Winkelmand

Geen producten in de winkelwagen.

De overheid roept vast, maar kiest voor flex (opinie)

Met alle corona-perikelen zou je bijna vergeten dat de arbeidsmarkt volop in beweging is. Is de toekomst van werk vast, flexibel of iets er tussenin? YoungCapital-oprichter Hugo de Koning ergert zich groen en geel aan de 'flex-ontkenners'.

Hier gaat m’n bloed van koken. Woensdag deed ik een online nieuwsrondje. Dat stopte abrupt toen ik bij de Volkskrant uitkwam. ‘Eindelijk goed nieuws in donkere tijden: flexwerk raakt uit de mode’, las ik in een column. ‘Beetje bij beetje wordt het ongelijke speelveld aangepakt’. Bedoel je door de overheid, Volkskrant-columnist? Want ondanks haar beperkende flexmaatregelen, is zij nog steeds een van de grootste afnemers van uitzendkrachten.

Gek, hè. Zette de overheid begin 2020 de WAB in als voorzet naar meer vaste contracten, vulde ze in datzelfde jaar nog behoorlijk wat van haar eigen fte met uitzendkrachten. De Belastingdienst was onze grootste klant vorig jaar. Mij hoor je daar niet over klagen. Flex is dé opstap voor jongeren naar mooie bedrijven. Dus, hoe meer jongeren werkervaring opdoen bij de overheid, hoe meer ze een goede basis leggen voor hun carrière.

Wanneer gaan we het eens inzien met z’n allen: zonder uitzendkrachten hadden onze samenleving en de overheid er na 2020 veel beroerder voorgestaan. Het zijn de uitzendkrachten die het doorplaatsen met beide handen aangrepen. Ondanks het pijnlijke baanverlies in vooral de horeca-, hotel- en luchtvaartsector. Het zijn de uitzendkrachten die de kar trekken bij de corona-afsprakenlijn. Bij het bron- en contactonderzoek. Bij de testafname. Het zijn de uitzendkrachten waardoor de BelastingTelefoon niet continu in gesprek was. Hetzelfde geldt voor de klantenservice van UWV. Begint het kwartje te vallen?

Want, welke hr-afdeling kan in enkele dagen duizenden krachten aannemen of doorplaatsen? De supermarkten hadden net zo leeg geweest als de vertrekhallen van Schiphol. De logistiek had net zo ontregeld geweest als de Nederlandse Spoorwegen. De wachttijden bij de GGD waren net zo lang geweest als die bij de GGZ. En Nederland had haar gat af moeten vegen met de Volkskrant-column in plaats van wc-papier. Het is een klus die alleen de uitzendbranche kan klaren. Dat blijkt wel weer.

Dus bedrijven, instanties, bonden en ja, ook de overheid: voordat jullie weer roepen dat alle flex slecht is en met nog meer beperkende flexmaatregelen komen, denk terug aan 2020. Dat zou pas een ‘historische ommezwaai’ zijn, om de woorden van de columnist te gebruiken. Want als puntje bij paaltje komt, is het goede flex dat een groot deel van de arbeidsmarkt en de samenleving overeind houdt.