Is het oké als Facebook gegevens over jouw gezicht opslaat? De afgelopen weken vroeg Facebook aan gebruikers expliciet toestemming om ‘gezichtsherkeningstechnologie’ te gebruiken. Dat deed het bedrijf niet vanuit de goedheid van zijn hart, maar omdat het moest van Brussel. Vanaf morgen geldt namelijk de AVG, oftewel de Algemene Verordening Gegevensbescherming. Wat opvalt is dat het sociale medium daarbij zonder enige gêne mensen om de tuin probeert te leiden, of liever maar een heel klein deel van de waarheid vertelt.
De tekst waarop je akkoord moest geven was de volgende:
Gezichtsherkenningtechnologie kan ons helpen voorkomen dat vreemden je foto gebruiken om zich als jou voor te doen en kan mensen met een visuele beperking via een schermlezer vertellen wie er op een foto staat of in een video voorkomt.
Als je gezichtsherkenning niet inschakelt, kunnen we deze technologie niet gebruiken als een vreemde je foto gebruikt om zich als jou voor te doen. Als iemand een schermlezer gebruikt, wordt diegene niet verteld dat je op een foto staat tenzij je erin bent getagd.
Je bent wel een heel hartvochtig mens als je daar geen toestemming voor geeft, toch? Wie wil er nu niet blinden helpen? Daarnaast helpt Facebook je door gezichtsherkenningstechnologie! Het kan zo namelijk voorkomen dat mensen misbruik maken van jouw foto door zich als jou voor te doen. Facebook beschermt je tegen identiteitsfraude. Het tekstje is geheel in overeenstemming met het verhaal dat Zuckerberg hield tegenover de Europarlementariërs vorige week. We gebruiken technologie en kunstmatige intelligentie niet om mensen in hun privacy aan te tasten, maar juist om ze te helpen en te beschermen, was zijn boodschap.
Ware gezicht van Facebook
Wat het tekstje waar je akkoord op moet geven je niet vertelt is dat ze diezelfde technologie ook kunnen gebruiken om je stemming te meten, vast te leggen waar je allemaal bent geweest en dus kunnen gebruiken om gerichte advertenties op je af te vuren. Het vertelt je ook niet dat er algoritmes bestaan die jouw seksuele voorkeur kunnen achterhalen, aan de selfie met je nieuwe partner kunnen zien of je relatie nog een beetje oké is en of je zwanger bent. Of Facebook zelf die algoritmes op jouw foto’s loslaat of niet, is eigenlijk niet zo heel belangrijk. Want van de rel rond Cambridge Analytica hebben we kunnen leren dat ook derden soms mogen spelen met de data die Facebook ophaalt.
Facbook vraagt je om toestemming, maar doet dat niet in eerlijke, duidelijke bewoordingen, maar door je een rad voor de ogen te draaien. En ze weten prima dat jij hoogstwaarschijnlijk gewoon op akkoord gaat drukken. Want met hun argumenten – hulp aan blinden en bescherming tegen identiteitsfraude – spelen ze in op je diepste drijfveren: de wil om goed te doen en je angsten.
Facebook heeft kortom besloten zich aan de letter van de Europese wet te houden, maar zeker niet aan de geest. Wat dat betreft laat Facebook nu in elk geval zijn ware gezicht zien. Ondanks gepraat over ‘connecting the world’ is er maar een doel, en dat is geld verdienen. En daarbij gaat het net zo ver als de wetgever en jij als Facebookgebruiker toestaat. Is dat erg? Het is vooral een signaal dat Facebook een bedrijf is als vele anderen en dat het sorry van Zuckerberg vooral betekent ‘sorry dat ik gesnapt ben’.
