jaar en miljarden aan R&D een versie ontwikkeld in zijn lab in Santa Barbara, waarover het in het wetenschappelijke tijdschrift Nature publiceert.

Net als andere quantumcomputers is hij opgebouwd uit quantum bits ofwel qubits, de ‘bouwblokken’ die de berekeningen uitvoeren. Een qubit kan niet alleen 0 of 1 zijn, maar ook beide tegelijk – bijvoorbeeld 30 procent 0 en 70 procent 1. Moeilijk voorstelbaar, maar het is wel de magie die complexe berekeningen mogelijk maakt.

Qubits zijn op verschillende manieren te maken. Het verst gevorderd zijn op dit moment de zogeheten supergeleidende qubits. Die bestaan uit een materiaal dat bij extreem lage temperaturen stroom geleidt zonder weerstand. Ook Google gebruikt deze technologie voor Willow.

Wat maakt Willow bijzonder?

Zijn snelheid en zeker ook de foutcorrectie. Qubits zijn nogal instabiel, ze doen meestal onder extreem lage temperaturen tientallen microseconden hun werk en sturen daarbij ook regelmatig foute informatie terug. Foutcorrectie is onmisbaar om een goed werkende quantumcomputer te bouwen.

En daarin schuilt de doorbraak die Google claimt: hoewel het met 105 qubits niet de grootste quantumcomputer bouwde, is die dankzij de foutcorrectie wel superkrachtig. De foutcorrectie in Willow wordt zelfs ‘exponentieel’ beter naarmate het aantal qubits wordt opgeschaald, beweert Google. Dat terwijl tot nu toe gold: hoe meer qubits, hoe meer storingen en rekenfouten passeren.

Google draait dat dus om. In zijn experimenten groepeerde het telkens meer qubits, waarbij het aantal errors telkens met ruim een factor twee terugliep. De foutcorrectie gebeurt bovendien realtime, iets wat weinig andere techneuten nog is gelukt.

Hoe knap is dat?

Niels Bultink, oprichter en ceo van de Nederlandse quantum-scaleup Qblox: ‘Sommige headlines zetten het een beetje sterk aan, maar het is een flinke nieuwe stap voorwaarts voor Google en het hele veld. Dit is zeker de talk of the town in onze wereld.’

Er zijn overigens ook andere typen qubits met elk hun eigen karakter en dus meer methoden om foutcorrectie toe te passen, tekent Bultink aan. Zijn Qblox levert elektronica die dat mogelijk maakt. ‘Wij kunnen dingen die in dit Google-experiment niet zijn gedaan en corrigeren ook realtime, dus in enkele microseconden, fouten.’

Hebben we daar in de praktijk iets aan?

Niet morgen al. ‘Maar het is een fantastisch resultaat, omdat het in de praktijk laat zien dat een quantumcomputer exponentieel kan schalen’, zegt Matthijs Rijlaarsdam, oprichter van QuantWare. ‘Het artikel is trouwens al een paar maanden oud, grappig om te zien dat het deze week ineens zoveel aandacht krijgt.’

Zijn bedrijf is klaar voor dat opschalen: ‘Onze VIO chip-architectuur maakt het mogelijk om heel veel qubits in een computer te stoppen. Dat Google nu in de praktijk laat zien dat je met een kleine sprong in het aantal qubits al zo’n enorme sprong in rekenkracht kunt maken, is perfect voor ons.’

De Willow presteert namelijk een stuk beter dan Google’s vorige chip, de Sycamore met 54 qubits uit 2019. Die deed 200 seconden over een benchmarkberekening waar een supercomputer 10.000 jaar over zou doen. Concurrenten als IBM en Honeywell meten de prestaties van hun quantumcomputers overigens op een heel andere manier, wat ze moeilijk vergelijkbaar maakt.

De benchmark-som waar de Willow zo goed in is, heeft weinig praktisch nut. Het zal sowieso nog wel vele jaren duren voordat Google of zijn concurrenten een quantumchip klaar hebben voor commerciële toepassingen. Google zelf geeft geen tijdspad daarvoor.

Over het algemeen gaan quantumexperts ervan uit dat over vijf jaar de eerste quantumcomputers op de markt kunnen komen die de benchmarktest halen. ‘Dat maakt ze nog niet breed inzetbaar, maar wel geschikt voor het rekenen aan moleculen of machine learning’, zegt Bultink. ‘Maar de meeste economische waarde van quantum computing ligt in versies die veel groter en veel betrouwbaarder zijn.’

Dat gedroomde fault tolerant computing waarin Google nu een stap maakt, is de quantumcomputer die wél berekeningen uitvoert waar we in de echte wereld iets aan hebben. Google toont een roadmap waarin de volgende mijlpalen worden bereikt op weg naar computers met een miljoen qubits, maar verbindt er geen tijdlijn aan. ‘De meest ambitieuze roadmaps gaan uit van tien jaar’, zegt Bultink. Dat is ook waar de Amerikaanse investeerders en overheid op inzetten.

Wat maakt de quantumcomputer straks mogelijk?

De belofte is dat met de brute rekenkracht van quantumchips straks doorbraken mogelijk worden in de ontwikkeling van pakweg medicijnen, superbatterijen of bruikbare kernfusie, om maar wat maatschappelijke nuttige uitdagingen te noemen. Ook AI, de rekenkracht en energie vretende kunstmatige intelligentie, zou gebaat zijn bij de nieuwe chips. Dat is de glanzende zijde van de techmedaille.

Daar staat tegenover dat de technologie ook disruptief is. Alles wat met cryptografie te maken heeft, de technische versleuteling die netwerken en pakweg je bankzaken beveiligt, kan in één klap waardeloos worden doordat het niet bestand is tegen quantumberekeningen. Zelf een ijzersterk wachtwoord is dan weerloos.

