Zittend werken, het gaat bijna vanzelf. Je schuift achter je computer en begint aan die enorme stapel werk die je nog moet verzetten. En al snel zit je uren achtereen te werken.
Om de 30 minuten opstaan
Af en toe te lang zitten is natuurlijk niet erg. Maar consequent langdurig stilzitten, is enorm slecht voor je gezondheid. ‘Het negatieve effect van zitten treedt al op na dertig minuten niet bewegen,’ zegt voormalig gymdocent en oprichter van gezondheidsorganisatie It’s My Life René Sielhorst. ‘Zolang je in beweging bent, verbruiken je spieren de suikers die je via je voeding hebt binnengekregen, legt hij uit. ‘Als je teveel zit, gebeurt dit niet. Om er toch voor te zorgen dat je bloedsuikerspiegel op pijl blijft, moet je alvleesklier bijspringen door insuline aan te maken. Doordat we te weinig bewegen en te veel suiker binnen krijgen, raakt dat systeem overbelast en uiteindelijk uitgeput. En dat dit niet bepaald goed is voor de gezondheid. Uit onderzoek blijkt dat we door excessief zitten veel meer risico lopen op diabetes en hart- en vaatziekten.
Wandelend vergaderen
Met It’s My Life wil Sielhorst wil bedrijven en werknemers motiveren om minder te zitten en meer te bewegen. Een voorbeeld: al wandelend vergaderen. Dat is niet alleen goed voor de gezondheid, maar leidt ook nog eens tot meer creativiteit. De deelnemers zijn daarnaast een stuk alerter wanneer ze niet zitten.
‘Bewegen verhoogt je bloedsomloop,’ legt eigenaar van effectiefvergaderen.nl Bart Nijhuis uit. ‘Hierdoor gaat er meer bloed naar je brein. Door te bewegen activeer je dus je hersenen.’
Hoe houd je al wandelend een vergadering zonder dat het een chaos wordt? En waar moet je rekening mee houden?
1. Houd de groep klein
Aan het aantal mensen met wie je al vergaderend een blokje om kunt, zit een limiet. Idealiter loop je namelijk naast elkaar. Niet alleen omdat je elkaar dan kunt verstaan, maar ook omdat schouder aan schouder lopen voor een gevoel van verbondenheid zorgt. Sielhorst: ‘Als je tegenover elkaar aan tafel zit, is er veel meer afstand.’ Met een groep die groter is dan vier man is lopend vergaderen niet handig. Dan ontstaan er subgroepjes en is de kans op chaos groot.
2. Bewaar het meest ingewikkelde onderwerp voor buiten
Tijdens vergaderingen moet er vaak genotuleerd worden. Maar hoe doe je dat als je geen tafel hebt om aan te schrijven omdat je buiten loopt? In dat geval kun je volgens Sielhorst het beste slechts een deel van de vergadering buiten houden. ‘Kies het ingewikkeldste onderwerp uit. Plan die in het midden van de vergadering en ga dan even naar buiten. Als je met dat onderwerp klaar bent, kun je weer naar binnen. Degene die moet notuleren heeft wat er besproken is dan nog vers in het geheugen.’
3. Staand vergaderen? Los wandelpauzes in
Als je met meer dan vier mensen bent, is staand vergaderen een alternatief voor lopen. Nijhuis raadt aan om hierbij in een kring te staan. Dit kun je goed afwisselen met korte looppauzes. Nijhuis: ‘Stel een vraag waarvan je wilt dat werknemers hierover nadenken. Terwijl ze dit doen, kunnen ze even rondlopen.’
4. Voer moeilijke gesprekken al lopend
Ook is het aan te raden om moeilijke gesprekken zo veel mogelijk lopend te voeren. ‘Als je loopt gaan je linker- en rechterhersenhelft beter samenwerken,’ zegt Sielhorst. ‘Hierdoor kun je beter met emoties omgaan en informatie beter verwerken. ’
5. Begin met kleine stapjes
Voor meer traditioneel ingestelde werknemers kan lopend vergaderen een stap te ver zijn. Die prachtige vergaderzaal is er toch niet voor niets? Heb je moeite om je team mee naar buiten te krijgen, dan is er nog geen nood aan de man. Sielhorst: ‘Zetheel veel kannen water op tafel zodat iedereen veel drinkt. Las vervolgens om het half uur een plaspauze in, zodat mensen even bewegen. Leg wel uit waarom je dit doet.’
6. Voorkom weerstand
Mensen verplichten om tijdens die pauze ook echt naar de wc te lopen, is ook weer niet de bedoeling. En naar buiten gaan, terwijl het regent, omdat er perse lopend vergaderd moet worden, is ook geen goed idee. ‘Het moet wel leuk blijven,’ zegt Sielhorst. ‘Als je mensen iets door de strot duwt, gaat het ze tegenstaan. Terwijl, ze als ze het als prettig ervaren, er zelf om gaan vragen.’
