Tuurlijk, hij las al jaren science fiction-boeken, maar het was een foto van een astronaut die zwevende M&M’s at, die André Kuipers als kind écht inspireerde om zelf de ruimte in te gaan. M&M’s uit de lucht eten, hoe gaaf is dat? Tijdens zijn talk op de donderdag van TNW Conference blikt de astronaut terug op zijn carrière tussen de sterren.
Kuipers laat de oude vacature in de krant zien, waarop hij ooit reageerde: ‘kandidaat-astronauten gezocht’ staat er. Kuipers werd tot zijn grote vreugde aangenomen en wat volgde was een trainingsprocedure van vele jaren, die de aspirant-astronaut naar Rusland, Canada en zelfs Japan bracht.
De ruimte in
Jaren later was het dan eindelijk zo ver: hij mocht de ruimte in. We zien een foto waarop Kuipers breed glimlachend poseert met zijn collega-astronauten. De eerste dagen in het heelal was Kuipers trouwens ziek: maagpijn, een vol hoofd, álles. Zoiets is echter heel gewoon, stelt Kuipers: je lichaam moet simpelweg wennen aan de nieuwe omgeving.
Waar het voor Kuipers om draaide, was dat hij eindelijk over muren en plafonds kon lopen, en, inderdaad: zwevende M&M’s kon eten – Kuipers laat trots een video zien als bewijs.
Zwevend slapen
Slapen, dat doe je in een space shuttle niet op een matras, vervolgt de ruimteveteraan. Zo’n matras zweeft immers weg. De meeste avonden ging Kuipers gewoon tegen een plafond of muur aan liggen, ogen dicht en van het heelal richting dromenland.
Uit het raam kon hij dan de wereld zien liggen: het sterk verlichte Europa en de donkere Noord-Afrikaanse woestijnen, waar dan weer niemand wilde wonen. De shuttle sjeesde in no-time om de aarde heen: het ene moment was het er daarom licht, dan weer donker.
Claustrofobische wereld
Soms schrok Kuipers wel, dan zag hij hoe sterk de lucht boven sommige gebieden in de wereld vervuild was. “We geven onze planeet niet de tijd om te herstellen”, concludeert hij.
Gek als het klinkt, concludeerde Kuipers na een tijdje in de ruimte te hebben gereisd, dat onze kolossale wereld claustrofobisch aanvoelt. Er is immers zoveel meer ruimte in het heelal. Het grote nadeel van de rest van deze ruimte, aldus Kuipers, is dat het er véél en véél te koud is om te leven. De aarde, daar moesten we volgens de astronaut daarom nodig eens een stuk zuiniger op worden.
Kuipers zweefde meermaals maanden rond in de ruimte, tot hij uiteindelijk weer op aarde terechtkwam. Hij laat een video zien van een parachute, die op de aardkloot valt. Bam! Vervolgens een beeld van de immer glimlachende Kuipers, terug op aarde en enthousiast als een kind.
Zeshonderd gelukkigen
Dat verhaal moest hij nodig doorvertellen, dacht Kuipers. Hij ging daarom school na school af om in geuren en kleuren en met brede armgebaren te vertellen over zijn ruimtereizen. Hij pakt de cijfers er nog maar eens bij: van alle 110.000 mensen die hebben geleefd, zagen slechts zeshonderd gelukkigen de planeet vanuit de ruimte.
Misschien dat ondernemer Elon Musk met ruimtevaartbedrijf SpaceX dit in de toekomst zal veranderen, maar wat te doen in de tussentijd? Kuipers besloot het niet af te wachten. Welnee, hij zou liever zelf miljoenen kinderen naar de ruimte brengen. Nou ja, naar de ruimte in virtual reality, dan – het is immers 2019, niet 2099.
Spacebuzz
Met stichting Spacebuzz werkt hij nu aan een astronautenschool voor kinderen, waar zij de kneepjes van het astronautenvak leren: hoe alle knopjes en panelen werken, hoe je een persconferentie houdt en, het leukste, hoe de wereld er uitziet als piloot. Met zo’n vr-bril kunnen de kinderen alle werelddelen voorbij zien vliegen die Kuipers zelf ooit gezien heeft: Amerika, Europa, Azië, zóef, en opnieuw verschijnt Amerika.
Ze kunnen bovendien net als Kuipers zien wat onze menselijke impact is om de aarde. Zo leert de generatie van morgen de wereld vanuit een helicoperview te bekijken, denkt Kuipers. Als er immers één manier is om kinderen te behoeden voor aardse kortzichtigheid, is het wel het geven van een kijkje over de planeet. Afijn, nu nog een manier vinden om die zwevende M&M’s in het programma te integreren.