Lees ook: ‘Quantumcomputers kunnen het vertrouwen in finance ondermijnen’

Kan de bitcoin straks inpakken?

Wie crypto zegt, zegt bitcoin, de virtuele valuta die zwaar leunt op encryptie. Is Google’s Willow inderdaad een gevaar voor cryptovaluta’s die hun schaarste juist ontlenen aan de rekenkracht die nodig is om nieuwe munten te minen? In theorie is het goed mogelijk dat de eerste partij die beschikt over een werkende quantumcomputer de encryptie van bitcoin in een oogwenk kan kraken.

Over die mogelijkheid verschillen de meningen. Van ‘bitcoin is dead‘ tot ‘vergeet het maar, Willow is lang niet krachtig genoeg’. Dat beweert onder meer techondernemer Kevin Rose. Om bitcoin binnen 24 uur te kraken is volgens hem een quantumcomputer met 13 miljoen qubits nodig, vergeleken met de 105 van Google.

Nederland was toch ook best knap in quantum?

Reken maar! Nederlandse quantum-startups als Qblox, QuantWare en Orange Quantum lopen voorop als toeleveranciers in een bloeiend ecosysteem dat zijn basis vindt in de universiteiten van Delft, Enschede en Wageningen. Delftse natuurkundigen als Ronald Hanson, Leonardo DiCarlo en Leo Kouwenhoven, en een generatie eerder Hans Mooij, hebben hun vakgebied de afgelopen decennia flink vooruitgeholpen.

In QuTech, het onderzoekscentrum waarin TU Delft en TNO vanaf 2013 samenwerken, wordt as we speak baanbrekend onderzoek gedaan, wat de afgelopen jaren regelmatig leidde tot verse spin-outs. Op het Amsterdamse Science Park zal binnenkort aan de eerste quantumcomputer van ons land worden gebouwd, die komt te staan naast de nationale supercomputer Snellius.

Lees ook: Quantum bloeit in Nederland, maar waar blijft de ASML van quantum computing?

Legacy software moderniseren? Zo doe je het zonder risico’s

In samenwerking met Codeless - Ongeveer twee derde van álle IT-projecten faalt. 'Volstrekt onnodig', stelt Mike Sier van Codeless. Het softwarebedrijf boekt consequent succesvolle resultaten bij het moderniseren van verouderde bedrijfssoftware. 'Het gaat er niet om dat er géén risico's bestaan, maar dat wij elk risico in kaart brengen, met de opdrachtgevers analyseren, bespreken en mitigeren in het project.'

mike sier codeless legacy software
Mike Sier is commercieel directeur bij Codeless.

Geen beschikbare updates meer, uitgesteld onderhoud en beperkte ondersteuning vanuit de leverancier: het zijn slechts enkele voorbeelden van situaties die kunnen leiden tot legacy software. Dit zijn oudere of verouderde technologieën en applicaties die nog steeds binnen organisaties worden gebruikt en vaak lastig te moderniseren zijn.

Dat is dan ook precies waar Codeless, het 35 jaar oude familiebedrijf uit Dordrecht, zich in specialiseert. ‘Wij moderniseren legacy software tegen een fixed price’, vertelt Mike Sier, commercieel directeur bij Codeless. ‘Verouderde software heeft niet alleen impact op technische processen. Het vormt vaak een obstakel voor strategische bedrijfsdoelstellingen. Denk aan een gebrek aan flexibiliteit en schaalbaarheid van de bestaande applicatie. Onze aanpak richt zich daarom niet alleen op modernisering, maar ook op toekomstbestendigheid.’

Legacy niet op tijd geagendeerd

Volgens Sier is het ontbreken van een tijdige agendering van legacy-modernisering een terugkerend probleem. ‘Soms zitten we aan tafel met ondernemers die aanzienlijke verliezen hebben geleden omdat hun IT-project echt uit de hand liep’, vertelt hij. ‘Het gebeurt regelmatig dat bedrijven bij ons komen met software die end-of-life is. Het is te laat geagendeerd.’

De oplossing ligt volgens Sier in een vaste én bewezen methodiek. ‘Die methode, ‘Slim Software Nabouwen’, is speciaal ontwikkeld om bedrijven zonder risico’s door het moderniseringsproces te loodsen, aan de hand van vier fasen: uitlijning, nabouwen, optimaliseren én innoveren.’

Volledig uitgelijnd

‘In de eerste fase zorgen we voor volledige alignment tussen stakeholders’, stelt Sier. ‘Dan praat je met business, key users, finance, C-level of aandeelhouders. We willen praten over je uitdagingen. Wat wil je over twee of drie jaar? Wat zijn de uitdagingen en wat wordt de businesscase? Vervolgens bouwen we de bestaande software opnieuw in moderne technologieën, waarbij de bedrijfsprocessen en kennis van medewerkers behouden blijven.’

‘Pas daarna richten we ons op optimalisatie en innovatie. Belangrijk hierbij is dat alle betrokken partijen vanaf het begin worden meegenomen. Naast technische specialisten speelt ook het managementteam een sleutelrol. De methode voorkomt dat er onderweg keuzes worden gemaakt die niet in lijn zijn met de bedrijfsstrategie.’

Risico’s kennen én beheersen

‘Te vaak zien we dat alle risico’s van een IT-project worden doorgeschoven naar de ondernemer’, benadrukt Sier. ‘Denk aan offertes waarbij een groot deel van het budget opgaat aan onderzoek. Dat is geen haalbare aanpak. Wij draaien dit om: we delen de verantwoordelijkheid, bespreken en mitigeren risico’s en nemen stap voor stap de uitdagingen door.’

Hoewel Codeless spreekt over ‘risicoloze IT-projecten’, nuanceert Sier deze term. ‘Het gaat er niet om dat er géén risico’s bestaan, maar dat wij elk risico transparant in kaart brengen, zorgvuldig analyseren en proactief beheersen. Voordat we overgaan tot implementatie, hebben we elk detail grondig doorgesproken en geëvalueerd.’

