Winkelmand

Geen producten in de winkelwagen.

Advertorial – Mercer Human Capital

Goed beloningsbeleid vergt kennis en ervaring  

Om organisaties goed te kunnen adviseren over hun beloningsbeleid is veel kennis en ervaring nodig, aldus Piia Pilv van Mercer Human Capital. Voor consultants betekent dit een jarenlange investering om fingerspitzengefühl te krijgen voor beloning en prestatie en de relatie tussen beide.

 

“Het adviseren over beloningen voor topmanagers is veelal een taak voor mannen van middelbare leeftijd die deel uitmaken van hetzelfde old boys network als het topmanagement”, zegt Piia Pilv, partner bij adviesbureau Mercer. Zij zelf is op het gebied van beloningen voor topbestuurders de uitzondering die de regel bevestigt: vrouw, in de dertig en sterk internationaal georiënteerd. In Nederland is Pilv de enige vrouw die in de bestuurskamer over beloningen adviseert.
Pilv groeit op in Estland en Finland, gaat vervolgens studeren in de VS en treedt daar, halverwege de jaren negentig, in dienst bij Mercer in New York, werkt vervolgens zes jaar in Nederland, twee jaar in Zwitserland en keert in 2009 terug in Nederland. De terugkeer naar Nederland vloeit voort uit de beslissing om de expertise op beloningsgebied bij Mercer te concentreren op enkele grotere locaties. “Voor Europa is Nederland een perfecte vestigingsplaats: centraal gelegen en zeer internationaal.”

Aandelenopties

Piia Pilv’s loopbaan staat praktisch volledig in het teken van beloningen. In anderhalf decennium leerde ze onder meer in welke valkuilen bedrijven kunnen lopen bij het vaststellen ervan. Een eerste is dat beloningen geen rekening houden met economische tegenwind en alleen aantrekkelijk zijn zolang het goed gaat. “Toen ik bij Mercer begon, was er een hausse op de aandelenmarkten. Bedrijven, vooral jonge IT-bedrijven, wilden aandelenopties als middel om medewerkers voor de lange termijn te binden. Zij hielden er geen rekening mee dat aandelen ook in waarde konden dalen, zoals gebeurde bij het klappen van de internetzeepbel. Ik heb de beurskoers van bedrijven in enkele weken tijd zien kelderen van 96 dollar naar 4 dollar.”
De aandelen en opties die waren bedoeld als langetermijnbeloning waren plots amper nog iets waard. Een vergelijkbaar patroon was in 2008 zichtbaar bij financiële dienstverleners. “Bij het uitbreken van de financiële crisis kwam duidelijk naar voren dat alle bonussen waren geënt op een continu stijgende lijn.” Kenmerk van zowel de IT-industrie eind jaren negentig als de financiële dienstverlening is snelle groei en hoge winstgevendheid. Pilv vindt het niet verwonderlijk dat de financiële industrie de lessen van de internetzeepbel heeft genegeerd. “In een hausse klinken kritische noten steeds zwakker. Inmiddels is het tij duidelijk gekeerd.”

Ervaring

Een tweede valkuil is dat een duidelijke relatie tussen beloning en prestatie ontbreekt of dat bedrijven ook bij ondermaatse prestaties bonussen toekennen. Pilv raadt bedrijven dat ten sterkste af, maar ziet ze toch vaak overstag gaan. “De tendens om bonussen toch uit te keren is er overal. Een reden is dat, onder meer in Nederland, het comité dat beloning en maatstaf voor prestaties vaststelt hiervoor eigenlijk onvoldoende kennis heeft.” Die lacune is begrijpelijk, omdat dit voor bestuurders, anders dan voor consultants, een neventaak is. Uitgebreide ervaring is essentieel om goed over beloningen te kunnen adviseren, aldus Pilv. Voor consultants betekent het jarenlang veel uren maken om fingerspitzengefühl te krijgen voor beloning en prestatie en de relatie tussen beide. “Dat lukt alleen als je bereid bent om daar maximaal in te investeren. In de eerste jaren dat ik voor Mercer in New York werkte, waren weken van honderd uur eerder regel dan uitzondering.” De nieuwe generatie consultants is minder bereid om die investering te doen, constateert Pilv. “In de eerste vier, vijf jaar van hun loopbaan moeten consultants vooral veel leren van hun oudere collega’s. De nieuwe generatie wil zich daar niet meer naar plooien, maar loopt zo wel het risico straks de aansluiting te missen met de vereisten van het vak.”

