Danny Galiart praat nog altijd net zo snel als de puck die hij als professioneel ijshockeyer achterna schaatste in de VS (Portland Winterhawks). Net als in die sport kwam de oprichter van pizzaketen Al Capone’s vooral ver dankzij vechtlust en wilskracht.
Galiart (foto boven) maakte Al Capone’s groot dankzij een centrale productie, standaardisatie en een callcentre. ‘Ik hou er van de moeilijkste weg te bewandelen, de strijd aan te gaan en voortdurend de druk op de ketel houden’, zei Galiart in 1999, toen hij een beursgang overwoog om ook de Duitse en Russische markt te kunnen veroveren.
Ruim twintig jaar later wil Galiart winnen op plantaardig gebied. Begin dit jaar haalde hij, onder andere via sharefunding-platform Eyevestor, 1,3 miljoen euro voor zijn nieuwe merk Vegan Masters. Daarmee levert de ondernemer vegan maaltijden via dark kitchens en helpt hij cateraars en retailers bij het veganizen van producten. Galiart runt het nieuwe bedrijf samen met zijn vrouw Kirsten Gielen (foto boven).
Hoe ontpopte deze pizzakoning zich – na een tussenstop in wereld van kitesurfing – tot vegan challenger?
Hoofdstuk 1: De Pizzaprins
‘Ik ben op zeer jonge leeftijd begonnen met ondernemen. Toen mijn oma overleed kwam er een erfenis vrij. Mijn broer koos ervoor om daar een vette Harley van te kopen, ik maakte er een businessplan van. Ik zag een markt en kansen voor het professionaliseren van thuisbezorgen van Italiaans eten. Binnen 45 minuten thuisbezorgen was toen nog een unicum. Het gebeurde regelmatig dat we bij mensen voor de deur stonden, en dat zij nog niet thuis waren.’
‘We kozen de merknaam Al Capone’s omdat we een ‘A’ aan het begin wilden, zodat we vooraan zouden staan in de Gouden Gids. Dat bedrijf heb ik uitgebouwd naar een franchiseorganisatie met 45 locaties. Daar heb ik uiteindelijk een strik omheen gedaan en een earnout-deal gemaakt met Domino’s.‘
‘Mijn partner Kirsten is al vanaf het begin betrokken als financiële manager. Ik ben enthousiast en vaak sneller dan het geld. Als ik een fout maakt dan trekt zij aan de rem. Kirsten is financieel sterk onderlegd. Als zij zegt “we doen het niet”, dan gebeurt het ook niet.’
Hoofdstuk 2: de ‘Bernie Ecclestone’ van het kitesurfen
‘Niet lang na de deal met Domino’s verhuisden we met het gezin naar het meest zuidelijke puntje van Spanje. Onze dochter Isabeau was wereldkampioen geworden bij het onderdeel freestyle kitesurfen bij de junioren, en wilde de beste van de wereld worden. Ik vond dat we niet in Nederland moesten blijven, waar je maar zes maanden per jaar kan kiten, maar naar een warmere plek moesten gaan.’
‘We verhuisden naar Tarifa, aan de straat van Gibraltar, waar de wind zich lekker samenperst en waar mijn dochter iedere dag kon trainen. Ik had de winkels en franchiseformule van Al Capone’s verkocht, maar de naam behouden. Vanuit Spanje stuurde ik het bedrijf van centrale productie naar decentrale distributie, met veel catering voor evenementen.’
‘Isabeau deed mee aan de World Tour, maar het ging niet zoals we gehoopt hadden. Die competitie was op dat moment in handen was van Richard Branson. Hij had allerlei mooie ideeën, maar kwam in conflict met associations die de rechten hadden van de wereldtitels. Toen Branson de handdoek in de ring gooide, zei ik dat ik het stokje wilde overnemen. We hebben de hele wereld over gereisd, van Nieuw-Caledonië en Turkije tot Egypte en een stop in Nederland.’
‘Ik runde die organisatie als een bedrijf, en werd door sommigen de “Bernie Ecclestone” (voormalig eigenaar van de Formule 1, red.) van het kitesurfen genoemd. We digitaliseerden de sport, met led-schermen voor de scores en livestreams waarmee toeschouwers over de hele wereld mee konden kijken. We hebben de uitzendrechten verkocht aan een grote distributeur en Mercedes binnengehaald als sponsor.’
Hoofdstuk 3: De plant based-pivot
‘Ik was al vegetariër toen ik in het kitesurfen een paar wereldtoppers ontmoette die helemaal over waren op een plant based diet. Zij vonden dat ik de documentaire Cowspiracy moest kijken. Meestal ga ik bij het woordje ‘moeten’ in de ankers. Maar ik had gezien dat een van die atleten, met wie ik ook crossfit trainde, steeds fitter werd nadat hij met een plantaardig dieet was begonnen. Een dag na het zien van die documentaire ben ik vegan geworden, en ben nooit meer teruggegaan.’
In mijn eentje zou ik minimale impact hebben
‘Omdat ik vond dat ik in mijn eentje minimale impact zou hebben, besloot ik een vegan pizzalijn te ontwikkelen. We zagen veel ontwikkelingen op het gebied van vleesvervangers, maar qua convenience (gemak, red.) was er nog weinig. Terwijl dat zeker voor millennials een ontzettend belangrijk onderdeel is.’
‘We wilden een veel breder assortiment neerzetten, en besloten aan iedere categorie een master te verbinden. We hebben 150 vegan en non-vegan chefs uitgedaagd om ons weg te blazen. Daarvan hebben 17 hun naam aan ons verbonden.’
Hoofdstuk 4: Vegan Master
‘Met Vegan Masters maken we koelverse producten voor de consumentenmarkt. Ook zijn we via platforms als Uber Eats en Deliveroo aan het uitrollen net dark kitchens. Hiervoor werken we samen met restaurants die een overcapaciteit hebben qua mensen, machines en meters. Zoals een pokebowl-restaurant in Rotterdam dat overdag fantastisch draait, maar ‘s avonds zo goed als stil staat. Daar schuiven wij dan gewoon bij in. Veel van deze ondernemers hebben het zwaar, zagen we, dus we moeten ze vooral ontzorgen. Wij beheren de voorraden en marketing, zij krijgen een fee over de bestellingen.’
‘Omdat we nu worden gezien als autoriteit op het gebied van vegan eten, komen bedrijven naar ons toe. Zoals InFlight, een bedrijf dat groot is in catering in vliegtuigen. Recent zaten we om de tafel met Kwalitaria, een bedrijf met 125 snackbars dat op zoek was naar vegan snacks. Samen met Royal Smilde ontwikkelen we onder andere vegan eiersalade en vegan filet americain. We draaien nu een pilot op Coop.nl en beginnen later deze maand in de Citystores van Spar. Deze week pitchen we voor flitsbezorger Gorillas.’
‘Er werken nu veertig mensen bij Vegan Masters en daar komen zeker nog mensen bij. We proberen wel veel productiewerk uit te besteden, zodat we ons vooral met de assemblage en marketing bezig kunnen houden. Onze ambitie is om een leidende speler te worden bij het veganizen van de wereld. Qua groeiperspectief zitten we met bezorgen, dark kitchens en plantaardig eten aan de goede kant. Eigenlijk zitten we op rozen, maar we zijn nog vroeg.’