‘Ons implementatieplan is gestructureerd in heldere fasen die mogelijke obstakels tot een minimum beperken. We geloven in volledige openheid: alles wat we doen, is vooraf besproken en uitvoerig getest. Onze klanten krijgen géén verrassingen, alleen een zorgvuldig voorbereid traject, waarin stilstand geen optie is. We zorgen ervoor dat alle bedrijfsprocessen blijven draaien terwijl we moderniseren en garanderen een succesvolle go-live.’

Duurzame relaties, geen snelle winst

‘Duurzame relaties ontstaan niet alleen door succesvolle implementaties, maar ook door eerlijk advies’, zo stelt Sier. ‘Als een standaard softwareoplossing beter past voor een relatie, zullen we dat altijd aangeven. Het gaat immers om een duurzame relatie, niet om snelle winst.’

Die focus op duidelijkheid vertaalt zich ook naar de manier waarop Codeless communiceert met klanten. ‘Een realistische planning is essentieel’, stelt Sier. ‘Als er geen fixed price kan worden aangeboden, of een deadline niet haalbaar is, dan moet dat direct geadresseerd worden. Transparantie voorkomt teleurstellingen.’

Speeltuin versus realiteit

Eén van de grootste valkuilen bij IT-projecten is volgens Sier dat het een ‘speeltuin’ wordt. ‘Iedereen vindt het leuk, denkt er iets van te weten en heeft een nice-to-have. Wij hebben dat leergeld ook betaald. Dan wil iedereen wat en ineens is het een Ferrari. Maar de klant kan die Ferrari niet betalen en erger nog: er niet in rijden.’

‘Wij hebben een klant gehad die wilde 172 dingen in de applicatie gebouwd hebben toen we klaar waren’, zegt Sier ‘De changelist was net zo groot als het project zelf. Uiteindelijk zijn er 42 overgebleven. Ben je dan een dief van je eigen portemonnee? Misschien, maar het rendement voor de lange termijn is beter.’

Alle stakeholders aan tafel en total cost of ownership

Een succesvolle IT-implementatie begint bij het betrekken van de juiste stakeholders, vroeg in het proces. Codeless richt zich daarom op het volledige plaatje: de total cost of ownership.

‘De initiële investering is slechts een startpunt’, zegt Sier. ‘Elementen als de licenties, hosting, onderhoud, support én de eigen bezetting zijn net zo belangrijk als de initiële implementatie. Het is essentieel om niet alleen te kijken naar de korte termijn, maar ook naar de langetermijnimpact. Hoe blijft de oplossing schaalbaar? Wat zijn de implicaties voor de operationele kosten versus the return on investment (ROI)? Dit zorgt voor een solide businesscase en voorkomt verrassingen later in het traject.’

‘Ons software kent geen grenzen’

De Slim Software Nabouwen-methodiek werpt zijn vruchten af. Codeless groeide in de laatste jaren van 50 naar 100 medewerkers en ook weten steeds meer grote partijen het bedrijf te vinden. ‘Onze software kent eigenlijk geen grenzen’, stelt Sier. ‘Maar het is aan ons om samen met klanten koers te houden en een heldere, realistische langetermijnstrategie uitstippelen.’

‘We hebben talrijke praktijkvoorbeelden en ervaringen verzameld’, zegt Sier. ‘De kennis die we bij het ene project opdoen, kunnen we direct toepassen bij het volgende. Na afloop van elk project analyseren we kritisch: wat kan er efficiënter? Waar zijn we tekortgeschoten? Onze filosofie is continue verbetering. We meten elk aspect van onze werkzaamheden en sturen onze aanpak voortdurend bij. Ons doel is alleen succesvolle softwaretrajecten op te leveren en de beste software te maken voor bedrijven en hun ambities.

Met de Slim Software Nabouwen-methode vernieuwt Codeless verouderde software tegen een vaste prijs, gegarandeerd binnen budget en binnen het afgesproken tijdsbestek. Ze leveren een exacte kopie zonder broncode-toegang, met minimale operationele verstoring. Ontdek hoe Codeless jouw legacy-systemen succesvol kan moderniseren en bekijk klantcases op Codeless.com.

20 vragen die je moet kunnen beantwoorden als je groeigeld wil ophalen

Heb je in je zoektocht naar groeigeld de interesse van een investeerder gewekt, dan moet je je voorbereiden op een spervuur aan vragen. Vier investeerders vertellen welke vragen je moet kunnen beantwoorden.

investeerder gezocht financiering startup
Foto: Getty Images

Een investeerder wil je kunnen overtuigen dat hij of zij het ingelegde geld terugverdient – and then some. Stel dat een investeerder met één klapper het hele fondskapitaal, verdeeld over pak ‘m beet vijftien bedrijven, wil terugverdienen. En dat daarvoor aan het einde van de rit een exit-opbrengst nodig is van 600 tot 1,5 miljard euro. Ben jij dat bedrijf?

Behalve dat investeerders hun kapitaal aan je toevertrouwen, stappen zij voor een periode van soms meerdere jaren met jou in een huwelijksbootje. De rol van vertrouwen zie je ook in het feit dat veel ondernemers via-via in contact komen met vc’s. ‘Koude pitches zijn negen van de tien keer niet interessant’, zegt Tamara Obradov, die met vc-fonds Tablomonto geld stak in onder meer Bloomon, Boldking en HelloMaas.