Onafhankelijke buitenstaander

Zoals gezegd is Pilv onder adviseurs over beloningen voor topmanagers de uitzondering die de regel bevestigt. Die positie helpt een derde valkuil te vermijden: de verleiding om beloningen zo hoog mogelijk vast te stellen. “Ik val als buitenstaander buiten het geijkte profiel van adviseurs over beloningen. Omdat ik geen deel uitmaak van dezelfde cultuur, kan ik makkelijker nee zeggen tegen de raad van bestuur of raad van commissarissen.” In de praktijk gebeurt dat geregeld. Een punt waar Pilv vaak tegenaan loopt is dat bestuurders bij het vaststellen van een referentiegroep grotere bedrijven kiezen of bedrijven uit landen als Engeland, waar de gemiddelde beloning voor bestuurders hoger ligt. “Soms zitten in de referentiegroep bedrijven die tien keer zo groot zijn. Ik adviseer dan om de groep anders samen te stellen.”
Meer aandachtspunt dan valkuil is dat veel organisaties vooral aandacht besteden aan goede en afgewogen beloningen voor de top. “Dat is zo gegroeid vanwege een tekort aan managementtalent en omdat bedrijven CEO’s van buiten begonnen aan te trekken. Aan niveaus daaronder is amper aandacht besteed.” Dat is wel nodig, vindt Pilv, onder meer om in de hele organisatie beloning en prestatie te kunnen koppelen en om medewerkers beter te binden. Aan organisaties de taak om die handschoen op te nemen, al dan niet bijgestaan door ervaren consultants.

Mercer

Startbaan 6, 1185 XR Amstelveen
Postbus 2271, 1180 EG Amstelveen
Telefoon: (020) 431 70 00
Fax: (020) 431 70 99
E-mail: [email protected]
www.mercer.nl
 

AI-agent Cara neemt verkopers werk uit handen: ‘Klanten zoeken kun je gewoon automatiseren’

De Nederlandse startup Sparkbase ontwikkelt Cara, een AI-oplossing die zoekt naar potentiële klanten en e-mails verstuurt. In tegenstelling tot Amerikaanse partijen houdt de slimme sales agent rekening met Europese cultuurverschillen. 'We hebben de kans om marktleider in Europa te worden.'

sparkbase cara ai sales agent jan de wulf klaas foppen
Jan De Wulf (links) en Klaas Foppen bouwen met Sparkbase de AI-verkoopassistent Cara.

Wat is Sparkbase?

Sparkbase ontwikkelt Cara, een AI-agent voor sales die verkopers helpt bij het vinden en benaderen van potentiële klanten. Waar andere AI-tools vaak werken met standaard databases en massale mailings, onderscheidt Cara zich door realtime onderzoek te doen naar bedrijven via websites, sociale media en nieuwsberichten.

‘Een kunsthandelaar vertelde ons dat ze normaliter handmatig moet zoeken welke bedrijven nieuwe kantoren openen en welke directeuren affiniteit hebben met kunst. Dit kunnen we nu volledig automatiseren’, legt medeoprichter en ceo Jan De Wulf uit. Cara bezoekt bedrijfswebsites, nieuwssites en LinkedIn-profielen en maakt een samenvatting van de meest kansrijke prospects.