Kom je bij een investeerder op de radar als een potentiële investering, dan krijg je tijdens een eerste gesprek de kans om te pitchen. Dat is behalve een rechttoe rechtaan salespitch vooral een intensief vraag- en antwoordspel, waarbij je in ieder geval deze vragen goed moet kunnen beantwoorden:

1. Wat is je visie?

Oftewel, wat is je stip op de horizon? En hoe ga je hier naartoe? Hier past ook de vraag hoe je op het idee achter het bedrijf bent gekomen, zegt Michael Lucassen van TIN Capital (onder andere SendCloud, Talmundo en Datumprikker). ‘Aan de ene kant heb je ondernemers die er al jaren over dromen om iets met passie neer te zetten. Aan de andere kant zijn er managers die werken in een onderneming waar het idee al geboren is, en die meer in de uitvoering zitten. Dat wil niet zeggen dat zij ook weten waar het naartoe gaat.’

Voor Lucassen beslaat die visie een periode van ruwweg vijf jaar. Zo deed TIN Capital in 2019 hr-startup Talmundo van de hand. ‘Een paar jaar daarvoor was het onboarden van nieuwe werknemers nog een belangrijk nieuw thema. Nu zie je dat de hele employee journey een thema is, waaronder ook het ‘off-boarden’, beoordelen en recruitment.’

TIN investeerde ook in Olery, wat begon als een tool voor reputatiemanagement voor hotels. ‘Dat is veel meer know your customer geworden, oftewel met data precies weten wat je klant doet. Reputatiemanagement is daar een onderdeel van. Dat die dingen naar elkaar toe kruipen, die visie moet je wel hebben, anders zullen andere partijen je inhalen.’

De bedoeling van de visie-vraag is ook om te kijken of je daar vandaan kan komen tot een strategie waarmee je klanten kunt overtuigen. Stel dat grote bedrijven gewend zijn om een bepaalde dienst volledig binnen de muren van hun kantoor (on premise) te runnen, dan moet je een visie hebben over hoe het eruit zou zien als ze met jouw model naar de cloud zouden gaan. Lucassen: ‘De wereld verandert snel, dus je wil dat een ondernemer ziet waar de veranderingen aan zitten te komen. Het begint altijd bij het onderzoeken of dat in een team zit.’

2. Wat is je edge als team?

Voor veel investeerders geldt dat het team achter een bedrijf minstens net zo belangrijk is als het product. Welke skills, drijfveren en ervaring zorgen ervoor dat jouw team meer in zijn mars heeft dan een ander team met een vergelijkbaar plan? 

Van alle criteria die investeerder Tablomonto hanteert bij een pitch is – in ieder geval bij jonge bedrijven – de belangrijkste: hoe uitzonderlijk is het team en hoe goed vullen de leden elkaar aan? Specifieke domeinkennis kan je een grote voorsprong geven op andere ondernemers met een soortgelijk idee, zegt Tamara Obradov. Tablomonto stak bijvoorbeeld geld in Nedap, een app die chronisch zieken helpt om hun medicatie op tijd in te nemen. In het founding team zit een cto met heel veel kennis en achtergrond in programmeren, maar ook een farmaceut met veel ervaring in de farmamarkt.

Mathijs de Wit (Newion) noemt het voorbeeld van Newion-investering Deliverect, een startup die voor restaurants verschillende online maaltijddiensten zoals Thuisbezorgd en Deliveroo integreert in een dashboard. De oprichters zagen van dichtbij hoe het bezorgen van maaltijden een probleem opleverde voor horeca-ondernemers die ineens meerdere schermen moesten managen. Een andere oprichter deed ervaring op met het maken van digitale kassasystemen, en wist hoe lastig het was om die te integreren met de platforms van maaltijdbezorgers.

3. Wat is er mis met de wereld, en hoe los jij dat op?

Ondernemers beginnen vaak met het uitleggen van een product, zegt De Wit. ‘Maar wat is het probleem dat op dit moment niet goed wordt opgelost door de markt? Je krijgt vaak een probleem te horen, maar de vraag is: who cares?’

Zoek een probleem dat er op dit moment écht toe doet, is dan ook De Wits devies. ‘Er is een te romantisch beeld van hoe startups worden gebouwd. De vraag is of je een probleem kan oplossen, een job to be done. Maak je iemands leven makkelijker? Adyen zag bijvoorbeeld dat banksystemen log waren, en niet voldeden aan de eisen van online retail. Ze hebben dat probleem heel goed gedefinieerd, ook omdat ze wisten hoe je een betaalsysteem bouwt. Elastic zag dat er een probleem ontstond door steeds grotere databases, en maakte een techniek om daarin efficiënt te zoeken.’

Een oplossing moet innovatief zijn. In het geval van Bloomon, waar Tablomonto in investeerde, hadden de oprichters bij wijze van spreken een pitch kunnen doen voor meer bloemenwinkels, stelt Tamara Obradov. ‘Maar het feit dat zij in deze markt een abonnementsmodel introduceerden, en dat zij direct bloemen afnemen bij kwekers, was vernieuwend.’

Lees ook: Hoe Patrick Hurenkamp met Bloomon de markt opschudde (4 lessen)

4. Wat heb je tot nu toe al geleerd?

Laat zien welke lessen je trekt uit eerdere bedrijven, of eerdere versies van je huidige product. Heb je al een pivot gedaan? ‘Iedereen weet dat de hockeystick die je laat zien waarschijnlijk toch niet gaat uitkomen’, zegt Obradov. ‘Elk businessidee zal nog minimaal drie keer gepivot moeten worden. Dan helpt het als je kan laten zien dat je eerder gepivot hebt. Dan laat je zien hoe snel je kan schakelen als team, hoe graag je leert en hoe gefocust je bent.’

5. Kun je goed luisteren?

Een ondernemer die graag leert, kan ook goed luisteren. Dit een belangrijk voorwaarde voor een goede dynamiek tussen een ondernemer en een investeerder. ‘Kunnen we als partners sparren, of zijn ze heel eigenwijs?’, zegt Obradov. ‘Sommige founders zitten in een salesmodus. Dan probeer je als investeerder een voorzet te doen, maar horen ze het niet. Het moet wel een conversatie zijn.’

6. Wat is je go to market-strategie?

Een go to market-strategie behelst simpel gezegd hoe je jouw product of dienst aan de man brengt. Weet je precies hoe je je product groot maakt bij de beoogde doelgroep? En hoe ziet de omzet per klant eruit als je bijvoorbeeld een omzet van 100 miljoen euro hebt bereikt? Betalen tienduizend klanten dan 10.000 euro per jaar, of is dezelfde omzet afkomstig van 10 miljoen klanten? Het antwoord op die vraag is bepalend voor hoe je je sales vormgeeft, bijvoorbeeld met salesmensen die ervaring hebben met grote bedrijven.

Belangrijke vraag is ook hoe je inkomstenstroom er precies uitziet, en met welke frequentie er geld binnenkomt. Daarmee kan een investeerder inschatten hoeveel geld er nodig is. Krijg je in het uiterste geval bijvoorbeeld alleen in december omzet binnen, dan weet je dat je later in geldnood kunt komen.

Pas op voor een vage go to market-strategie, waarschuwt Obradov van Tablomonto. ‘Maak bijvoorbeeld duidelijk wat je in de komende drie tot zes maanden gaat doen, je roadmap moet duidelijk zijn. We zijn al vanaf het eerste gesprek over de strategie aan het brainstormen met founders. In die anderhalf uur hebben we al bedacht wat de long term-strategie is en welke deuren we kunnen openen om dit te versnellen.’

7. Waarom heeft dit product überhaupt kapitaal nodig om op te kunnen schalen?

Een specifieke markt claimen is goed, maar het moet ook weer niet een kleine niche van een niche zijn, zegt Mathijs de Wit (Newion). ‘De economics moeten wel kloppen, want wij moeten met één bedrijf ons fonds kunnen terugbetalen. Anders kun je beter geen venture capital aannemen, en iemand anders zoeken die je kan ondersteunen totdat je wel een grotere markt kan aanboren.’

Ook Obradov zag teams langskomen met weliswaar goede kennis aan boord, maar een te kleine markt. Een webshop voor kinderschoenen bijvoorbeeld. ‘Ook al word je hiermee heel succesvol en haal je 10 procent van de taart, dan blijft het alsnog een kleine propositie. Dan zeg ik: doe het niet. Bouw vooral iets waar je van kan leven, maar doe het zonder investeringsgeld. Niet iedere startup heeft extern kapitaal nodig.’

‘Of neem een headhunting-bureau. Dat is misschien wel big business voor een groepje mensen, maar niet vc-fundable.’ Obradov sprak ook een platform voor freelance data-wetenschappers, dat projecten verkoopt aan bijvoorbeeld landbouwbedrijven. ‘Daar heb je geen groeikapitaal voor nodig. Op het moment dat je iemand plaatst, heb je al werkkapitaal en haal je al een mooie overwaarde op de freelancer. Maar het geld dat je krijgt, zal er niet voor zorgen dat je harder groeit.’

8. Hoe schaalbaar is je product?

Wek je de indruk dat je tevreden bent met een klein, maar florerend bedrijf? Dat is voor veel investeerders een rode vlag. Om te passen in hun zoektocht naar een homerun, is het essentieel dat je schaalbaar en disruptief een hele branche kan bestormen. Ben jij die challenger?

Let wel, zegt Mathijs de Wit: zolang je je product-market fit en pricing niet op orde hebt, ‘is het nog nutteloos om te je af te vragen hoe je gaat schalen. Ga eerst maar eens naar 5 miljoen omzet.’

‘Schaalbaar’ zijn, wil ook zeggen dat de software achter je product bijvoorbeeld honderdduizend gebruikers aan kan, en niet al begint te kraken bij tienduizend gebruikers. Of stel dat je een fantastische aanbieding hebt, dan moet je website op dat moment genoeg bezoekers aankunnen.

Lucassen (TIN Capital): ‘Wat je in het managementteam terug moet zien, is de visie om onderweg niet te stranden, omdat concurrenten je anders links en rechts inhalen. Je hebt een cto nodig die in staat is om een goede product road map te maken. Hoe ziet de ontwikkeling van je product eruit om te komen waar je wil zijn?’

9. Wat verwacht je van ons, behalve kapitaal?

Veel investeerders zullen alleen willen investeren als ze ook inhoudelijk iets kunnen toevoegen aan je bedrijf. Bereid je daarom voor op de vraag waarom je juist bij die investeerder aan tafel zit, en niet bij een andere. Kies je voor een investeerder met een bepaalde branchekennis bijvoorbeeld? Of omdat een investeerder (zoals TIIN) ook een informal-geldschieter – met specifieke ervaring en een groot netwerk – kan laten meewerken in je bedrijf?

Andere investeerders leveren weer veel support op marketing- en salesgebied, of kunnen goed bijspringen wanneer je internationaal wil uitrollen. Groeit je bedrijf ineens heel hard? ‘Dan hebben we een team aan boord dat het zelf heeft gedaan: een bedrijf opschalen en verkopen’, zegt Lucassen. ‘Die begrijpen deze groeistuipen goed.’

10. Ben je bereid om iemand anders naast je te zetten met meer ervaring?

Soms vindt een ondernemer dat hij of zij alles kan, maar blijken diens vaardigheden beperkt te zijn, zegt Cilian Jansen Verplanke van Karmijn Kapitaal. Daardoor kunnen sommige bedrijven weliswaar heel snel groeien, maar lukt het niet om ‘de achterkant’ op orde te krijgen.