De AI-agent schrijft vervolgens gepersonaliseerde e-mails, waarbij rekening wordt gehouden met culturele verschillen. In Europa komt er meer voorwerk kijken bij het benaderen van mensen, zegt De Wulf. ‘In de VS zien we AI-oplossingen die vooral gericht zijn op snelheid en volume, maar wij pakken het anders aan. In Europa verwachten klanten meer diepgang en een persoonlijke benadering. Niemand vindt sales erg op het moment dat je een probleem kunt oplossen.’

Een voorbeeld: voor een AI-receptionist in Amsterdam zoekt Cara via Google Maps alle restaurants, vindt de eigenaren en checkt op hun websites welke reserveringssystemen ze gebruiken. ‘Dan refereert ze in haar outbound e-mail van: hé, ik zie dat je dit nu gebruikt, dus je bent wel tech-savvy. Om te voorkomen dat je reserveringen mist, raden wij aan om te kijken naar ons voorstel’, vertelt De Wulf.

Overigens verstuurt Cara altijd mails uit naam van iemand anders. De ontvanger ziet niet dat de tekst is opgesteld door kunstmatige intelligentie. De eerste maand kijken klanten vaak nog mee, ook om de mails te finetunen, zegt De Wulf. Als ze zien dat het goed zit, laten ze die controle zitten.

Lees ook: Waarom AI-projecten floppen en hoe leiders dit kunnen voorkomen

Wie zitten erachter?

De Belg Jan De Wulf (37) en de Nederlander Klaas Foppen (30). De oprichters leerden elkaar kennen via startup-incubator Antler.

De Wulf werkte eerder in sales- en marketingfuncties bij Google, Red Bull en Snapchat. Daar zag hij hoe veel verkooptaken geautomatiseerd konden worden. Medeoprichter Foppen heeft een achtergrond in de computerwetenschappen en vervulde verschillende technische functies bij startups als Harver, Foodsy en Podvine.

‘Toen ChatGPT uitkwam, dacht ik aan al het werk dat ik bij Google had gedaan’, vertelt De Wulf. ‘Dit kan je gewoon automatiseren.’ Foppen was aanvankelijk sceptisch: ‘Ik dacht: dit kan toch iedereen? Dat was niet zo.’

In januari 2023 hakte het duo de knoop door om ervoor te gaan. Voor De Wulf was het zijn eerste stap als fulltime ondernemer, al zat het ondernemerschap er altijd al in. ‘Vroeger kopieerde ik cd’s die ik verkocht op het schoolplein. En toen ebay.be net was gelanceerd, verkocht ik van alles. Ook een paar schoenen van mijn vader die ik dacht dat hij niet meer nodig had. Daar hebben we wel even een discussie over gehad’, lacht hij.

Wie zitten op Sparkbase te wachten?

Sparkbase richt zich op het mkb, startups en scaleups. De oprichters kozen bewust niet voor grote corporates, omdat het vaak maanden duurt om daar binnen te komen. ‘We willen sneller de omzet opbouwen en sneller feedback van onze klanten krijgen’, zegt De Wulf.

De focus ligt op drie sectoren: b2b-softwarebedrijven, hr-toepassingen en digitale bureaus voor e-commerce.  Het was nogal een proces van vallen en opstaan om tot die verticals te komen. De verleiding was in het begin groot om elke klant aan te nemen.

‘We kregen een aanvraag van een chocoladefabriek: hier is 500 euro per maand om ons te helpen met uitbouw en sales naar winkels en horecazaken. Daar kan je geen nee tegen zeggen, toch?’, zegt De Wulf.

Uiteindelijk bleek dat soort klanten niet geschikt voor de lange termijn. Ofwel de AI-agent levert niet de gewenste resultaten, ofwel het werkt wel en dan haken de bedrijven snel af. ‘Oké, we hebben weer tien klanten gevonden. Doei!’

Sparkbase focust zich nu vooral op klanten uit de Benelux en het Verenigd Koninkrijk, maar er is ook interesse uit andere landen. ‘We zijn in gesprek met een grote Duitse partij, een toeleverancier voor de auto-industrie’, vertelt De Wulf. ‘Nu het daar minder goed gaat, zijn ze op zoek naar nieuwe toepassingen. Daarvoor zijn nieuwe klanten nodig.’