Karmijn kijkt hierbij ook of er in het managementteam sprake is van een goede mix van verschillende leiderschapsstijlen. Denk aan tegenstellingen zoals lange- versus kortetermijndenkers, mens versus taakgericht en de visie op risicomanagement en het delen van ervaring, ‘in plaats van puur gas geven’. ‘Dan zie je dat er ruimte is om te kunnen innoveren, en dat er meer fouten mogen worden gemaakt. Er is meer ruimte voor groei.’

11. Wat zie je als je grootste uitdagingen?

Wees eerlijk over knelpunten die de groei van je bedrijf in de weg zitten. Zie je bijvoorbeeld een groot gebrek aan developers? Vooral in de hightech-markt zijn die heel schaars. Ook voor investeerders is de vraag of je voldoende developers binnen kan halen cruciaal. Oftewel, heb je voldoende capaciteit om je ambities te kunnen verwezenlijken? 

12. Hoeveel kost het om nieuwe klanten aan te boren?

Aanloopverliezen zijn part of the game, maar je moet een investeerder wel kunnen uitleggen hoe de kosten voor het binnenhalen van klanten – je zogeheten customer acquisition cost, oftewel CAC – uiteindelijk worden overvleugeld door de opbrengsten per klant, oftewel de life time value (LTV). Investeerders weten dat virale groei zeldzaam is, dus je moet goed kunnen uitleggen hoe je met grondige sales, SEO, pr en marketing het verschil kan maken. 

13. Hoe zit het met intellectual property?

Er zijn bedrijven die draaien op een wereldwijde licentie van bijvoorbeeld een universiteit of een organisatie als TNO. Oftewel, geen eigen intellectueel eigendom, maar een afhankelijkheid van een licentie. Met zelf ontwikkelde software, maar ook patenten en merkrecht, kun je een voorsprong pakken. Een belangrijke vraag voor een investeerder kan zijn of een voormalige werkgever een claim heeft op de software die een teamlid eerder heeft geschreven.

14. Hoe groot is de kans dat een corporate dit zelf gaat doen?

Met gigantische aantallen klanten en veel technische kennis in huis zijn grote bedrijven tot veel in staat. Wat maakt jouw bedrijf tot een speler die het tegen corporates kan opnemen? Daarmee stijgt de kans dat je uiteindelijk door diezelfde corporates als een aanlokkelijk overnamedoelwit wordt gezien, oftewel een exit-moment voor je investeerder. 

15. Wat is volgens jouw klanten de belangrijkste return on investment (ROI)?

Klanten investeren geld en tijd in jouw product. Geven zij aan dat deze investering hun dubbel en dwars waard is, dan heb je bij een vc alvast één voet tussen de deur. Dit bewijs is niet per se een kwestie van kille cijfers, maar afkomstig van gebruikers die met testimonials onderbouwen hoe blij ze zijn met jouw product.

16. Aandelen of schuld?

Voor de toekomst van je bedrijf maakt het nogal uit of je een nieuwe aandeelhouder aan boord haalt, of dat je bijvoorbeeld kiest voor een converteerbare obligatie, een lening die op een later moment kan worden omgezet in aandelen. Laat je hierover eerst goed voorlichten, en duik in het boek Venture Capital Deal Terms van Sjoerd Mol, Harm de Vries en jurist Menno van Loon.

Lees ook: 5 begrippen die je moet kennen als je een venture capital-deal sluit

17. Waarom heb je nog geen tractie?

Krijg je deze vraag, dan moet je waarschijnlijk terug naar de tekentafel. Groeigeld is er om tractie (omzet en aantal gebruikers) te versnellen, niet als een manier om je pogingen daartoe nog wat langer voort te kunnen zetten.

18. Waarom kies voor een bedrag van X miljoen euro?

Staat de investering – al dan niet in tranches – op je rekening, waar wil je dit kapitaal dan vervolgens aan spenderen? Specificeer dit doel zo duidelijk mogelijk in bijvoorbeeld het aantrekken van nieuwe medewerkers, advertenties of de overname van een concurrent. En waar staat je bedrijf als je dat geld eenmaal hebt uitgegeven? Dit zegt iets over de eventuele noodzaak voor een vervolginvestering.

19. Waarom vind je dat je bedrijf X miljoen waard is?

Je waardering wil je weliswaar hoog inzetten, maar niet zo onrealistisch hoog dat een investeerder je niet meer serieus neemt. Gechargeerd, leg je een waardering van 100 miljoen euro op tafel terwijl je bedrijf pas een maand bestaat, dan zal het gesprek waarschijnlijk snel afgelopen zijn. 

Lees ook: Wat is een bedrijf waard? 5 rekenmethodes

Let wel, bij veel early stage-bedrijven wordt een waardering vaak uitgesteld, omdat het simpelweg nog te vroeg is voor een concreet cijfer. In zo’n geval kan een converteerbare obligatie van pas komen, waarbij de conversie in aandelen plaatsvindt bij de eerstvolgende financieringsronde, tegen de dan geldende waardering minus een korting. Ook een optie: een Simple Agreement For Equity (SAFE), waarbij een investeerder het recht krijgt om bij de eerstvolgende financieringsronde aandelen te verwerven.

20. Hoeveel geld is er in jouw branche al geïnvesteerd?

Is er in jouw branche al veel groeigeld geïnvesteerd? Dat betekent dat er al de nodige concurrenten zijn met veel vc-geld en jaren voorsprong op zak. Heb je het rijk alleen, dan zou je met relatief weinig kapitaal het verschil kunnen maken. 

Dagelijks de nieuwsbrief van Startups & Scaleups ontvangen?



Door je in te schrijven ga je akkoord met de algemene en privacyvoorwaarden.

Dagelijks de nieuwsbrief van Startups & Scaleups ontvangen?



Door je in te schrijven ga je akkoord met de algemene en privacyvoorwaarden.

Dagelijks de nieuwsbrief van Startups & Scaleups ontvangen?