Wat is het verdienmodel?

Klanten betalen een vast bedrag per maand voor toegang tot Sparkbase. Er zijn drie pakketten. Het goedkoopste kost net geen 2.000 dollar per jaar, voor het duurste ben je bijna 5.500 dollar kwijt. Hoe meer je betaalt, hoe meer onderzoek er gedaan wordt, hoe gerichter de e-mails zijn en hoe meer ze op het juiste moment geautomatiseerd verstuurd worden.

‘De kwaliteit is best hoog voor de pricing die we hebben, maar het is een bewuste strategie om klanten binnen te halen volgens het ‘land and expand’-principe’, aldus De Wulf.

Lees ook: 7 strategieën om de prijs van je product of dienst te bepalen

Hoever is Sparkbase?

Tussen april en de zomer van 2024 bouwde Sparkbase de eerste versie van Cara. Daarmee werd bewezen dat het concept werkt. Inmiddels draait versie 2.0 en hebben ruim 300 bedrijven zich aangemeld, waarvan er zo’n honderd echt actief zijn. Daaronder bekende namen als neobank Revolut, consultancyfirma BCG en drukwerkservice HelloPrint.

De techniek bestaat uit verschillende ‘mini-agents’ die specifieke taken uitvoeren, legt Foppen uit. Daarbij maakt Sparkbase gebruik van verschillende large language models: voor het samenvatten Llama van Meta, voor het redeneren ChatGPT van OpenAI en Claude van Anthropic voor het schrijven van e-mails.

‘Wij zoeken het beste model voor een specifieke taak’, zegt Foppen. ‘Dat betekent dat we de hele tijd bezig zijn met die modellen vinden en optimaliseren. Wat werkt wel en wat werkt niet?’

Taal is daarbij een extra horde. In principe zijn de gebruikte AI-diensten beschikbaar in alle grote talen. Maar Engels is leidend, heeft Foppen gemerkt, omdat dat model getraind is op een veel grotere dataset. ‘We besteden veel tijd aan instructies en het verfijnen van de technologie om bijvoorbeeld het Nederlands en Frans goed te krijgen. Dat vergt veel nuance.’

Het achtkoppige team (vier in loondienst, vier freelancers) werkt vanuit het kantoor in Amsterdam. Eind volgend jaar is het personeelsbestand hopelijk verdubbeld en is Cara weer een stuk slimmer. Doel is om de sales agent volledig autonoom te laten functioneren. Foppen: ‘Dat je haar een target kan geven: haal voor mij tien nieuwe klanten binnen. En dat ze zelf beredeneert en beslist wat de beste manier daarvoor is.’

Nog geld nodig?

Na de conceptfase haalde Sparkbase een eerste investering op bij Quantum Leap Capital. Dat fonds is opgericht door Mike de Boer, mede-oprichter en voormalig cfo van Knab, en André Grimbergen, mede-oprichter van Albelli.

Dagelijks de nieuwsbrief van Startups & Scaleups ontvangen?



Door je in te schrijven ga je akkoord met de algemene en privacyvoorwaarden.

Dagelijks de nieuwsbrief van Startups & Scaleups ontvangen?



Door je in te schrijven ga je akkoord met de algemene en privacyvoorwaarden.

Vanaf januari start Sparkbase de zoektocht naar nieuw kapitaal. Een specifiek bedrag willen Foppen en De Wulf niet noemen. ‘We denken aan een behoorlijk grote ronde.’

Aan interesse geen gebrek, zeggen de oprichters. Wekelijks komen er nu al drie tot vijf verzoeken binnen van durfinvesteerders. De blik is daarbij gericht op Europa, zegt De Wulf. ‘Het zou makkelijker zijn om het in de VS op te halen, maar we willen in Europa blijven. Hier hebben we de kans om marktleider te worden.’