Door je in te schrijven ga je akkoord met de algemene en privacyvoorwaarden.

Dagelijks de nieuwsbrief van Startups & Scaleups ontvangen?



Door je in te schrijven ga je akkoord met de algemene en privacyvoorwaarden.

Dagelijks de nieuwsbrief van Startups & Scaleups ontvangen?



Door je in te schrijven ga je akkoord met de algemene en privacyvoorwaarden.

Tot slot: man of vrouw?

Vrouwelijke ondernemers krijgen andere vragen, ziet ook Tamara Obradov van Tablomonto. Vrouwen krijgen vaker dan mannen vragen over het oplossen van huidige problemen, in plaats van vragen over de toekomst.

‘Ook zien we vaak dat female founders wat te klein denken en te weinig geld vragen. Als een man vijf ton vraagt, vraagt een vrouw bijvoorbeeld twee ton. Vrouwen zijn over het algemeen voorzichtiger met het uitgeven van geld, en komen misschien verder met die twee ton, maar ze durven ook minder te vragen. Als een idee groeikapitaal nodig heeft, hoe kan je die vrouwen dan nog sneller laten gaan? Daarom stellen we hen de vraag: wat zou je doen als je twee keer zoveel geld zou ophalen?’

Cargoroo failliet: ‘Toch is met deelbakfietsen prima geld te verdienen’

Cargoroo, uitbater van deelbakfietsen, is dinsdag failliet verklaard. Dat het zich moest terugtrekken uit Amsterdam gaf de startup de nekslag. Toch is de businesscase voor bakfietsen delen goed sluitend te krijgen, zegt een expert. Je moet als ondernemer wel de overheid mee krijgen.

cargoroo failliet bakfiets huren
Foto: Cargoroo

Cargoroo, bekend van de gele deelbakfietsen, heeft zelf zijn faillissement moeten aanvragen, zegt medeoprichter Jaron Borensztajn tegen NOS.

In onder meer Utrecht, Den Haag en Nijmegen waren de fietsen vooruitlopend op het faillissement al van straat gehaald door de leasemaatschappij, zodat hij geen keus meer had. Hilterman, het leasebedrijf dat de fietsen in Utrecht weghaalde, wil desgevraagd niets kwijt over de kwestie.

Met het faillissement komt voorlopig een eind aan de opmars van de startup, die in een reeks Nederlandse steden en ook in België en Duitsland met in totaal circa 700 fietsen een alternatief was voor de (deel)auto. De elektrische Urban Arrows van Cargoroo waren te huur via een app, gebruikers kunnen een losse rit boeken of een abonnement afsluiten. De fietsen stonden op vaste punten in de wijk.

En dat gebeurde regelmatig in de drukste stadswijken, waar bewoners geen eigen auto hebben of geen zin hebben om in de file te staan op weg naar, pakweg, een kerstboom.

Lees ook: Cargoroo’s ondergang toont pijnlijke waarheid: duurzame ondernemers verstikken in Nederland

Idee voor Cargoroo

Het lijkt op de ervaring die medeoprichter Jelle Maijer had tijdens zijn eerste rit met een elektrische bakfiets. ‘Waarom doet niet iedereen dit?’, dacht hij, toen hij in 2017 als horecaondernemer in Amsterdam gedwongen was om ondanks een opgebroken straat zijn leveringen te regelen.

De bakfiets bleek de perfecte uitkomst – niet alleen voor zijn werk, maar ook voor zijn groeiende gezin. Dit moment van inzicht leidde tot de oprichting van Cargoroo. Samen met it-consultant Jaron Borensztajn en Erik de Winter, afkomstig van deelfietsaanbieder Urbee, bouwde Maijer Cargoroo uit van een informele deelpool onder vrienden tot een professioneel deelmobiliteitsbedrijf. De Winter was al een tijdje niet meer betrokken bij de onderneming.

cargoroo oprichters jelle maijer jaron borensztajn erik de winter
Vlnr: de oprichters van Cargoroo, Jelle Maijer, Jaron Borensztajn en Erik de Winter. Foto: Cargoroo

Deelmobiliteit was inmiddels een hot topic, ook voor gemeentebestuurders, die worstelden met bereikbaarheid en duurzaamheid. Met een uurtarief van 6,60 euro of een dagprijs van 18 euro positioneerde Cargoroo zich als betaalbaar alternatief voor de aanschaf van een eigen elektrische bakfiets van minstens 6 mille.

Cargoroo breidt snel uit

De expansie verliep voorspoedig. Na een pilot met tien fietsen in Haarlem volgden Den Haag, Utrecht, Eindhoven en andere Nederlandse steden. Ook internationaal zette Cargoroo stappen met de lancering in Antwerpen, Manchester en Berlijn. Het bedrijf wist voor buitenlandse pilots zelfs een Europese subsidie van 9 miljoen euro binnen te halen.

In 2023 leek Cargoroo klaar voor de volgende groeifase, toen het 10 miljoen ophaalde bij onder meer het regionale fonds PDENH, MyWheels-eigenaar The Sharing Group en Fairtree Elevant Ventures. Het geld was bestemd om uit te breiden naar meer Duitse steden en ook naar Frankrijk.

Uit een crowdfundingcampagne die een halfjaar later nog eens een miljoen opbracht, bleek dat er plannen waren om uit te breiden van de 700 fietsen eind 2022 naar 1600 stuks in Q3 van 2023.

Problemen in Amsterdam

Die uitbreiding is er niet van gekomen. Berlijn is tot deze week de enige Duitse stad met de gele bakfietsen, aan Frankrijk kwam de scaleup ook niet toe. Misschien doordat de activiteiten in Amsterdam veel tijd en aandacht vergden. De hoofdstad had deelfietsen jarenlang verboden, nadat grote buitenlandse partijen een massa fietsen over de stad hadden uitgestort die voor veel overlast zorgden.

Cargoroo was de eerste deelbakfietsverhuurder die er in 2021 een vergunning in de wacht wist te slepen voor uiteindelijk 110 stuks in verschillende buurten. De stad was ambitieus: halverwege 2024 wilde ze 750 bakfietsen hebben rondrijden, en op termijn zelfs 1250.

cargoroo deelbakfiets huren
Ook handig voor studenten, de elektrische deelbakfietsen van Cargoroo. Foto: Cargoroo

Begin 2024 startte de gemeente een aanbestedingsprocedure voor een nieuwe vergunningstermijn. En toen gebeurde iets onverwachts: Cargoroo greep – net als overigens deelscooterpionier Felyx – mis. De jongere concurrent Baqme won de aanbesteding.

Destijds kondigde Cargoroo aan, dat dat voor grote problemen zou kunnen zorgen. In de bezwaarprocedure tegen de afwijzing door Amsterdam voerde het bij de rechter aan dat investeerders zich zouden terugtrekken vanwege dat besluit. Cargoroo zou binnen twee maanden in financiële problemen raken. De rechter was niet gevoelig voor die argumenten. Dat scenario lijkt zich nu, ruim een half jaar later, te hebben voltrokken.

Markt voor bakfietsen

Cargoroo was naast Amsterdam ook actief in Rotterdam, Utrecht, Den Haag, Arnhem, Nijmegen, Eindhoven. Was de hoofdstad echt zo onmisbaar voor het succes van het hele bedrijf of kreeg het de businesscase voor deelbakfietsen niet rond? Volgens Borensztajn trokken direct na het verliezen van de aanbesteding twee investeerders zich terug. Uiteindelijk heeft die gebeurtenis ‘zeker bijgedragen’ aan het faillissement, zegt hij.

Ook Walther Ploos van Amstel is verrast door het omvallen van de bakfietsdeler. Als logistiek expert en ‘betrokken inwoner van Amsterdam’ volgt hij de deelmobiliteitsmarkt op de voet. ‘Er is absoluut een markt voor deelbakfietsen.’

‘Als ik kijk naar de laatste cijfers waarover ik beschik, uit 2022, zie je dat de bakfietsen 2000 actieve gebruikers hadden en dat elke fiets gemiddeld 1,3 keer per dag voor een periode van 3,5 uur werd verhuurd. Doe dat maal 250 dagen en je hebt een omzet waarmee je ze goed kunt terugverdienen.’

Jongere bevolking

Toegegeven, dat is een berekening op een bierviltje. Het exploiteren op schaal van de onderhoudsgevoelige deelbakfietsen is niet makkelijk. Ze vergen een flinke investering, mede omdat ze elektrisch moeten zijn, ze moeten op de juiste plek staan en via een vlekkeloos werkende app beschikbaar zijn.

Maar binnen de grote steden is er vraag genoeg, schat Ploos van Amstel in, onder de wat jongere bevolking die niet over een eigen auto beschikt of niet door de binnenstad wil rijden. ‘Ik zie dat ze ook interessant kunnen zijn voor lokale bezorgbedrijfjes of de monteur die naar een klus moet en geen zin heeft om parkeergeld te betalen voor zijn bus.’

Lees ook: Qarry wil met elektrische bedrijfswagen binnensteden veroveren

Ook de Utrechtse wethouder Senna Maatoug schreef maandag in een brief aan de gemeenteraad dat er een groeiende vraag is naar deelbakfietsen. ‘De gemeente verkent daarom verschillende scenario’s om te zorgen dat ze snel weer terug kunnen keren in onze stad. Daarbij trekken we op met andere steden waar deelbakfietsen van deze aanbieder waren, zoals Den Haag en Nijmegen.’

‘Zoiets horen is heel erg fijn’, zegt Borensztajn. ‘Alleen hadden we liever eerder meer ondersteuning gekregen.’

Meer zekerheid van gemeenten

De gemeenten zijn van goede wil, dat klopt volgens stadslogisticus Ploos van Amstel. ‘Deelmobiliteit is een belangrijke pijler in hun denken en de adviesbureaus liepen de afgelopen jaren overal de deur plat’, zegt hij.

Dagelijks de nieuwsbrief van Startups & Scaleups ontvangen?



Door je in te schrijven ga je akkoord met de algemene en privacyvoorwaarden.

Dagelijks de nieuwsbrief van Startups & Scaleups ontvangen?



Door je in te schrijven ga je akkoord met de algemene en privacyvoorwaarden.

Dagelijks de nieuwsbrief van Startups & Scaleups ontvangen?



Door je in te schrijven ga je akkoord met de algemene en privacyvoorwaarden.

Dagelijks de nieuwsbrief van Startups & Scaleups ontvangen?



Door je in te schrijven ga je akkoord met de algemene en privacyvoorwaarden.

Dagelijks de nieuwsbrief van Startups & Scaleups ontvangen?



Door je in te schrijven ga je akkoord met de algemene en privacyvoorwaarden.

Dagelijks de nieuwsbrief van Startups & Scaleups ontvangen?



Door je in te schrijven ga je akkoord met de algemene en privacyvoorwaarden.

Maar in de praktijk maakt die afhankelijkheid van bestuurders de deelondernemers extra kwetsbaar. Dat toont de noodgedwongen aftocht uit Amsterdam wel aan. ‘Ondernemers en hun investeerders moeten strategisch kunnen plannen. Dat lukt niet als een gemeente je na twee jaar samenwerking laat zitten. Je moet een bedrijf een horizon van vijf of tien jaar kunnen geven.’

Net als de Utrechtse wethouder hoopt Ploos van Amstel op een doorstart. ‘Het is een sympathiek idee, het houdt de stad leefbaar en je kunt er goed geld mee verdienen.’